به گزارش پارس به نفل از کیهان، آلن شوئه در مصاحبه بانشریه لوپوئن ضمن بیان اینکه تسلیح سلفی ها راه حل بحران سوریه نیست، گفت: من که حسابی گیج شده ام و ما در شرایطی کاملاً به دور از حدود و قوانین بین المللی و در شرایط بی سابقه ای قرار داریم.
وی گفت: در مورد سوریه ما می خواهیم گروه هایی را تسلیح کنیم که کسی آنها را به نمایندگی از مردم نمی شناسد. سازمان ملل متحد نیز آنها را به عنوان اپوزیسیون نمی شناسد و ضمن اینکه ما از کدام اپوزیسیون صحبت می کنیم؟ این اپوزیسیون کاملاً متفرق و چند دسته است و نظامیان مقامات سیاسی را قبول ندارند و در درون شاخه نظامی شبه نظامیان سلفی بر دیگران تقدم گرفته اند.
شوئه ادامه می دهد: مقامات سیاسی فرانسه می گویند که ما به عنوان سرویس های اطلاعاتی خوب می دانیم که به چه افرادی سلاح باید تحویل شود اما من از ۴۰ سال پیش سوریه را می شناسم و به مدت ۳۰ سال عضو سرویس اطلاعات خارجی فرانسه بوده ام و حاضرم بگویم که چنین قطعیتی کاملاً براساس پیش فرض نادرست است.
خبرنگار لوپوئن سپس از وی می پرسد که اگر پاریس و لندن می خواهند معارضان را تسلیح کنند هدفشان پایین کشیدن بشار اسد است؟ پاسخ می دهد: ما هیچ مجوز و حکمی از سوی سازمان ملل متحد یا هر جای دیگری که برای سرنگونی رئیس جمهور اسد به ما مشروعیت دهد، در دست نداریم.
وی می افزاید: این کار وظیفه فرانسوی ها یا انگلیسی ها نیست، این مردم سوریه هستند که باید در این خصوص تصمیم گیری کنند اما از دو سال پیش فرانسوی ها به معارضان سوری کمک لجستیک، فنی داده و از طریق سرویس های اطلاعاتی خود آنها را آموزش می دهند.
وی در ادامه می افزاید: زمانی که وزارت امور خارجه اعلام می کند که از خارجی هایی که مایل به سرنگون سازی دولت خود هستند به رغم مخالفت نهادهای بین المللی، با کمک نظامی از آنها حمایت خواهد کرد، عملاً وارد شکلی جدید و خطرناک از بی قانونی بین المللی می شویم.
این مقام اطلاعاتی سابق فرانسه همچنین گفته است: ما وارد منطق جنگ داخلی شبیه آنچه که لبنان ۱۵ سال پیش با آن روبرو بود، شده ایم و من خیلی صریح بگویم که دستیابی به یک راه حل، از طریق تسلیح سلفی ها نیست.
شوئه در بخش دیگری از سخنان خود همچنین می افزاید: فرانسه به شیوه ریاکارانه خواستار راه حلی از طریق مذاکره و رد صلاحیت بخشی از طرف های مناقشه یعنی حاکمیت موجود، شده که در این صورت با کی باید مذاکره کرد؟ از زمان آغاز این ماجرا از بعد نظامی، حقوقی، سیاسی یا حتی اعتقادی در ابهام و سردرگمی به سر می بریم و من به سختی می توانم تحلیل کنم و ما با حمایت از افرادی که در جاهای دیگری با آنها می جنگیم، در ابهامی کلی به سر می بریم گویی که سلفیانی که در مالی (با فرانسه) می جنگند همان هایی نیستند که در سوریه می جنگند. من به عنوان مسئول سابق یکی از سرویس های مهم دولتی می گویم کاملاً از این گزینه متضاد دیپلمات ها و سیاسیون فرانسه گیج هستم.