پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- زمزمه های مختلفی برای کاندیداتوری ریاست جمهوری از سوی اصلاح طلبان است و بسیاری از شنیده ها وجود آقای هاشمی را وزنه تعادلی برای تقویت و اتحاد رای اصلاح طلبان و اعتدالیون برای حمایت از روحانی میدانستند. با درگذشت آقای هاشمی بسیاری معتقد هستند دولت یازدهم فاقد مهره حمایتی خارج از دولت شد و انشقاق ها و مشکلات درونی اصلاح طلبان می تواند به چانه زنی سیاسی تبدیل شود. اصلاح طلبان بارها از دولت نسبت به تغییر رفتار سیاسی خواسته هایی مطرح کردند که رفع حصر و سهم دهی در قدرت یکی از این موارد است.

اصلاح طلبان تمایل دارند با افزایش عناصر اصلاح طلب در کابینه دولت روحانی سهم بیشتری از قدرت بگیرند تا پروژه بازگشت به قدرت را سریعتر بپیمایند. در همین راستا سعید حجاریان قبل از درگذشت آقای هاشمی در مصاحبه ای با یکی از سایت های اصلاح طلبی می گوید: «فتح سنگر به سنگر» یعنی اینکه از طرق قانونی و از راه صندوق رأی اصلاح طلبان ابتدا به شوراها و بعد از آن به ریاست جمهوری برسند. بالاخره ما حزب بودیم و حق داشتیم که این موضوع را تا رسیدن به هدف پیش ببریم. البته نه فقط ما، بلکه همه حق دارند به این مسئله فکر و برای رسیدن به آن تلاش کنند؛ اصلا قاعده سیاسی در تمام دنیا همین است، مگر این جرم است؟ ما همین الان هم به فکر این هستیم که در دوره بعد انتخابات شوراهاو ریاست جمهوری را ببریم. این را به صراحت می گویم. » 

در نگاه اصلاح طلبان شورای شهر نقطه اتصال بازگشت به قدرت و تصاحب مناسب سیاسی و از میدان خارج کردن رقبای مختلف از جمله اعتدالیون و جریان دولت یازدهم هست. بسیاری از اصلاح طلبان برای گفتمان اعتدال پایگاهی نمیدانند و آن را بازخوانی جریان کارگزاران بر می شمرند. بر همین اساس است که احمد غلامی سردبیر روزنامه شرق از واژه «روحانی هاشمی ثانی» برای تیتر سرمقاله استفاده میکند. به واقع اصلاح طلبان همانطور که ابراهیم اصغرزاده گفت «اصلاح طلبان دولت را رحم اجاره ای خود میدانند».

در این بین سوالی از نائب رئیس مجلس پرسیده شد که تلنگری برای پاستور نشینان است. گویا پزشکیان مامور به انتقال پیام است تا روحانی بر سر خواسته های اصلاح طلبان کوتاه بیاید و خود را فدای جریان اصلاح طلب کند. «شاید کاندید شوم» پزشکیان نشان میدهد اولا اصلاح طلبان به صورت جدی طرح پلن ب خود را اجرایی کردند و نبود آقای هاشمی قدرت چانه زنی روحانی را کاهش خواهد داد. معرفی شدن چهره ای چون پزشکیان به طور حتم با مخالفت کارگزاران و حزب اعتدال و توسعه همراه می شود و هر یک از این دو حزب در صورت نیاز آلنترناتیو خود را معرفی میکنند. تشدد آرا می تواند به صفوف جریان اصلاح طلب برای فتح سنگر به سنگر ضربه وارد کند اما بغض های سه ساله از دولت روحانی را آشکار میکند. ثانیا دولت با اعلام این صحبت پزشکیان متوجه شد هیچ چک سفید امضایی نگرفته و در صورت متعهد نبودن به تعهدات اصلاح طلبان از دایره حمایت آنان خارج می شود.

ورود پزشکیان به عرصه انتخابات نوعی پالس به پاستور برای سهم خواهی بیشتر در مرتبه اول است. همانطور که بالاتر هم اشاره شد اصلاح طلبان خیلی زود پروژه عبور از روحانی را مطرح کردند و این بدان معناست که جریان اصلاح طلب از ابتدا هم به روحانی نگاهی جز رحم اجاره ای نداشت.