پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- پاراخت دوردیف -سفیر ترکمنستان در هند- بر سرعت بخشیدن به اجرای پروژه‌ خط لوله‌ تاپی (TAPI) که گاز ترکمنستان را از طریق افغانستان و پاکستان به هند می‌رساند، تأکید کرد و آن را برای کشورهای ذینفع، مهم دانست

مذاکرات پروژه‌ تاپی ابتدا از سال 1995 آغاز شد؛ بااین‌حال، این پروژه تا سال 2015 پیشرفت چندانی به دست نیاورد و پس از سفر مودی به این کشور در آن سال، جان تازه‌ای گرفت

پروژه‌ تاپی اغلب به‌عنوان بدیلی برای پروژه‌ خط لوله‌ صلح ایران، پاکستان و هند (IPI) تلقی می‌شود که مذاکرات آن نیز از دهه‌ 70 شمسی آغاز شده و تاکنون به نتیجه‌ای نرسیده است. اصلی‌ترین دلایل عدم به نتیجه رسیدن این پروژه عبارت‌اند از کارشکنی ایالات‌متحده و برخی کشورهای عربی، اختلاف در قیمت‌گذاری، امنیت و سرمایه‌گذاری

آن‌چنان‌که توضیح داده خواهد شد، مشکلات پیش‌گفته به‌عنوان موانعی برای خط لوله‌ صلح محسوب می‌شوند، به‌صورت بزرگ‌تری بر سر راه پروژه‌ تاپی نیز وجود دارند:

1- امنیت: 

اولین مشکلی که اجرای پروژه را با چالش مواجه می‌سازد، تأمین امنیت آن است. در مقایسه‌ این پروژه با خط لوله‌ صلح، آنچه مشخص است، این است که پروژه‌ تاپی بیش از خط لوله‌ صلح با مشکل امنیت مواجه است؛ زیرا این خط لوله هم از افغانستان و هم از پاکستان باید بگذرد

2- اختلاف در قیمت‌گذاری: 

هند که مقصد نهایی این خط لوله است، راجع به قیمت گاز صادرشده از ترکمنستان با این کشور اختلاف دارد و این موضوع حتی منجر به بن‌بست در برخی مذاکرات نیز شده است

3- سرمایه‌گذاری: 

ناامنی مسیر خط لوله، سرمایه‌گذاری در آن را با چالش‌هایی مواجه ساخته است. علاوه بر این، کشورهایی مانند افغانستان و پاکستان با مشکلات مالی عدیده‌ای مواجه بوده و سرمایه‌گذاری در این پروژه برای آنان کار آسانی نیست

4- به‌علاوه، راجع به این موضوع که ترکمنستان بتواند از پس تعهدات خود برای تأمین میزان گاز تعهد داده‌شده برآید نیز تردیدهایی وجود دارد

نتیجه: 

باوجود محدودیت‌ها و چالش‌های پیش‌گفته، تنها عاملی که احتمال انجام پروژه را اندکی افزایش می‌دهد، حمایت ایالات‌متحده از آن است. این کشور دو هدف را از این حمایت دنبال می‌کند:

تخریب پروژه‌ خط لوله‌ صلح

ایجاد یک بازار دیگر برای گاز ترکمنستان در رقابت با بازار روسیه و فشار بر این کشور