به گزارش پارس به نقل از ایسنا، حضرت آیت الله خامنه ای در نخستین روز از سال ۱۳۹۲، در جمع گسترده و پرشور هزاران نفر از زائران و مجاوران حرم مطهر حضرت علی بن موسی الرضا (س) و در بخش پایانی سخنان خود تاکید کردند: * انتخابات مظهر حماسه سیاسی، اقتدار نظام اسلامی، مردم سالاری اسلامی، اراده ملی و آبروی نظام است.

* حضور گسترده مردم و شور انتخاباتی علاوه برتامین امنیت کشور، تهدیدهای دشمنان را بی اثر و آنان را نا امید خواهد کرد.

* حضور همه جریان ها و سلیقه های سیاسی معتقد به نظام اسلامی در انتخابات ریاست جمهوری ضروری است. انتخابات مخصوص یک جریان و سلیقه خاص سیاسی نیست، بلکه وظیفه و حق همه کسانی که دل در گرو منافع ملی و استقلال کشور دارند، حضور در انتخابات است.

* روی گردانی از انتخابات مناسب کسانی است که با نظام اسلامی مخالفند.

* رأی مردم تعیین کننده نهایی انتخابات است. تشخیص مردم در شناخت اصلح مهم است و مردم باید با تحقیق از افراد مورد اطمینان و دقت در کاندیداها، به فرد اصلح برسند.

* رهبری در انتخابات یک رای بیشتر ندارد و کسی هم از این رای اطلاع نخواهد داشت. هرگونه سخن یا اظهار نظر ی مبنی بر این که رهبری به فرد خاصی نظر دارد، نادرست است.

* مردم مراقب باشند تا در شناخت فرد اصلح تحت تاثیر نسبت ها و اظهارات در رسانه های گوناگون از جمله پیامک های انبوهی که رواج پیدا کرده، قرار نگیرند.

* تمکین همه در برابر قانون لازم است. حوادث سال ۸۸ از آنجا آغاز شد که عده ای نخواستند به قانون و رأی مردم تمکین کنند و در مقابل، مردم را به شورش های خیابانی دعوت کردند که یکی از خطاهای جبران ناپذیر بود.

* خوشبختانه سازوکارهای قانونی برای رفع هرگونه شبهه ای وجود دارد؛ بنابراین همه باید به انتخاب اکثریت مردم، تمکین کنند.

* رییس جمهور آینده باید ضمن این که دارای امتیازات رئیس جمهور قبلی باشد، از نقاط ضعف او نیز به دور باشد.

* باید انتخاب مردم در انتخابات ریاست جمهوری نشانگر پیشرفت و تکامل و انتخاب بهترین ها در هر دوره نسبت به دوره های قبل باشد.

* کسانی که وارد عرصه انتخابات ریاست جمهوری می شوند باید پایبند به انقلاب اسلامی و ارزش ها، پایبند به منافع ملی و معتقد به اداره کشور با عقل جمعی و تدبیر باشند.

به گزارش ایسنا، رهبر معظم انقلاب اسلامی در سفر سال گذشته خود به خراسان شمالی نیز کلیدواژه ها و مفاهیم اصلی را در ارتباط با انتخابات ریاست جمهوری آینده مطرح کردند. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) ، در بخش های مختلف بیانات حضرت آیت الله خامنه ای که در سخنرانی های جداگانه ای ایراد نمودند، تاکید شده است:

* حضور در انتخابات، آگاهی است؛ بصیرت است. حضور در پای صندوق رأی، یک کاری از سر بیکاری نیست؛ یک عمل است؛ یک عمل صالح است.

* این که یک مردمی، یک مجموعه ای در یک شهر، در یک استان و در کل کشور نسبت به آینده احساس وظیفه کند، نسبت به مدیریت کشور احساس وظیفه کند و بخواهد در آن دخالت کند و ورود در صحنه پیدا کند، چیز ارزشمندی است؛ این ضد آن غفلتی است که دشمن می خواهد بر ما تحمیل کند.

* بصیرت در این دوران و در همه دوران ها به معنای این است که شما خط درگیری با دشمن را تشخیص دهید؛ کجا با دشمن درگیری است؟ بعضی ها نقطه درگیری را اشتباه می کنند؛ خمپاره و توپخانه خودشان را آتش می کنند به سمت یک نقطه ای که آن جا دشمن نیست، آن جا دوست است. بعضی ها رقیب انتخاباتی خودشان را « شیطان اکبر» به حساب می آورند! شیطان اکبر آمریکاست، شیطان اکبر صهیونیسم است؛ رقیب جناحی که شیطان اکبر نیست، رقیب انتخاباتی که شیطان اکبر نیست. من طرفدار زیدم، شما طرفدار عمروئی؛ من شما را شیطان بدانم؟ چرا؟ به چه مناسبت؟ در حالی که زید و عمرو هر دو ادعای انقلاب و اسلام می کنند، در خدمت اسلام و در خدمت انقلابند. خط درگیری با دشمن را مشخص کنیم.

* آن چیزی که در مورد انتخابات خواسته ماست، فکر ماست، آرزوی ماست، این چند چیز است: این که شرکت مردم در انتخابات، یک مشارکت عظیمی باشد؛ این مصون کننده است. همه تلاش دست اندرکاران، امروز و فردا و روز انتخابات و در اثنای مقدمات و مؤخرات، باید این باشد: حضور مردم، حضور گسترده ای باشد.

* دیگر این که از خدا بخواهیم و خودمان هم چشم مان را باز کنیم؛ کاری کنیم که نتیجه انتخابات، یک گزینش خوب و همراه با صلاح و صرفه انقلاب و کشور باشد. این معنایش این نیست که اگر ما کسی را نپسندیدیم، با او بداخلاقی کنیم، برخورد تند و سخت و غلط بکنیم؛ نه. آن کسانی که خودشان را صالح می دانند، برای خودشان اهلیت قائلند، وارد میدان شوند. ما هم که می خواهیم انتخاب کنیم، نگاه کنیم، حقیقتاً با معیارهائی که معتقدیم و بین همه ماها مشترک است، بسنجیم. شاید بشود گفت که بین همه ایرانی ها - معتقدین به انقلاب - این معیارها تقریباً مشترک است. در هر کسی که این معیارها را مشاهده کردیم، کوشش کنیم، تلاش کنیم، کار کنیم - کار سالم - که انتخابات به سمت انتخاب یک چنین کسی برود.

* انتخابات برای کشور مایه آبروست، مایه افتخار است. همه مراقب باشند که انتخابات مایه بی آبروئی برای کشور نشود؛ آن طوری که در سال ۸۸ یک عده ای سعی کردند انتخابات را مظهر اختلافات وانمود کنند، جنجال سیاسیِ طبیعیِ انتخابات را تبدیل کنند به یک فتنه؛ که البته ملت ایران در مقابلش ایستاد و هر وقت هم شبیه آن اتفاق بیفتد، ملت در مقابل آن خواهد ایستاد.

* سلامت انتخابات هم مساله اساسی و مهمی است. منتها فرض ما بر این است که مسوولین کشور با وجدان اسلامی و الهی وارد می شوند و انتخابات ما سالم است. در گذشته هم که در دولت های مختلف انتخابات انجام گرفته است - چه انتخابات ریاست جمهوری، چه انتخابات مجلس، چه دیگر انتخاب ها - فرض ما بر این بوده است که انتخابات، انتخابات سالمی است. البته مراقبت های گوناگون از جهات مختلف لازم است انجام بگیرد.

* ما در چند ماه بعد از این، مساله انتخابات را داریم. تا قبل از انتخابات و در خود انتخابات، باید همت همه مسوولین این باشد که آرامش سیاسی کشور را حفظ کنند؛ نگذارند فضای سیاسی کشور، جنجالی و متلاطم شود؛ این جزو چیزهایی است که هوشمندی مسوولان کشور ان شاءاللّه باید بتواند این را تحقق ببخشد.

* البته مردم واقعاً هوشیار و بصیرند. انسان چه بگوید در قبال این هوشیاری و بصیرت مردم؟ عامه مردم همیشه به مصالح کشور با نظر درستی نگاه کرده اند؛ این تجربه ماست. در طول این سه دهه، هر جا مسوولیتی متوجه مردم بوده است، به بهترین وجه آن را انجام داده اند. دشمنان خواستند مردم را از میدان های لازم الحضورِ خودشان دور کنند، نتوانستند؛ خواستند مردم را دچار تشتت آراء کنند، اختلاف کنند، که گریبان یکدیگر را بگیرند، از مصالح کشور و پیشرفت کشور غافل شوند، نتوانستند. مردم از خودشان بصیرت نشان دادند. حقاً و انصافاً بصیرت مردم مثال زدنی است؛ این هم کار خداست. دل ها دست خداست، اراده ها مقهور اراده الهی است. مردم مؤمنند، متوجه به حقایقند؛ سفارش ما بیشتر به مسوولین است، به سیاستمداران است، به مدیران گوناگون است؛ مراقب باشند دشمن نتواند این آرامش و استقرار و طمأنینه ای را که به فضل الهی در کشور وجود دارد و دشمن سعی کرده این را به هم بزند و نتوانسته، به هم بزند؛ سعی کنند این آرامش و استقرار را حفظ کنند؛ نگذارند تلاطم به وجود بیاید. گاهی یک حرف، گاهی یک عمل نسنجیده، گاهی یک اقدام نابجا، موجب تلاطم در محیط سیاسی می شود؛ باید خیلی مراقب باشند.