به گزارش پارس به نقل از خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ، دانشمندان دانشگاه « اونتاریوی غربی» یک استراتژی جدید را تعریف کرده اند که در آن یک عامل زیستی موسوم به « عامل رشد فیبروبلاست ۹» (FGF۹) زمانی به بدن وارد می شود که بدن در همان زمان در حال تلاش برای ساخت رگ های خون در بافت های آسیب پذیر یا آسیب دیده است. در نتیجه، تلاش های ناموفق برای بازسازی منابع خون رسان به موفقیت تبدیل خواهد شد.

به گفته دانشمندان، جراحی بای پس عروق کرونری و استنت گذاری درمان های مهمی محسوب می شوند اما برای همه مناسب نیستند. از این رو در سالهای اخیر تعریف استراتژی های بیولوژیکی که بر بازسازی رگهای خونی خود فرد بیمار تاکید دارد بسیار مورد توجه قرار گرفته است. این درمان بالقوه « رگ درمانی» نام گرفته است.

متاسفانه و با وجود تحقیقات بسیار، رگ درمانی برای افراد مبتلا به بیماری شریان کرونر هنوز مفید تشخیص داده نشده است. به نظر می رسد که رگهای خون جدید که با استفاده از رویکردهای کشف شده تاکنون شکل می گیرند، مدت زیادی دوام نیاورده و ممکن است نتوانند جریان خون را به سمت نواحی دچار کمبود اکسیژن کنترل کنند.

پژوهش محققان کانادایی به ارائه روشی برای غلبه بر این محدودیت ها پرداخته است.

این استراتژی بر اساس توجه بیشتر به سلول های پشتیبان در دیواره رگها به جای سلولهای اندوتلیال یا سلولهای پوششی در دیواره سرخرگ است.

این تیم تحقیقاتی دریافتند که با فعال سازی سلولهای پشتیبان، رگهای خون جدید در بدن موشهای بزرگسال خشک نشده و از بین نرفتند و در عوض تا یک سال دوام آوردند. علاوه بر آن، این رگ های خونی بازسازی شده اکنون با سلولهای عضله ای صاف که به آنها توانایی انقباض و استراحت می دهد پوشیده شده بودند.

در این فرآیند حیاتی است که میزان کافی از خون و اکسیژن به بافتها می رسد.

رویکرد استفاده از سلول های پشتیبان به جای سلول های اصلی به کشف راههای جدید در بازسازی رگها و امکانات جدید برای درمان این گونه بیماران منجر خواهد شد.