به گزارش پارس به نقل از کیهان، سید محمد خاتمی اخیرا به بهانه درگذشت احمد صدر سیدجوادی وزیر کشور دولت موقت که بارها اقدام به هتاکی علیه جمهوری اسلامی کرده بود، به عنوان بزرگمرد ایران و آزادگی و شجاعت یاد کرده و ضمنا با تجلیل از بازرگان نوشته بود « [او] پس از پیروزی انقلاب در کنار شخصیت والاقدر حضرت آقای مهندس بازرگان در خدمت به جمهوری اسلامی و پاسداشت حق و حرمت بود. »
این در حالی است که خاتمی در سال ۱۳۶۰ و در پی موضع گیری های مهندس بازرگان به نفع سازمان منافقین -با ادعای خشونت و بی رحمی حاکمیت- مقاله اعتراضی تندی منتشر کرده بود. به گزارش خبر آن لاین و به نقل از کتاب « سازمان مجاهدین خلق» ، خاتمی در آن مقاله که در روزنامه کیهان و به هنگام سرپرستی این روزنامه نوشته، تاکید می کند « درنظر جناب بازرگان، حکومتی متهم به خشونت و بی رحمی می شود که تنها طی ۴ ماه در اثر قهرمانی های جوانان جانباز، رئیس دیوانعالی کشور، رئیس جمهور، نخست وزیر، ده ها جوان ایثارگر و پرشور از پاسداران و بسیجیان و صدها مرد و زن و کودک معصوم به خاک و خون کشیده می شوند باز هم آن که ظلم نموده مظلوم می شود و مورد دفاع قرار می گیرد نه مظلوم ترین حکومت عالم که] سازمان [تلاشگران در راه براندازی آن است. »
خاتمی همچنین نوشته بود: « … برای درک درست مطلب باید به میان محرومان و نمایندگان آنان رفت تا شور و شوقشان را نسبت به اسلام و امیدی که به رهبری امام دارند، دریافت… لحن تعبیرات آقای بازرگان را اندکی تغییر دهید، خواهید دید که تفاوت چندانی میان سخنان ایشان و بسیاری از مقالات و گزارش هایی که در رادیوهای ضد انقلاب و رسانه های گروهی امپریالیستی می آید، وجود ندارد… آقای بازرگان از اینکه حتی در مجلس نمایندگان، آزادی عقیده و بیان وجود ندارد، سخت ابراز ناراحتی می کند و راست هم هست. دیگر گروهک های ملحد و منحرف و محارب نمی توانند آزادانه علیه نظام جمهوری اسلامی به لجن پراکنی بپردازند و زمینه براندازی را فراهم آورند. دیگر نمی شود آزادانه به نهادهای انقلابی که بر ریشه خون هزاران شهید ایستاده اند تاخت و تاز نمود و دیگر آزادانه نمی توان اذهان مردم را مشوب نمود و آزادانه از اعدام رذل ترین سرسپردگان رژیم شاه چون هویدا برآشفت. دیگر نمی شود در جمهوری اسلامی مکتب و مکتبی را به باد تمسخر گرفت و بالاخره نمی توان آزادانه جریاناتی که به جنگ مسلحانه دست زده و رویاروی مردمی ترین رژیم عالم ایستاده اند، تقویت روحی و سیاسی نمود.