به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران: به علت قرار گرفتن زبان در حفره دهانی و قابل دید بودن آن، تشخیص تغییرات مربوط به حفره دهان یا زبان به وسیله خود بیمار امکان پذیر است اما ایجاد هر تغییری به معنای ابتلا به سرطان نیست. شایع ترین علامت سرطان زبان و حفره دهان، زخم های پایدار است. این گونه زخم ها معمولا درد ندارند مگر اینکه با عفونت همراه شوند. البته گاهی سرطان تهاجمی تر است و ممکن است با خونریزی توام باشد اما آنچه همیشه پزشکان را به شک می اندازد، وجود هر زخم دهانی است که بیش از ۲ هفته باقی بماند.

اگر فردی دچار چنین زخمی در حفره دهانی بود، باید به کدام پزشک مراجعه کند و مراحل تشخیص چگونه است؟
تشخیص ضایعه های سرطانی در حفره دهان و زبان با متخصصان گوناگون از قبیل جراحان فک و صورت، متخصصان بیماری های دهان و دندان، جراحان عمومی و متخصصان گوش و حلق و بینی است. تشخیص چندان کار دشواری نیست و با نمونه برداری (بیوپسی) امکان پذیر است. نمونه برداری روش تشخیصی ساده و سرپایی است که در آن پزشک ناحیه موردنظر را بی حس و از آن نمونه تهیه می کند و به آزمایشگاه آسیب شناسی می فرستد. در آزمایشگاه بافت را بررسی می کند و تشخیص نهایی می دهد. اگر سلول های سرطانی مشاهده شود، درمان باید هر چه سریع تر آغاز شود و درمان سرطان حفره دهان و زبان برعهده جراحان سرطان یا جراحان گوش و حلق و بینی است.
این سرطان معمولا بعد از دهه های ۵ و ۶ زندگی شیوع بیشتری دارد و علت ها گوناگون اند اما کسانی که مکانیسم دفاعی بدنشان ضعیف است مثل بیماران مبتلا به ایدز و افراد مبتلا به بیماری های مزمن کبدی، ریوی، کلیوی و قلبی که سیستم دفاعی بدن ضعیفی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان های حفره دهان و زبان هستند. از دیگر عوامل می توان به سیگار و الکل اشاره کرد.