بیماری روانی نیز مانند سایر بیماری ها در صورت تشخیص به موقع و درمان درست می تواند برای همیشه از بین برود. در صورتی که نسبت به شناخت و درمان این بیماری مقاومت می کنید، وقت نگران شدن است. در این مقاله از سلامتی پارس مگ به بررسی همه جانبه بیماری ها و اختلالات روانی قابل درمان پرداخته ایم.
بیماری های روانی و شیوع آن
تقریبا 20 درصد از جمعیت ایالات متحده آمریکا یک بیماری روانی داشته اند. این موارد به دو دسته تقسیم می شوند: هرگونه بیماری روانی (AMI) و بیماری جدی روانی (SMI)، که یک گروه کوچکتر و شدیدتر است.
تخمین زده می شود که از هر 25 بزرگسال در ایالات متحده، یک نفر بیماری روانی جدی تجربه می کند که یک یا چند فعالیت عمده زندگی او را مختل می کند. برخی از بیماری های روانی، مانند ADHD، در دوران کودکی شروع می شود. برخی از بیماری های روانی نیز، مانند اسکیزوفرنی، احتمالاً در دوران نوجوانی یا بزرگسالی آشکار می شوند.
برخی از بیماری های روانی، مانند اختلالات اضطرابی، ممکن است در هر سنی شروع شود. اضطراب ممکن است بر اثر تجربه زندگی استرس زا ایجاد شده یا علائم ممکن است بدون هیچ دلیل واضحی ظاهر شود.
همچنین ممکن است بیش از یک بیماری روانی در یک زمان در فرد وجود داشته باشد. به عنوان مثال، فردی که دارای اضطراب فراگیر است، ممکن است مبتلا به اختلال نارسایی قلبی نیز باشد. یا ممکن است فردی با بی اشتهایی عصبی نیز دچار افسردگی شود.
انواع بیماری های روانی
دفترچه راهنمای تشخيصی و آماری اختلالات روانی انجمن روانپزشكان آمريكا، صدها بيماری روانی يا اختلال روانی را طبقه بندی کرده است. آنها به طبقات یا انواع خاصی تقسیم می شوند. این طبقه ها شامل:
- اختلال رشدی عصبی
- اختلال دوقطبی و مرتبط با آن
- اختلالات افسردگی
- اختلالات اضطرابی
- وسواس فکری و اختلالات مرتبط با آن
- تروما و اختلالات مرتبط با استرس
- اختلالات تجزیه ای
- اختلالات جسمانی سازی و اختلالات مرتبط با آن
- اختلالات جنسیتی
- اختلالات مخرب، كنترل تکانه و رفتار
- اختلالات وابسته به مواد و اعتیاد
- اختلالات عصبی شناختی
- اختلالات تغذیه و غذا خوردن
- اختلالات دفع
- اختلالات خوابیدن و بیدار شدن
- اختلال عملکرد جنسی
- اختلالات شخصیتی
- اختلالات پارافیلی
- طیف اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روانی
- سایر اختلالات روانی
علائم بیماری روانی در افراد مختلف
- مشکل در تمرکز
- کمبود انرژی یا خستگی
- روحیه کم یا احساس غم و اندوه
- مشکل کنار آمدن با استرس روزانه
- احساس اضطراب، نگرانی یا ترس
- دور شدن از موقعیت های اجتماعی یا فعالیت های عادی روز مره زندگی خود
- تغییر در خلق و خو یا تغییرات خلق و خوی چشمگیر که زندگی روزمره شما را مختل کرده است.
- احساس بی ارزشی، تحریک پذیری، عصبانیت، ناامیدی
- افکار خودآزاری یا خودکشی که یکی از جدی ترین نشانه های یک بیماری روانی است.
علت بیماری های روانی
علت دقیق بیشتر بیماری های روانی مشخص نیست. تصور می شود که آنها از چندین عامل مختلف ناشی می شوند. موارد زیر برخی از عواملی است که ممکن است در ایجاد یک بیماری روانی تأثیر بگذارد:
ژنتیک
به نظر می رسد بسیاری از بیماری های روانی در خانواده ها ریشه دوانده است. برای مثال افرادی که با افراد اسکیزوفرنیک رابطه دارند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن قرار داشته باشند.
انتقال دهنده های عصبی مغز
نقش عمده ای در بیماری های روانی دارند. تغییر در انتقال دهنده های عصبی، پیام رسان های شیمیایی در مغز می تواند عامل بسیاری از بیماری های روانی باشد.
قرار گرفتن در معرض محیط قبل از تولد
اگر مادر شما هنگام بارداری الکل نوشیده باشد، از مواد مخدر استفاده کرده باشد یا در معرض مواد شیمیایی مضر یا سموم قرار داشته باشد، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری روانی مانند اوتیسم قرار داشته باشید.
تجارب زندگی
رویدادهای استرس زای زندگی که شما ممکن است در پیشرفت بیماری روانی نقش داشته باشد. برای مثال تغییر مکرر مراقبین کودک ممکن است کودک بعدها به اختلالات دلبستگی دچار شود.
چگونه تشخیص دهیم که دچار اختلالات روانی هستیم؟
همیشه نگران هستید
نگرانی بیش از حد قطعاً نشانه این است که شما ممکن است در حال دست و پنجه نرم کردن با یک بیماری روانی باشید. طبیعی است که کمی در مورد مسائل نگران باشید، اما این که همیشه نگران باشید و نتوانید این احساس را از بین ببرید، متفاوت است. اگر دائما نگران هستید، ممکن است اختلال اضطراب یا چیزی مانند اختلال هراس داشته باشید. نگرانی با چندین بیماری روانی همراه است. کسانی که بدون هیچ دلیلی احساس نگرانی می‌کنند یا احساس ترس دارند، ممکن است به بیماری روانی مبتلا باشند.
همیشه بیخود و بی جهت داستان درست می‌کنید
یک سایکو پث، شاید هیچ دلبستگی عاطفی نداشته باشد، اما به راحتی می‌تواند عواطف و احساسات دیگران را با ماجراسازی‌ها و دروغ پردازی‌ها به بازی بگیرد. گاهی واقعا بحران و ماجرای شورانگیزی وجود ندارد تا او را سرگرم کند، بنابراین خودش دست به کار می‌شود.
این اتفاق می‌تواند فشار و تنش زیادی در روابط ایجاد کند، فرد سایکو پث، تبدیل به یک آدم سمی برای اطرافیان خود خواهد شد.
تقریباً هر روز احساس ناراحتی می‌کنید
غم و اندوه احساسی است که همه گاه به گاه تجربه می‌کنند. اشکالی ندارد که هر از گاهی روزهایی غم انگیز را تجربه کنید. با این حال، خوب نیست که هر روز خیلی ناراحت باشید. اگر بیشتر روزها بسیار غمگین از خواب بیدار می‌شوید، این می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری روانی باشد. ممکن است نوعی افسردگی داشته باشید که باعث می‌شود غمگین‌تر از حالت عادی شوید. مقابله با یک بیماری روانی مانند این ممکن است دشوار باشد، اما می‌توانید با مراجعه به متخصصان، از آنها کمک بگیرید.
تمرکز کردن روی کارها برای شما سخت است
بیماری روانی هم چنین می‌تواند تمرکز روی کارها را برای شما سخت کند. ذهن شما ممکن است به هم ریخته و به دنبال مشکلاتی باشد که در حال حاضر با آن مواجه هستید. افرادی که از اختلالات اضطرابی رنج می‌برند معمولاً دارای مشکلات تمرکز هستند و شما هم اگر می‌خواهید بر این مشکل غلبه کنید، باید کمک بگیرید.
عدم توانایی تمرکز، یک نشانه قابل توجه است که شما یک بیماری روانی مبتنی بر اضطراب دارید و باید کمک بگیرید. شما مجبور نیستید که به خاطر مسائلی از این دست به تنهایی رنج ببرید؛ چرا که برای غلبه بر اضطراب، درمان‌هایی در دسترس است.
دارای نوسانات خلقی هستید
نوسانات خلقی را باید یکی دیگر از نشانه‌های بزرگ بیماری روانی دانست. بعضی از افراد ممکن است دچار نوسانات خلقی شوند، اما بیماری روانی نداشته باشند، اما تغییرات مکرر خلقی، مشکلی کاملاً متفاوت است. اگر اعضای خانوادتان فکر می‌کنند که نوسانات خلقی شما رو به وخامت است، ممکن است زمان این باشد که به دنبال کمک بروید.
شما قطعا نمی‌خواهید نسبت به اعضای خانواده یا دوستان خود پرخاشگر باشید و اگر تحت درمان برای بیماری روانی خود باشید، احساس بهتری خواهید داشت. نوسانات خلقی می‌تواند نشانگر اختلال خلقی یا اختلال دو قطبی باشد. صحبت با یک پزشک به شما این امکان را می‌دهد تا از نوع بیماری خود کاملا مطلع شوید.
از دوستان و اجتماعات اجتماعی خودداری می‌کنید
برخی از افرادی که با بیماری روانی دست و پنجه نرم می‌کنند، از اجتماعات و معاشرت با دوستان یا اعضای خانواده خود جلوگیری می‌کنند. شما ممکن است با دیگران برای انجام کارهای مختلف قرار بگذارید؛ اما پس از نزدیک شدن به تاریخ رویداد از این که مجبور شوید سر قرار بروید ترس خواهید داشت.
این حتی می‌تواند باعث شود شما اعضای خانواده یا دوستان خود را هنگامی که می‌خواهند فقط برای سلام کردن به شما سر بزنند، رد کنید. بیماری روانی اغلب باعث می‌شود افراد بخواهند از جامعه کناره بگیرند و تنها باشند. ممکن است شما از افراد در زندگی و موقعیت‌های اجتماعی خود اجتناب کنید؛ زیرا از بیماری روانی رنج می‌برید.
حتی ممکن است در فعالیت‌های خود به صورت آنلاین نیز متوجه تغییراتی شوید. برخی از افراد وقتی احساس افسردگی می‌کنند به طور کامل از پست گذاشتن در شبکه‌های اجتماعی خودداری می‌کنند؛ در حالی که برخی دیگر برای درخواست کمک، مطالب افسرده کننده در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌کنند.
اقدامات شما در شبکه‌های اجتماعی می‌توانند تعیین کننده خوب یا بد بودن سلامت روانیتان باشد. اگر دوستان یا اعضای خانواده شما متوجه شده اند که شما مشکلی دارید، پس باید به آنها توجه کنید؛ زیرا این می‌تواند به معنای این باشد که بیماری روانی در حال تغییر دادن زندگی شما به طرز منفی است.
از چیزهایی که قبلا دوست داشتید لذت نمی‌برید
آیا لذت بردن از چیزهایی که روزگاری دوستشان داشتید، برایتان سخت شده است؟ بیماری‌های روانی اغلب تمرکز روی چیزهایی را که افراد از آن لذت می‌برند دشوار می‌کند. ممکن است احساس کنید علاقه خود را به سرگرمی‌هایی که قبلاً شادی زیادی به زندگی شما می‌آوردند، از دست داده اید.
این می‌تواند کار بیماری روانی باشد که شادی شما را ازتان گرفته و احساس می‌کنید دیگر هیچ چیزی در زندگی اهمیت ندارد. این می‌تواند پاسخ سوال ” چرا من هرگز خوشحال نیستم؟ ” باشد. اگر چیزهایی که معمولاً شما را خوشحال می‌کنند، دیگر تاثیری روی حال خوبتان ندارند، نشان دهنده آن است که بیماری روانی تاثیر مهمی در زندگی شما دارد.
اهمیتی به اینکه کلام یا رفتارتان کسی را برنجاند نمی‌دهید
بیشتر افراد، اگر رفتار اشتباهی در مورد کسی مرتکب شوند، حتی اگر کم هم شده، احساس گناه یا ناراحتی می‌کنند، چه از روی عمد کاری کرده باشند و چه تصادفا و غیرعمد. بیماران روانی یا ساکو پث، چنین احساسی ندارند.
فرد روانی می‌تواند حتی نزدیک‌ترین فرد به خود را آزار دهد و حتی از نظر فیزیکی با او برخورد کند، بدون اینکه احساس پشیمانی داشته باشد، چون توانایی احساس افسوس و رحم را ندارد. شاید متوجه شوید که چند کلمه حرف تان چگونه اعتماد بنفس همکارتان را نابود کرده است، اما اهمیتی ندهید و هیچ احساس بدی نکنید.
انجام فعالیت‌های ساده روزانه برایتان سخت است
مبارزه با بیماری روانی سخت است و می‌تواند به شما این احساس را القا کند که اصلاً انرژی ندارید. اگر بیدارشدن در صبح برای شما خیلی سخت باشد، بعید به نظر می‌رسد در طول روز انرژی کافی داشته باشید تا مسئولیت‌های روزمره خود را به انجام برسانید.
این حتی می‌تواند شامل کارهایی باشد که در شرایط عادی برای شما ساده هستند. افرادی که با بیماری روانی دست و پنجه نرم می‌کنند، ممکن است انگیزه کافی حتی برای تمیز کردن خانه، شستن ظرف‌ها و تاکردن لباس‌ها را هم نداشته باشند و این کارها برایشان بسیار سخت به نظر برسد.
مشکلاتی از این دست می‌تواند نشانه آن باشد که شما دچار افسردگی شده اید. افسردگی بر زندگی میلیون‌ها نفر در دنیا تأثیر می‌گذارد، بنابراین احساس تنهایی نکنید. این یک بیماری روانی است که می‌تواند انرژی شما را بگیرد و این احساس را به شما القا کند که توانایی انجام کار زیادی را ندارید.
این که بخواهید کارهایتان را انجام دهید، اما افسردگی مانع راهتان شود، واقعا کلافه کننده است. برخی از افراد چنان افسردگی شدیدی دارند که حتی صبح ها، بلند شدن از رختخواب برایشان مشکل است.
خوشبختانه، بسیاری از خدمات بهداشتی می‌توانند به شما در زمینه سلامت روان کمک کنند. اولین قدم برای شروع کار، درخواست کمک و راهنمایی است. شما می‌توانید دوباره احساس خوشبختی کنید؛ اما ابتدا باید برای درمان بیماری روانی خود اقدام کنید.
از نظر دیگران خیلی مغرور هستید!
نارسیسم یا خود پسندی، یک رفتار کلیدی در افراد سایکو پث است که اگر همراه با سایر علائم نباشد، می‌توان آن را اختلال شخصیت دانست. شخصیت‌های خود شیفته، نمی‌توانند احساسات دیگران را درک کنند و بینهایت خود محور هستند.
شاید خیلی کوتاه مدت به کسی علاقه‌مند شوید رفتار کسی توجه تان را جلب کند، اما این اتفاق تنها زمانی رخ می‌دهد که سودی به شما برسد. اگر تمایل تان به تمجید و تحسین دیگران تامین نشود، احتمالا خیلی زود، خسته و دلزده شده و به سمت فرد یا چیز دیگری می‌روید.
زیاد دروغ می‌گویید فقط به این دلیل که می‌توانید!
معمولا وقتی کسی دروغی می‌گوید، برای خودش دلیلی دارد. ممکن است بخواهد از مواجهه با چیزی فرار کند، یا به احساسات کسی که دوستش دارد لطمه نزند. اما در مورد بیماران روانی این طور نیست، آنها بی اختیار و وسواس گونه دروغ می‌گویند.
دروغگویی وسواسی خیلی با دروغ مصلحتی یا دروغ سفید تفاوت دارد. سایکو پث‌ها معمولا به خاطر عدم صداقت مزمن شان شناخته شده هستند و هر وقت که بتوانند بدون هیچ دلیل منطقی، دروغ می‌گویند. اگر دیدید اغلب در حال دروغگویی هستید و انگیزه‌ای هم برای حمایت از دروغ‌های خود ندارید، ممکن است یک بیماری روانی باشید!
زود عصبانی می‌شوید!
بیماران روانی، تنها کسانی نیستند که زود از کوره در می‌روند، اما احتمال اینکه واکنش‌های خشمگین نشان دهند و دست به خشونت بزنند، خیلی بیشتر است و ابدا هم احساس پشیمانی نمی‌کنند. بسیاری از سایکو پث ها، به عنوان بخشی از درمان، به یادگرفتن مدیریت خشم نیاز دارند.
ضعف در کنترل خشم، لزوما به معنی روانی بودن نیست، اما اگر معمولا به شدت دیگران را مورد انتقاد قرار می‌دهید و به آنها یورش می‌برید و به عنوان «تنبیه» دیگران دست به این رفتارها می‌زنید، این خشم می‌تواند یک پرچم قرمز تلقی شود.
همیشه اشتباهات تان را تکرار می‌کنید
یک سایکو پث، فرق بین درست و نادرست را می‌داند، اما تلاشی برای اصلاح رفتارهای غیرمتعارفش نمی‌کند. از آنجایی که یک بیمار روانی، اهمیتی به اثر رفتار منفی اش بر دیگران نمی‌دهد، دلیلی هم برای ترک آن رفتارش نمی‌بیند. او به خوبی می‌بیند عملکرد اشتباهش چه عواقبی دارد، اما هرگز دست از تکرار آن برنمی دارد.
به طرز خطرناکی، رفتارها یا هوس‌های ناگهانی دارید
یک فرد روانی یا سایکو پث، حس همدلی و درک شرایط را ندارد، به همین دلیل بی پروا و بی ملاحظه است، نمی‌تواند عواقب رفتارهایش را ببیند و برای همین زیاد پیش می‌آید که ناگهانی، بدون فکر و با بی دقتی دست به کاری خطرناک بزند، مثلا در بزرگراه، ناگهان سرعتش را کم می‌کند و اصلا هم به پیامدهای احتمالی اش نمی‌اندیشد.
چند نمونه از بیماری های روانی در زوجین
اختلال اضطراب فراگیر از نشانه های بیماری روانی
اگر فرد در تمام مدت روز بدون توجه به این که کجا هستید و چه می کنید مضطرب باشد و اگر این اضطراب شش ماه یا بیشتر دوام بیاورد ، دچار این اختلال می باشد .افرادی که نگرانی های مزمن دارند اغلب معتقدند که اضطراب خانواده و دوستان آن ها را از خطر حفظ می کند طبق نظر متخصص مشاوره ازدواج این افراد ممکن است از رو به رو شدن با بعضی از مسایل واهمه داشته باشند برای مثال می توان به اختلاف های زناشویی ، پیدا نکردن کار و ….. که در این شرایط فرد با تمرکز نگرانی روی افراد خانواده اش در واقع می خواهد از شر سایر نگرانی ها نجات یابد .
اختلال وسواس فکری و عملی
وسواس ها افکار ناخوانده ، بی مفهوم و مقاومی هستند که دور کردن آن ها از ذهن دشوار است . از جمله رایج ترین وسواس ها می توان به شستن دست ها ، تمیز کردن اشیا ، شمارش کردن ، کنترل نمودن و … اشاره کرد . چنین افرادی ممکن است نگران باشند که اگر دست هایشان تمیز نباشد فرزندشان را آلوده و بیمار خواهد کرد و حتی می تواند آن ها را به بیماری خطرناکی مبتلا سازد .
چنین تصوری واقع بینانه نیست و مسئله ی دیگر حالت اجبار و تکراری است که وسواسی ها با آن ها رو به رو هستند و فرد مبتلا به این اختلال برای دور ماندن از خطر ، اقدامی را به تکرار انجام می دهد .
خود بیمار انگاری نشانه بیماری روانی
اشخاص با این اختلال خیال می کنند که به بیماری خطرناکی مانند سرطان یا بیماری های قلبی دچار شده اند و مرتبا پزشک عوض می کنند و آزمایش های تکراری انجام می دهند و نهایتا مشخص می شود که از سلامت کامل برخوردارند . این اختلال در هر سنی می تواند وجود دلشته باشد و نمی توانند قبول کنند که شاید فشار های روانی علت اصلی ناراحتی آن ها باشد و ممکن است ناشی از مسائلی باشد که فرد آن ها را نادیده می گیرد .
دوره ی افسردگی طولانی
موقعیتی است که فرد دست کم دو تا چهار هفته در اندوه به سر می برد و به فعالیت های لذت بخش و خشنود کننده بی علاقه می شود علاوه بر آن بسیاری از نشانه های زیر در بیمار مشاهده می شود نظیر بی اشتهایی یا پرخوری ، کم خوابی یا پر خوابی ، بی قراری شدید ، احساس گناه ، مشکل تمرکز حواس و افکار مرگ .
برخی افراد زمانی که این نشانه ها را تجربه می کنند متوجه افسردگی خود نیستند و تنها چیزی که احتمالا احساس می کنند این است که از دیگران حقیر ترند و زندگی بدی دارند .
افسرده خویی نشانه بیماری روانی
این افسردگی از نوع خفیف و با شدت متداول است که گاه تا دو سال و حتی بیشتر ادامه پیدا می کند این افراد نا خوشنودی مزمن دارند و از زندگی لذت نمی برند ، با این حال شدت افسردگی به قدری نیست که آن ها را در زمره ی افسرده های شدید قرار دهیم و به نظر می رسد که نا خشنودی و بد بینی مزمن بخشی از شخصیت و برداشت های فرد از زتدگی باشد .
اختلال دو قطبی
افسردگی های معمولی را گاه افسردگی یک قطبی می گویند اما نوع دیگری وجود دارد که به آن دو قطبی می گویند و بیمار در مواقعی به شدت افسرده و در مواقعی به شدت عصبی و بر افروخته است . در این شرایط با دو ناراحتی روحی رو به رو هستیم که نوع و شدت آن فرق می کند . آشفتگی و انگیختگی شدید روحی ، مانیا یا شیدایی نام دارد .
این ناراحتی گاهی بسیار جدی می باشد . شیدایی شدید به طور غیر منتظره در افرادی که پیش از حمله افسردگی کاملا طبیعی به نظر می رسد بروز می کند . نشنه های این بیماری درست بر عکس نشانه های افسردگی می باشد . بیمار به جای اندوه ، احساس شادی شدید می کند و خود را موجودی بسیار توانا می بیند و احساس می کند سر حال ، گوش به زنگ ، خلاق و منبعی سرشار از انرژی و مملو از نقطه مظر های گوناگون است و به فدری احساس خوب دارد که قبول بیمار بودن برای او غیر ممکن است و همچنین ممکن است کار های خطرناکی بکنند و هذیان داشته باشند .
انرژی جسمانی و روانی فوق العاده زیادی را دارند و پی در پی و با شور و هیجان حرف می زنند و از موضوعی به موضوع دیگر می پرند . در شرایط حمله مانیا ، بیماران دو قطبی اغلب از عزت نفس کم برخوردار بوده و در زمینه های شغلی و روابط شخصی با مشکلات شدیدی رو به رو هستند .
راه های تشخیص بیماری های روانی کدامند؟
اگر نگران وضعیت بهداشت و سلامت روان خود هستید، اولین قدم این است که برای ارزیابی سلامت روان با پزشک خود صحبت کنید. این ارزیابی اغلب شامل مواردی از جمله معاینه بدنی، تست های آزمایشگاهی، پرسشنامه و مصاحبه است.
معاینات فیزیکی و تست های آزمایشگاهی برای تشخیص بیماری روانی
در بیشتر موارد، ابتدا پزشک مراقبت های اولیه یا پزشک عمومی، مسائل بهداشت جسمی فرد را بررسی می کند. برخی از بیماری ها می توانند باعث بروز علائمی شبیه به مشکلات روانی شوند. بنابراین ممکن است تشخیص علت اصلی بروز علائم شما نیاز به انجام آزمایشات آزمایشگاهی یا معاینه کامل بدنی داشته باشد. به عنوان مثال علائم کم کاری تیروئید ممکن است شبیه به علائم افسردگی باشد. در این صورت، درمان بیماری تیروئید ممکن است در تسکین علائم روانی شما موثر باشد.
شرح حال
همچنین ممکن است پزشک در مورد سوابق شخصی شما سوالاتی بپرسد. این سوالات شامل جنبه های مختلف زندگی از جمله وضعیت تاهل، روابط خانوادگی، شغل و منابع استرس شما خواهد بود.
غربالگری سلامت روان برای تشخیص بیماری روانی
پزشک همچنین ممکن است ارزیابی سلامت روان را انجام دهد که شامل پرسیدن سوالاتی در مورد احساسات، رفتارها و افکار شما باشد. از شما خواسته می شود علائمی را که تجربه کرده اید، از جمله زمان بروز این علائم، تعداد دفعات ابتلا به آنها و میزان تأثیر آنها بر زندگی تان را شرح دهید. به عنوان بخشی از این غربالگری، ممکن است از شما خواسته شود که پرسشنامه های مختلف غربالگری را پر کنید.
پس از رد موارد بهداشت جسمی، پزشک می تواند بیماری روانی را تشخیص دهد. وی باید برای تشخیص بیماری های روانی، مانند افسردگی اساسی و اختلال اضطراب عمومی تجربه کافی را داشته باشد. بعضی اوقات، آنها برای درمان بیماری های روانی، دارو تجویز می کنند. با این حال، اغلب اوقات، پزشکان مراقبت های اولیه، بیماران مشکوک به بیماری روانی را به یک متخصص روان پزشک ارجاع می دهند.
پزشک ممکن است به بیمار توصیه کند برای مدیریت دارو به روانپزشک و یا برای گفتگو درمانی به روان درمانگر مراجعه کند. قبل از شروع درمان، یک روان پزشک، از بیمار سوالاتی می پرسد. سوالات اغلب بر روی علائم، سابقه علائم و اختلال آنها در زندگی روزمره بیمار، متمرکز هستند. علاوه بر آن، با اعضای خانواده بیمار نیز ممکن است مصاحبه شود. این امر به ویژه در مواردی که فرد به بیماری روانی مبتلا می شود یا فردی که بینش ضعیفی دارد، بیشتر صدق می کند.
روان پزشک نیز بیمار را در مطب معاینه می کند. برخی از علائم مانند کمبود انرژی یا بیش فعالی ممکن است در مصاحبه و جلسه پرسش و پاسخ مشخص باشند. یک روان پزشک از راهنمای تشخیصی و آماری یا DSM-5برای تشخیص استفاده می کند. DSM-5 معیارهای هر بیماری روانی را مشخص کرده کرده است.
تست های روانشناختی
ممکن است مواردی از بیماری وجود داشته باشد که تشخیص آنها به تست های روانشناختی نیاز داشته باشد. آزمون ها یا تست های روانشناختی، ابزارهای ارزیابی هستند که توسط روانشناسان اجرا می شوند. انواع مختلفی از آزمایش های روانشناختی که برای تشخیص بیماری های روانی کاربرد دارند، عبارتند از:
- مقیاس تجارب تجزیه
- پرسشنامه افسردگی بک
- مقیاس اضطراب همیلتون
- مقیاس وسواسی اجباری ییل-براون
- پرسشنامه غربالگری طیف دو قطبی Goldberg
- آزمون اسکیزوفرنی و اندیکاتور روان پریشی اولیه
تست های دیگر ممکن است به شناسایی ضریب هوشی یا هر گونه اختلال یادگیری در فرد کمک کند. آزمایش های روانشناختی همچنین می تواند آسیب های مغزی و زوال عقل را تشخیص دهد.
آزمایش های روانشناختی می توانند از طریق رایانه انجام شوند، یا ممکن است به صورت شفاهی نوشته شود . این تست ها احتمال دارد شامل یکسری سوالات باشد که در آن از فرد خواسته می شود تا اطلاعاتی را در مورد اینکه هر چند وقت یکبار علائم خاصی را تجربه می کنند ارائه دهد یا از آنها خواسته شود عباراتی را انتخاب کنند که نحوه تفکر، احساس و رفتار آنها را به بهترین وجه توصیف کند.
تست های غربالگری برای تشخیص بیماری روانی
از آزمون های غربالگری سلامت روان، می توان برای جستجوی علائم برخی از شایعترین اختلالات روانی استفاده کرد، از جمله:
- افسردگی
- اضطراب
- اختلال دوقطبی
- اختلالات اشتها
- روان گسیختگی
- اختلال استرس پس از سانحه
- اختلال مصرف مواد یا الکل
- اختلال کمبود توجه / بیش فعالی
آزمایش های غربالگری، بیماری روانی را تشخیص نمی دهند اما. در صورت نیاز به ارزیابی بیشتر می توانند کمک کننده و موثر باشند. برخی از پزشکان، آزمایشات غربالگری را در طی آزمایشات سالانه انجام می دهند تا وضعیت اضطراب و افسردگی فرد را مورد بررسی قرار دهند.
نمونه سوالاتی که ممکن است در یک ابزار غربالگری مشاهده کنید، عبارتند از:
- آیا خوابیدن برای شما دشوار است؟
- آیا کنترل احساس خشم برایتان دشوار است؟
- آیا تا به حال فکر آسیب زدن به خود یا دیگران را داشته اید؟
- آیا بعد از اینکه خواب کافی داشتید احساس خستگی می کنید؟
- آیا بیشتر اوقات احساس ناراحتی، تحریک پذیری یا اضطراب می کنید؟
- آیا در لذت بردن از چیزهایی که قبلاً برایتان لذت بخش بود مشکلی دارید؟
- آیا هیچ وقت برای کنترل احساسات خود به مواد مخدر یا الکل روی می آورید؟
یک تست غربالگری، ممکن است به صورت یک پرسشنامه ساده انجام شود. یا یک پزشک یا پرستار یک لیست ساده از سوالات را ارائه کند. آزمایشات غربالگری همچنین می توانند توسط پزشکان و سایر متخصصان بهداشت روان برای تعیین نیاز به ارزیابی بیشتر در مورد مصرف مواد مخدر استفاده شود. چند سوال ساده می تواند تعیین کند که آیا کسی مثلاً مشروبات الکلی مصرف کرد است یا خیر.
چگونه می توان یک تست غربالگری را در خانه انجام داد؟
تست های غربالگری بصورت آنلاین وجود دارد که می توانید به آنها دسترسی پیدا کنید. وب سایت Mental Health America ابزارهای غربالگری را ارائه می دهد که می تواند در تعیین اینکه آیا شما باید در مورد افسردگی، اضطراب، دو قطبی، روان پریشی، اختلالات خوردن، PTSD و اعتیاد با پزشک صحبت کنید یا نه، کمک می کند. همچنین یک ابزار غربالگری برای کودکان وجود دارد. به عنوان والدین می توانید یک پرسشنامه را پر کنید و همچنین از فرزند خود بخواهید پرسشنامه دیگری را پر کند.
تکمیل پرسشنامه ابزار غربالگری Mental Health America فقط چند دقیقه طول می کشد و شما نتایج را فوری مشاهده خواهید کرد. به شما نمره و مشاوره داده می شود که در ادامه چه اقدامی باید انجام دهید.
به عنوان مثال، ممکن است به شما توصیه شود یک آزمایش غربالگری دیگر انجام دهید، زیرا شرایطی مانند اضطراب و افسردگی اغلب با هم رخ می دهند. ابزار غربالگری حتی ممکن است به شما پیشنهاد دهد که باید نتایج را به پزشک خود نشان دهید تا در مورد تشخیص بهتر، با شما مشورت کند.
اگر شک دارید که شما یا یکی از عزیزانتان بیماری روانی دارید، با یک پزشک مشورت کنید. یا برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد علائم خود، یک آزمایش ابزار غربالگری آنلاین انجام دهید. بیماری های روانی قابل درمان هستند و مداخلات زودهنگام می توانند برای کمک به شما یا یکی از عزیزان شما در مدیریت بهتر علائم موثر باشند.
عوارض بیماری های روانی
بیماری های روانی می تواند عوارض مختلفی را در زندگی فرد ایجاد کند. عوارض شایع عبارتند از:
- درگیری خانوادگی
- از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که قبلاً لذت بخش بودند
- اختلال عملکرد جنسی
- افزایش غیبت در محل کار یا مدرسه
- کاهش عملکرد در مدرسه یا محل کار
- فقر
- بی خانمانی
- مسائل حقوقی
- مشکلات دارویی یا الکل
- مشکلات سلامت جسمی
- مسائل رفتاری
- افزایش خطر خودکشی
