«ابو حنظله» پدر معنوی و متفکر اصلی گروه‌های سلفی ترکیه که به عنوان پدر معنوی داعش در این کشور شناخته می‌شود، قرار است امروز (26 فوریه) در «اتیمسگوت» آنکارا کنفرانس دینی برگزار کند. در همین خصوص بیلبوردهای تبلیغاتی زیادی در آنکارا جهت تشویق مردم برای حضور در این کنفرانس نصب شده است. در این بیلبوردها نوشته شده است: «ابو حنظله انسانی که باعث آشنایی هزاران نفر با اسلام واقعی شده است، در آنکارا کنفرانس خواهد داد.»

این کنفرانس که توسط گروهی موسوم به «درخت توحید» برگزار می‌شود در تبلیغات خود آیه 44 سوره مائده را آورده است: «من لم یحکم بما انزل الله فاولئک هم الکافرون : هر کس به آنچه خدا نازل کرده (قرآن) حکم نکند، این‌چنین کسانی همان کافرانند».

این کنفرانس در شبکه‌های اجتماعی ترکیه هم به شدت تبلیغ شده است که در آن به آدرس مجله گروه «درخت توحید» در آنکارا هم اشاره شده است.

«ابو حنظله» کیست؟

«ابو حنظله» پدر معنوی و متفکر اصلی گروه‌های سلفی ترکیه که به عنوان پدر معنوی داعش در این کشور شناخته می‌شود. نام اصلی‌ وی «خالص بایانجوک» (Halis Bayancuk) است. وی کسی است که در دادگاه‌های ترکیه به وجود پوستر «مصطفی کمال آتاترک» به شدت اعتراض کرده است. در پرونده وی اتهاماتی هم چون: حمله تروریستی در آنکارا، حمله تروریستی در سوروچ، گروگان‌گیری 49 نفر از کارکنان کنسولگری ترکیه در موصل، گروگان‌گیری 32 راننده ترکیه‌ای که به موصل بنزین حمل می‌کردند و حمله تروریستی علیه پلیس ترکیه در شهر نیغده، وجود دارد.

ابو حنظله در سال 2008 به عنوان طراح حمله تروریستی به یک کلیسا در استانبول دستگیر و پس از یک سال آزاد شد. پلیس ترکیه در سال 2011 عملیات ضد تروریستی در این کشور آغاز کرد و با حمله به 50 آدرس شناسایی شده، 42 نفر را دستگیر کرد که ابو حنظله هم در میان دستگیرشدگان بود. ابو حنظله پس از دستگیری روانه زندان شد و در 24 ژانویه 2013 آزاد شد.

وی یک سال قبل توسط نیروهای امنیتی ترکیه در طرحی که با نام مبارزه با گروه‌های تروریستی نام گرفت، به جرم تبلیغات و جذب نیرو به نفع داعش و نوشتن مقاله در رسانه‌های گروهی وابسته به داعش، دستگیر شده بود ولی پس از مدت کوتاهی، دولت ترکیه، ابو حنظله را به بهانه در دست نبودن هیچ‌گونه شواهدی علیه او، آزاد کرد.

ابو حنظله در یک برنامه تلویزیونی در ترکیه، زنده سوزاندن خلبان اردنی و دو سرباز ترکیه‌ای توسط داعش را با صدور فتوایی به شرح زیر جایز دانست:

«زنده سوزاندن انسان‌ها پس از به دنیا آمدن و شروع زندگی جایز نیست ولی اگر به منظور قصاص و یا به منظور ترساندن و درس عبرت دادن به دشمنان باشد جایز است.»