به گزارش پارس به نقل از کیهان، این جملات بخشی از نوشته یکی از مخالفان فراری به نام اسماعیل نوری علاء است. مدیر سایت سکولاریسم نو در این مطلب تصریح می کند: باور کنید که من در عمر هفتاد ساله خود، هیچ مهلتی را همچون این چهار ساله « هدر رفته» ندیده ام و بابت این اتلاف وقت کاهلانه هیچگاه چنین غمزده نبوده ام. هر چه به خرداد ماه سال کنونی نزدیک می شویم بیشتر از خود می پرسم که چرا نشد؟ چه کس مقصر بود؟ چه کاری می توانستیم بکنیم که نکردیم؟
وی با بیان اینکه « حریف خوب دست ما را خوانده بود» می افزاید: مگر دستگاه امنیتی و اطلاعاتی همین رژیم نبود که در هر گوشه ای نفوذ کرد، در داخل قهرمان ساخت و به خارج تحویل داد، هدایت کار اتحاد اپوزیسیون را خود برعهده گرفت، مبارزان را در درگیری های لفظی و فکری خرده پا گرفتار کرد. آری، او بود که مردگان پنجاه ساله مان را زنده کرد و دعواهایشان را به اختلافات امروز ما مبدل ساخت.
این سلطنت طلب فراری خاطرنشان می کند: این گونه است که اکنون، در پایان آن مهلت چهار ساله برای تجمع سکولار دموکرات ها در زیر پرچمی واحد، و کوشش برای برپا داشتن یک آلترناتیو قابل اعتماد، در جغرافیای گسترده اپوزیسیون تنها چادرهای ژنده و پاره پوره گروه هایی سیاسی به چشم می خورند. اکنون انتخابات ۹۲ هم دیگر چندان دور نیست و اپوزیسیون حکومت اسلامی، متاسفانه، یک سانتی متر هم از آنجا که چهار سال پیش بود به جلو نخزیده است. صحنه همچنان برای جولان حکومت و برگزاری انتخاباتی به دلخواهش آماده است بی آنکه عاملی با نام اپوزیسیون بتواند در آن تاثیری بگذارد.
نوری علاء تاکید می کند: باری می خواهم بگویم که دیگر مرا امیدی به دوران پیش از برگزاری انتخابات نیست. حتی فکر می کنم دست زدن به ایجاد نهادهای آبکی اپوزیسیون در فاصله امروز و انتخابات تنها به ناامید کردن هرچه بیشتر تمام می شود. نهادهای ائتلافی بی رمق و فرمایشی که نیامده رهسپار شکست و فراموشی می شوند، کارکردی اگر داشته باشند صرفا ندا دادن است که « امیدتان را به ما نبندید، از این امامزاده معجزی بر نمی خیزد» . و آیا یکی از کارکردهای عوامل نفوذی رژیم در اپوزیسیون در راستای همین مقصود نبوده است؟
وی سپس خواستار بازنشسته کردن بسیاری از سران اپوزیسیون شده و می نویسد: اما آیا می توان گفت که مهلت چهار ساله دیگری در راه است؟ می دانم که خیلی ها باید خود را برای بازنشسته شدن در فردای انتخابات ایران آماده کنند؛ چرا که با این انتخابات « تاریخ مصرف» آنها و تئوری های ورشکسته ای همچون « وادار کردن رژیم به انجام انتخابات آزاد» نیز به سر خواهد آمد.
وی در پایان تصریح می کند: داستان شکست ما درس های مهمی را با خود دارد. ما در آزمایش تاریخ رفوزه شدیم.