منافع مشترک اسرائیل-عربستان درحمله به سوریه
باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا با تصمیم برای رجوع به کنگره درخصوص حمله به سوریه، مخالفان مسلح در این کشور را ناامید و دو هم پیمان اصلی خود در خاورمیانه یعنی اسرائیل و عربستان را ناراحت کرد.
به گزارش پارس به نقل از العالم، خبرگزاری رویترز در تحلیلی در مورد عقب نشینی باراک اوباما از حمله به سوریه و محول کردن موضوع حمله به سوریه به نمایندگان کنگره، نوشت: درست است که اسرائیل و عربستان هیچ گونه محبتی به هم نداشته اند اما هردو بر دوست مشترک خود در کاخ سفید برای حلمه ای قوی به بشار اسد رئیس جمهوری سوریه فشار می آورند و دوطرف این فشار را وارد می کند و آنها به سوریه بلکه به دشمن مشترک خود یعنی ایران نیز چشم دوخته اند.
به نوشته تحلیلگران رویترز، هیچ یک از این دو هم پیمان آمریکا وارد علنی کردن مرحله اختلافات خود با اوباما نشده اند. باوجود اینکه عربستان همان آمادگی اسرائیل برای حمله به ایران را ندارد، اما این نگرانی مشترک را با اسرائیل دارد که به واشنگتن در جلوگیری از آنچه ریاض تلاش ایران برای گسترش نفوذ خود در جهان عرب می داند، اعتماد ندارند.
در ادامه این تحلیل آمده است: عربستان که به شدت همانند اسرائیل به آمریکا برای واردات سلاح متکی است وارد رویارویی تاریخی با ایران به علت نفوذ منطقه ای شده است.
ریاض، حامی اصلی مخالفان سوری است که سرنگونی بشار اسد رئیس جمهوری سوریه را به منزله خنثی سازی بلندپروازی ایران نه فقط در سوریه، بلکه سایر کشورهای عرب از جمله کشورهای عرب حوزه خلیج فارس می داند.
کسی فراموش نمی کند که تمایل عبدالله بن عبدالعزیز شاه سعودی در اتخاذ اقدامی نظامی علیه ایران در تلگراف های دیپلماتیک آمریکا که فاش شد، نمود پیدا کرد که در یکی از این تلگراف ها، یک فرستاده سعودی گفت: شاه عربستان از واشنگتن می خواهد « سر افعی» را برای پایان دادن به تهدید هسته ای تهران، قطع کند.
به نوشته رویترز، امیدی از تردید اوباما در حمله به سوریه در اظهارات روز یکشنبه سعود الفیصل وزیر خارجه عربستان سعودی در نشست اتحادیه عرب در قاهره نمود یافت زیرا او گفت: سخن گفتن دیگر کافی نیست.
سامی الفرج تحلیلگر کویتی که به شورای همکاری خلیج فارس درخصوص مسائل امنیتی مشورت می دهد، در همین رابطه می گوید: ریاض و هم پیمانانش در کشورهای عرب حوزه خلیج فارس با خطر دست خالی بیرون آمدن از جدیدترین تلاش خود برای کسب حمایت آمریکا در فراخوان خود به منظور مهار ایران روبرو می باشند.
وی افزود: این احتمال هست که اقدامی نظامی اتخاذ نشود و کنگره آمریکا طبیعتاً شروطی را برای حمله به سوریه وضع خواهد کرد؛ حمله ای که عملاً قرار است محدود باشد.
الفرج اشاره کرد که کشورهای عرب -هم پیمانان (آمریکا) - درحوزه خلیج فارس ممکن است در نهایت دست خالی خارج شوند.
ریاض نیز همان نگرانی اسرائیل را (درخصوص نوع حمله) دارد. عبدالله العسکر رئیس کمیسیون خارجی مجلس شورای مشورتی عربستان گفت: هدف از حملات آمریکا باید پایان دادن به حکومت بشار اسد باشد.
العسکر بیان این مطالب را نظر شخصی خود توصیف کرد و گفت: اگرحمله صرفاً برای مجازات کردن و نشان دادن این موضوع باشد که جامعه بین المللی هرگز اجازه حملات شیمیایی را نخواهد داد، بشار اسد در جایگاهش باقی خواد ماند و به کارش ادامه خواهد داد… سناریوی دوم همان پایان دادن به این عمل خواهد بود.
تحلیلگر مصطفی العانی که روابط خوبی با مسئولان سعودی دارد، در این رابطه معتقد است عربستان همچنین به واشنگتن هشدار داده است که حمله نکردن به بشار اسد به سود دشمن مشترک آنها یعنی القاعده خواهد بود.
وی افزود: اقدام نکردن باعث تقویت موضع تندروها خواهد شد و یاس و ناامیدی افراد مسلح مخالف در کوتاهی آمریکا درقبال اوضاع سوریه باعث خواهد شد که این افراد مسلح بیشتر به وفاداری خود به تندروهای اسلامی تمایل پیدا کنند.
به گزارش العالم، عربستان سعودی به همراه قطر خود از بزرگ ترین حامیان گروه های تندروی وابسته به القاعده در سوریه بوده و همه هزینه این گروه ها را برای نبرد در سوریه پرداخت می کنند، چرا که آنها بر این باورند اعضای ارتش آزاد بی عرضه تر از آن هستند که موفق به شکست ارتش سوریه شوند.
رویترز در ادامه این گزارش می نویسد: ریاض همراه با افراد مسلح مخالف در سوریه درخصوص کمبود کمک های نظامی آمریکا به این افراد مسلح - باوجود تعهد ماه ژوئن اوباما درافزایش کمک ها بعد از اولین استفاده از گازهای سمی- احساس ناامیدی می کند.
یک مسئول آمریکایی درباره آنچه آن را" رابطه ای باثبات با ریاض" در زمینه های امنیت ملی اساسی خواند، سخن گفت اما در عین حال افزود: هرچند در قبال هر مسئله ای اتفاق نظر نداریم اما وقتی اختلاف نظر پیدا کردیم، به آن در بحث و گفت وگوهای صادقانه و صریح رسیدگی می کنیم.
رابر گوردان سفیر آمریکا در ریاض از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳ میلادی در این مورد معتقد است: بندر بن سلطان رئیس دستگاه اطلاعاتی عربستان و عادل الجبیر سفیر این کشور در واشنگن صراحت شدیدی داشتند که می توان به افراد مسلخ مخالف در سوریه اعتماد کرد و لازم اس که از آنها حمایت نظامی شود.
در این میان اوباما تلاش خود برای تغییر نظام درسوریه را که خواست ریاض است، تکذیب می کند اما گوردان تصریح کرد: این بدان معنا نیست که آنها به فشار در این زمینه ادامه نخواهند داد.
به نوشته تحلیلگران رویترز، هیچ یک از این دو هم پیمان آمریکا وارد علنی کردن مرحله اختلافات خود با اوباما نشده اند. باوجود اینکه عربستان همان آمادگی اسرائیل برای حمله به ایران را ندارد، اما این نگرانی مشترک را با اسرائیل دارد که به واشنگتن در جلوگیری از آنچه ریاض تلاش ایران برای گسترش نفوذ خود در جهان عرب می داند، اعتماد ندارند.
در ادامه این تحلیل آمده است: عربستان که به شدت همانند اسرائیل به آمریکا برای واردات سلاح متکی است وارد رویارویی تاریخی با ایران به علت نفوذ منطقه ای شده است.
ریاض، حامی اصلی مخالفان سوری است که سرنگونی بشار اسد رئیس جمهوری سوریه را به منزله خنثی سازی بلندپروازی ایران نه فقط در سوریه، بلکه سایر کشورهای عرب از جمله کشورهای عرب حوزه خلیج فارس می داند.
کسی فراموش نمی کند که تمایل عبدالله بن عبدالعزیز شاه سعودی در اتخاذ اقدامی نظامی علیه ایران در تلگراف های دیپلماتیک آمریکا که فاش شد، نمود پیدا کرد که در یکی از این تلگراف ها، یک فرستاده سعودی گفت: شاه عربستان از واشنگتن می خواهد « سر افعی» را برای پایان دادن به تهدید هسته ای تهران، قطع کند.
به نوشته رویترز، امیدی از تردید اوباما در حمله به سوریه در اظهارات روز یکشنبه سعود الفیصل وزیر خارجه عربستان سعودی در نشست اتحادیه عرب در قاهره نمود یافت زیرا او گفت: سخن گفتن دیگر کافی نیست.
سامی الفرج تحلیلگر کویتی که به شورای همکاری خلیج فارس درخصوص مسائل امنیتی مشورت می دهد، در همین رابطه می گوید: ریاض و هم پیمانانش در کشورهای عرب حوزه خلیج فارس با خطر دست خالی بیرون آمدن از جدیدترین تلاش خود برای کسب حمایت آمریکا در فراخوان خود به منظور مهار ایران روبرو می باشند.
وی افزود: این احتمال هست که اقدامی نظامی اتخاذ نشود و کنگره آمریکا طبیعتاً شروطی را برای حمله به سوریه وضع خواهد کرد؛ حمله ای که عملاً قرار است محدود باشد.
الفرج اشاره کرد که کشورهای عرب -هم پیمانان (آمریکا) - درحوزه خلیج فارس ممکن است در نهایت دست خالی خارج شوند.
ریاض نیز همان نگرانی اسرائیل را (درخصوص نوع حمله) دارد. عبدالله العسکر رئیس کمیسیون خارجی مجلس شورای مشورتی عربستان گفت: هدف از حملات آمریکا باید پایان دادن به حکومت بشار اسد باشد.
العسکر بیان این مطالب را نظر شخصی خود توصیف کرد و گفت: اگرحمله صرفاً برای مجازات کردن و نشان دادن این موضوع باشد که جامعه بین المللی هرگز اجازه حملات شیمیایی را نخواهد داد، بشار اسد در جایگاهش باقی خواد ماند و به کارش ادامه خواهد داد… سناریوی دوم همان پایان دادن به این عمل خواهد بود.
تحلیلگر مصطفی العانی که روابط خوبی با مسئولان سعودی دارد، در این رابطه معتقد است عربستان همچنین به واشنگتن هشدار داده است که حمله نکردن به بشار اسد به سود دشمن مشترک آنها یعنی القاعده خواهد بود.
وی افزود: اقدام نکردن باعث تقویت موضع تندروها خواهد شد و یاس و ناامیدی افراد مسلح مخالف در کوتاهی آمریکا درقبال اوضاع سوریه باعث خواهد شد که این افراد مسلح بیشتر به وفاداری خود به تندروهای اسلامی تمایل پیدا کنند.
به گزارش العالم، عربستان سعودی به همراه قطر خود از بزرگ ترین حامیان گروه های تندروی وابسته به القاعده در سوریه بوده و همه هزینه این گروه ها را برای نبرد در سوریه پرداخت می کنند، چرا که آنها بر این باورند اعضای ارتش آزاد بی عرضه تر از آن هستند که موفق به شکست ارتش سوریه شوند.
رویترز در ادامه این گزارش می نویسد: ریاض همراه با افراد مسلح مخالف در سوریه درخصوص کمبود کمک های نظامی آمریکا به این افراد مسلح - باوجود تعهد ماه ژوئن اوباما درافزایش کمک ها بعد از اولین استفاده از گازهای سمی- احساس ناامیدی می کند.
یک مسئول آمریکایی درباره آنچه آن را" رابطه ای باثبات با ریاض" در زمینه های امنیت ملی اساسی خواند، سخن گفت اما در عین حال افزود: هرچند در قبال هر مسئله ای اتفاق نظر نداریم اما وقتی اختلاف نظر پیدا کردیم، به آن در بحث و گفت وگوهای صادقانه و صریح رسیدگی می کنیم.
رابر گوردان سفیر آمریکا در ریاض از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳ میلادی در این مورد معتقد است: بندر بن سلطان رئیس دستگاه اطلاعاتی عربستان و عادل الجبیر سفیر این کشور در واشنگن صراحت شدیدی داشتند که می توان به افراد مسلخ مخالف در سوریه اعتماد کرد و لازم اس که از آنها حمایت نظامی شود.
در این میان اوباما تلاش خود برای تغییر نظام درسوریه را که خواست ریاض است، تکذیب می کند اما گوردان تصریح کرد: این بدان معنا نیست که آنها به فشار در این زمینه ادامه نخواهند داد.
ارسال نظر