مهرباني با زائران رضوي مثل زائران حسيني
اگر فرصت بر سفره نشستن شان را نداريم، لااقل به سلامي، به لبخندي، ارادت خود را نشان دهيم و يادمان باشد، اينان ميهمان امام رضايند.
پايگاه خبري تحليلي «پارس»- غلامرضابني اسدي- زائران اربعين سيدالشهدا(ع) از کربلا باز مي گردند و از سعادت زيارت لطافت تنفس در هواي حرم و صدالبته از شکوه حماسه اي مي گويند که قريب به ۲۰ميليون عاشق در کربلا خلق کردند. گويي پيغام اين حضور، اين بود؛ ما لشکر امام حسين(ع) هستيم، لشکر ۲۰ميليوني او، حال کسي از يزيد سراغي دارد؟ و خبري نيست از يزيد که حق هم همين است. بي خبري، چه باطل مثل کف روي آب است، به لحظه اي از بين مي رود، اما حق ماندگار است لذا در آموزه هاي ديني هم مي خوانيم «للحق دولة و للباطل جوله» و باور داريم، براي حق دولت و دوام و ماندگاري است اما باطل را جولاني است در اندک زماني و ديگر هيچ. اين «هيچ» را نگفته مي توانستي از نگاهشان بخواني، چنان که مانايي حسين(ع) و طريق شهادت را. زائران اربعين حسين (ع) اما حرف هاي شنيدني ديگر هم داشتند که اگرچه گوشه هايي از آن را از طريق رسانه ها دريافته بوديم اما از زبان اينان حلاوتي ديگر داشت. آنان از ميزباني عراقي ها مي گفتند که ميهمانان امام حسين(ع) را از جان عزيزتر مي داشتند و هرچه داشتند را، بله هر چه داشتند را براي ميزباني به ميدان مي آوردند و زائران را به اصرار، به خواهش، بر سفره مي نشاندند و به شوق و شکر دست ها را به آسمان مي فرستادند که سعادت ميزباني از ميهمانان کربلا نصيب شان شده است.
در اين راه هم پير و جوان، زن و مرد و ... بسيج شده بودند. زائران مي گفتند، حتي کودکان و پيرزنان هم براي ميزباني سر از پاي نمي شناختند و از ادب نوجواني مي گفتند که سيني غذا را روي سر خود گذاشته بود و با ادب مي نشست تا زائر غذا را از روي سرش بردارد و اشارتي لطيف بود در اين سبک پذيرايي ...
بگذريم. اربعين گذشت، اما آخر صفر و سالروز شهادت امام رضا(ع) در پيش است و زيبا خواهد بود، ما هم از سنت حسنه عراقي ها بياموزيم و با زائران مهربان تر باشيم. اگر فرصت بر سفره نشستن شان را نداريم، لااقل به سلامي، به لبخندي، ارادت خود را نشان دهيم و يادمان باشد، اينان ميهمان امام رضايند، ميهمان بزرگ اين شهر و حق است که احترام به امام رضا(ع) را با رعايت حرمت ميهمانانش به جاي آوريم.
اگرچه پذيرايي از زائران نيز خود سعادتي مضاعف است که اگر قدر بدانيم در سال هاي بعد اين سنت حسنه چراغ جان و غنيمت زندگي ما خواهد شد.
باري، ما توان آموختن و اجراي خوبي ها را داريم، همين سال هاي اخير بود که سنت عزاداري دسته جمعي را از زنجاني ها آموختيم و عمل کرديم تا شکوه سوگواري با طعم اتحاد و يکپارچگي صدچندان شود. حالا وقت آن رسيده است تا مهرباني با زائران مولا علي بن موسي الرضا(ع) را از روي مهرباني با زائران کربلا، به خط عمل بنويسيم...
ما را به خیر تو امید نیست/شر مرسان
والا ما تا تو خاک عراق بودیم همه ماشین ها با یه نرخ ما رو جا بجا می کردند همین که اومدیم اینورتفاوت قیمت های بالا داد می زد این یه کلاه برداریه از زایر امام حسین ع
اون عراقی همه چیزش رو خرج زایر امام می کرد این ایرانی هم همه چیز زایر رو هدف گرفته بود که غارت کنه
نمی خواد با زایرا مهربون باشیم فقط جیب شون رو نزنیم
همون قیمت مصوب رو بگیریم نگیم شلوغ شد فرصت خوبیه برای چاپیدن ملت
بسیار تاسف که هر که برای زیارت امام رضا به مشهد برود، همه چیز از مردم مشهد می بیند به جز مهربانی.
وقتی معیار مه چیز پول و سود جویی شد امام راضا هم برای مشهد ی ها دکان می شود.
سلام
اگه من مهمانمو آقام علی ابن موسی الرضا (ع) میزبان , همه ی از دست دادنا فدای یه لحظه ی این مهمونی....حالا میخواد هرچی باشه...بزار یه عده خیال کنن برد کردنو تیغیدن مارو به اصطلاح!
سلام. من تو خود شهر مشهد بار ها وبارها دیدم که چقدر تفاوت میزارن بین زایر ایرانی و عرب. از برخورد بد راننده اتوبوس با همین اعراب عراقی تا کم فروشی و گران فروشی به اونها. وقتی میبینم که جطور یه عراقی همه چیزشو فدای زایر امام حسین میکنه ولی ما همه جوره سعی میکنیم زایر امام رضا رو بچاپیم از خودم خجالت میکشم که کجاست اون همه تمدن که ازش دم میزنیم . خجالت داره.
جالبه بدونید مشهد تنها شهریه داخل ایران ک دوستان خانوادگی از سراسر کشور دارن اما جاهای دیگ متاسفانه . چون ما مشهدی ها خیلی برای مسافران ارزش و احترام قایلیم و چون شهرستانی ها زیاد شدن لطفا همه چیز رو گردن مشهدی نندازید
همه جا هم خوب داره و هم بد ، من تو مشهد با ادمهای خوب مواجه شدم ولی بعضی هاشون هم انصافا خیلی کم فروش هستند و متاسفانه بین بازاریهاشون هم رایجه برای همه چی قسم به امام رضا می خورن. قسم به راست خوردن هم خیلی درست نیست. چه خاصه به دروغش.