پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- حمایت اصلاح‌طلبان از روحانی در سال ۹۲ در شرایطی بود که عارف به‌عنوان کاندیدای اصلاح‌طلب قادر نبود پیروز انتخابات دور یازدهم شود.  انصراف و کناره‌گیری عارف و حمله روحانی در مناظرات به جناح اصولگرا موجب شد تا وی پیروز انتخابات ۹۲ شود.

با پیروزی روحانی رسانه‌های اصلاح‌طلب این پیروزی را مدیون انصراف عارف دانستند و از دولت خواستند تا نسبت به سهمشان در دولت فکری کند. از طرفی حامیان دولت این پیروزی را به شایستگی روحانی نه انصراف عارف حواله می‌کنند. صالحی امیری مشاور استراتژیک رئیس‌جمهور و رئیس کتابخانه ملی در مصاحبه خود با اعتماد پیروزی روحانی را نه حمایت‌ها بلکه شخصیت اجتماعی روحانی می‌داند. صالحی در مصاحبه مورخ 22/3/95 خود می‌گوید: «اگر شخصیتی در تراز ملت به ملت معرفی نمی‌شد قطعا واکنش جامعه این‌قدر مثبت نمی‌بود». این تقابل اندیشه میان اصلاح‌طلبان، دولتی‌ها و اعتدالیون نشان می‌دهد در یک سال پایانی پروژه معرفی کاندیدای ۹۶ در پیچ‌وخم بده بستان‌های سیاسی قرار دارد.

از طرفی میان کارشناسان اصلاح‌طلب برای حمایت از روحانی اختلافاتی وجود دارد که آیا وظیفه روحانی اصلاح‌طلبی است یا زمینه‌سازی تشکیل دولت اصلاحات. اصلاح‌طلبانی همچون زیباکلام، روحانی را مأموریت محور می‌دانند و معتقدند:‌»شاید بهتر باشد که روحانی اعلام کند که من رسالتی داشتم به نام برجام که آن را انجام دادم بنابراین در تکلیفی که مردم بر عهده من گذاشتند موفق بودم و دیگر علاقه‌ای به کاندیدا شدن ندارم و شخصی را به مردم معرفی کنند و خود مشغول فعالیت در خبرگان شوند، اگر ایشان چنین برنامه‌ای را اجرایی کنند رئیس‌جمهورساز خواهند شد. روحانی بهتر است یا عارف یا ظریف را به مردم در ۹۶ معرفی کند. اگر این اتفاق بیفتد شانس اصلاح‌طلبان بیشتر می‌شود». و در مقابل آن احمد شیرزاد نماینده سابق مجلس ششم، حمایت از روحانی در سال ۹۶ را  نبود گزینه دیگر در مجموعه اصلاح‌طلبی برمی‌شمرد. آفتاب یزد مورخ 22/3/96 در گزارشی از زبان شیرزاد می‌نویسد: «به اعتقاد من در مجموعه اصلاح‌طلبان گزینه‌ای جز آقای دکتر روحانی برای انتخابات ریاست جمهوری ۹۶ وجود ندارد و به احتمال بسیار زیاد همه به دنبال حمایت از دولت خواهند رفت». وی شرط حمایت اصلاح‌طلبان از دولت را سهم دهی بیشتر اعتدالیون به اصلاح‌طلبان است. این فعال اصلاح‌طلب در ادامه می‌گوید:‌«البته طبقی است که در ازای این حمایت اصلاح‌طلبان با توجه به این‌که در انتخابات مجلس دهم هم وضعیت بهتری پیداکرده‌اند حق خود می‌دانند  تا در کابینه بعدی دکتر روحانی سهم بیشتری داشته باشند.»

بررسی رسانه‌های اصلاح‌طلب حکایت از آن دارد، اصلاح‌طلبان بیش از همه به دنبال سهم خواهی در یک سال پایان دولتی یازدهم هستند. انتقادهای پی‌درپی و گزارش‌نویسی های رسانه‌ای در مورد تغییر کابینه هم نه برای ترمیم و بهبود دولت تدبیر و امید که حضور بیشتر چهره‌های اصلاح‌طلب است. به نظر می اید اصلاح طلبان می دانند باید در سال اخر روحانی تمام تلاششان را کنند تا تیم خود را روی کار آورند و با اینکار قدرت چانه زنی سیاسی برای تایید صلاحیت کاندیداتوری جریان خویش را افزایش دهند. به نظر می رسد اگر پروژه بازگشت اصلاح طلبان به قدرت بیش از گذشته جدی شود می توان عبور از روحانی و رحم اجاره ای بودن اعتدال را پذیرفت.

حسن روحانی عارف شیرزاد اصلاح‌طلبان آفتاب یزد