در قرآن آمده است: وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالًا کَثِیراً وَ نِساءًاین جمله میگوید:" خداوند از آدم و همسرش، مردان و زنان فراوانى بوجود آورد" و از این تعبیر استفاده میشود که تکثیر نسل فرزندان آدم تنها از طریق آدم و همسرش صورت گرفته است و موجود ثالثى در آن دخالت نداشته است.

لازمه این سخن آن است که فرزندان آدم (برادر و خواهر) با هم ازدواج کرده باشند زیرا اگر آنها با نژاد و همسران دیگرى ازدواج کرده باشند کلمه" منهما" (به معنای: از آن دو) که در این آیه شریفه آمده است، صادق نخواهد بود.

این موضوع در احادیث متعددى نیز وارد شده است و زیاد هم جاى تعجب نیست چه اینکه طبق استدلالى که در بعضى از احادیث از ائمه اهل بیت نقل شده این ازدواج‏ها مباح بوده زیرا هنوز حکم تحریم ازدواج خواهر و برادر نازل نشده بود، بدیهى است ممنوعیت یک کار، بسته به این است که از طرف خداوند تحریم شده باشد. چه مانعى دارد که ضرورت‏ها و مصالحى ایجاب کند که در پاره‏اى از زمان‏ها مطلبى جائز باشد و بعدا تحریم گردد.

در اینجا احتمال دیگرى نیز داده شده که: فرزندان آدم با بازماندگان انسان‏هاى پیشین ازدواج کرده ‏اند زیرا طبق روایاتى آدم اولین انسان روى زمین نبوده، مطالعات علمى امروز نیز نشان میدهد که نوع انسان احتمالا از چند ملیون سال قبل در کره زمین زندگى میکرده، در حالى که از تاریخ پیدایش آدم تا کنون زمان زیادى نمیگذرد، بنا بر این باید قبول کنیم که قبل از آدم انسان‏هاى دیگرى در زمین میزیسته‏ اند که به هنگام پیدایش آدم در حال انقراض بوده‏ اند، چه مانعى دارد که فرزندان آدم با باقیمانده یکى از نسل‏هاى پیشین ازدواج کرده باشد ولى همانطور که گفتیم این احتمال با ظاهر آیه فوق چندان سازگار نیست.