پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- محمد جعفری- این روزها یک مصاحبه جنجالی فضای مجازی را حسابی به خود مشغول کرده. حمیدرضا عارف، پسر محمدرضا عارف، در گفت‌وگو با برنامه «خیلی محرمانه» سایت ویدئوگرام، ضمن رد اتهام‌ها درباره استفاده از رانت پدرش گفته که توانایی‌هایش به دلیل «ژن» و «خون خوب» پدر و مادرش بوده است!

آقازاده عارف، معامله بزرگ خود با شرکت MTN در سن 24 سالگی را که همزمان با تصدی پست‌های وزارت ارتباطات و معاون‌اولی سیدمحمد خاتمی توسط پدرش بوده است، ناشی از ژن خوب پدر و مادرش اعلام کرده و مدعی شده «من اگر پسر آقای دکتر عارف نبودم شاید فضای حرکتی‌ام خیلی بالاتر می‌رفت.»

این اظهارات که هم‌اینک دست به دست در حال چرخیدن است، واکنش‌های اجتماعی فراوان و البته قابل تأملی را در سطح جامعه برانگیخته. اظهاراتی که حالا از شبکه‌های اجتماعی به سایت‌ها و خبرگزاری‌ها نیز راه یافته و ناقل آن را حسابی بر سر زبان‌ها انداخته است.

اما فارغ از صحت این گفته‌ها این ذهنیت در جامعه شکل گرفته که اگر حمیدرضا عارف به لحاظ اجتماعی و سیاسی در چنین موقعیتی قرار نداشت، امروز به همینجا رسیده بود؟ با تأسف باید گفت هرچند بخش‌های محدودی از جامعه پدیده آقازادگی را تا حد زیادی هضم کرده و به همزیستی مسالمت‌آمیز با آن رسیده اند، اما این اظهارات از جنس ژن و نژاد داستان دیگری است و ابعاد جدیدی به ماجرا می‌دهد. پرسش مردم امروز این است که بر چه اساسی کمک‌هزینه اوقات فراغت برخی‌ها از صندوق توسعه ملی به حساب پدران‌شان واریز می‌شود؟ یا آنکه چگونه یک شهروند نه‌چندان عادی از فشار بیکاری به واردات چندصد میلیونی پوشاک روی می‌آورد؟

گذشته از اینها به نظر می‌رسد این روزها ظاهرا نوعی نظام طبقاتی «ژن‌محور» در حال شکل‌گیری است. بر این اساس برای برخی، صرفا به جرم قربانی آسیب‌های اجتماعی بودن حکم به انقطاع نسل صادر می‌شود و برخی دیگر به توهم بهره بردن از ژن برتر به وادی خودستایی افتاده و موقعیت خود را به پای خون و نژادشان می‌نویسند. یک روز فلان مسئول در واکنش به پدیده گورخواب‌ها از لزوم عقیم کردن زنان خیابانی می‌گوید و روز دیگر خان‌زاده‌ها که سواری بر گرده امکانات و اطلاعات و رانت‌ها و ارتباطات، دیگر ارضای‌شان نمی‌کند، به تئوری‌پردازی این حق مسلم ژنتیکی‌شان می‌پردازند.

دمل‌های چرکین زخم‌های پدیده آقازادگی بر تن جامعه حالا بار دیگر سر باز کرده، به‌گونه‌ای که از فعالان اجتماعی و سیاسی گرفته تا مردم عادی، فارغ از جهت‌گیری‌های سیاسی به این موضوع واکنش نشان داده‌اند. نگاهی گذرا به شبکه‌های اجتماعی گویای همین واقعیت است. به بیان دقیق‌تر پست‌های منتشرشده توسط کاربران و تصاویر پروفایل‌ها به خوبی گواه آن است که عکس‌العمل‌ها ریشه در نوعی مطالبه اجتماعی داشته و به هیچ روی نمی‌توان به اتهام هجمه سیاسی فلان جریان و فلان گروه، از کنار آنها به سادگی گذشت.   

عبدا... رمضان‌زاده، سخنگوی دولت اصلاحات در این خصوص توییت کرد: «همه حق داریم اشتباه کنیم اما وقتی اشتباه کردیم دیگران حق دارند بی‌رحمانه ما را نقد کنند.»

 «حسین دهباشی» با انتشار پستی در صفحه شخصی توییتر خود در این خصوص نوشت: «از نظریه قبض و بسط شریعت عبدالکریم سروش تا فرضیه ژن برتر و خون اصیل آدولف آیشمن چقدر راه است؟ اصلاح‌طلبی از اصلاح جامعه رسیده به اصلاح نژاد؟»

«مجید فضایلی» فعال رسانه‌ای نیز توییت کرد: «مرلین مونرو هم به ژن خوب اعتقاد داشت ولی انیشتین پا نداد.»

«مرتضی درخشان» هم ضمن پیوند میان اظهارات حمیدرضا عارف و نقش پدرش در انتخابات شورای شهر با سرودن شعری نوشت: «اگر آن ترک شیرازی به دست آرد «ژن» ما را؛ به خال هندویش بخشم هزارتا لیست شورا را».

کاربری به نام فرزام هم توییت کرد: «من و دوستم چند روزی بود داشتیم درباره اینکه تاثیر پشتکار بیشتره یا هوش بحث می‌کردیم که خدا رو شکر امروز جوابمون رو گرفتیم ژن خوب».

کاربری به نام «pakravanalireza» در این خصوص می‌نویسد: «اگر باباش معاون رئیس‌جمهور نبود دربون شرکت MTN هم باهاش ملاقات نمیکرد؛ شاید رفته گفته من ژن خوب دارم اونا هم گفتن: اااا پس بیا اینم نمایندگی.»

کاربر دیگری به نام «Adagio» با پیوند زدن این موضوع و اظهارات یک نماینده مجلس درخصوص حقوق نجومی رئیس سابق صندوق توسعه ملی نوشت: «تو خونه عارف اینا به سفره انقلاب میگن ژن خوب.»

«آقای دیپلمات» کاربر دیگری است که به گمنام بودن حمیدرضا عارف در قیاس با فرزندان برخی مسئولان واکنش نشان داده. در پست منتشر شده توسط این کاربر آمده: «پسر عارف میگه من همه چی رو خودم به دست آوردم و به خاطر پدرم نبوده؛ بابا تو حتی یه اسم نداری ما بهت میگیم پسر عارف».

کاربری با نام «River» هم با اشاره به سن پایین آقازاده عارف می‌نویسد: «ژن خوب یک جور ژن نهفته است که وقتی بابات می‌نشیند سرسفره انقلاب یهو فعال میشه و تو 20 سالگی قراردادهای میلیاردی می‌بندی!»

کاربر دیگری به نام «باب اسفنجی» با گره زدن این اظهارت به ماجرای واردات پوشاک توسط دختر وزیر آموزش و پرورش با انتشار پستی در توییتر نوشت:

«ژن خوب

+بابا امتیاز واردات من چی شد؟

-گرفتم برات بابایی.

ژن بد

+بابا پول داری یه کتاب کنکور فیزیک بخرم؟

-بذار صاحبکار پول بده ببینم میرسه.

کاربری به نام «سمیه» هم با اشاره به شائبه‌های به وجود آمده درخصوص لیست اصلاح‌طلبان در انتخابات شورای شهر تهران در این خصوص نوشت: «پس عبدالله مومنی ژن و خونش بد بوده که باباش نذاشت بره تو لیست شورا. اَه باز ما زود قضاوت کردیم.»

«Behzad»‌ کاربر دیگری بود که وجه نژادپرستانه این اظهارات را سوژه طنز قرار داده و توییت کرد: «موسسه‌ «اصلاح» نژادی عارف و پسران».

در توییت یکی دیگر از کاربران به نام «آوا» آمده: «بحث ژن خوب و خون خوب مگه مال دوران قبل انقلاب کبیر فرانسه نبود بین قشر بورژوا؟»

کاربری با نام «Davood Mousavi» هم در این ارتباط نوشته: «ژن خوب و خون خوب فِقط هیتلر و رهبر کره شمالی.»

کاربری به نام «مریم عبدی» هم با توسل به این ماجرا، به تولید ضرب‌المثل روی آورده و نوشته: «تا مرد سخن نگفته باشد ژن خوب و خونش نهفته باشد.»

«خانم میم» کاربر دیگری بود که با عینک سیاسی به این موضوع پرداخت. در توییت منتشر شده توسط این کاربر آمده: «اگر یک اصولگرا این حرف را زده بود الان خبرنگاران شرق و اعتماد و قانون و ... قیامت به پا کرده بودند.»

کاربری به نام «پاز» هم به انتقادات نسبت به این اظهارات واکنش نشان داده و نوشت: «با چه هدفی یه مشت ژن معیوب نشستین دارین یه ژن مرغوب رو نقد میکنین؟»

 به هر ترتیب حالا هشتگ «ژن خوب» حسابی داغ شده و پیش‌بینی می‌شود طی روزهای آینده نیز از این هم داغ‌تر شود. این موج هم مانند قاطبه موج‌های رسانه‌ای زودگذر، می‌گذرد اما تبعات رسوب آثار منفی آن، آسیب‌های عمیقی در افکار عمومی از خود به جا خواهد گذاشت.