پارس بررسی می کند:
شریک دزد و رفیق قافله/ فرش قرمز برای نیازمندان «گاز ایران» و آلودگان به سرخی خون مردم ایران
همکاری و همراهی‌های دولتمردان فرانسه با رژیم بعث عراق در هشت سال جنگ علیه کشور ما از یک سو و اخیراً نیز ماجرای ورود خون‌های آلوده به کشور نیز از حافظه ملت ایران فراموش نشده است.
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- مصطفی طاهری- از جمله آموزه‌های فرهنگ اسلامی در شناخت دوستان واقعی«همراهی آنان در شدائد»است. به این معنا که اگر دوستانی را یافتی که آنان تو را در هنگامه مِحن و سختی یاری و کمک کردند، بدان که ایشان دوستان واقعی تو هستند. این آموزه نه تنها در عرصه روابط میان فردی، کلیدی رهگشا و معیاری دقیق است، بلکه در «عرصه اجتماعی و بین‌المللی» نیز تعیین کننده یکی از اصول سیاست خارجه در کشورهای اسلامی میتواند باشد. از سوی دیگر تأکید بسیار زیاد فرهنگ اسلامی بر«حفظ عزت» در دوره‌های مختلف، چه تنگنا و چه گشایش نیز عامل دیگری است که توجه بی اندازه مسئولان دستگاه سیاست خارجه نظام مقدس جمهوری اسلامی را بیش از پیش میطلبد. رعایت این«اصول» در سیاست خارجه و روابط بین الملل در کنار توجه به «آداب و چارچوبهای دیپلماسی» جایگاه و موقعیت ایران اسلامی را در روابط بین الملل نه تنها تضعیف نمیکند، بلکه تقویت نیز میکند.
بازخوانی و مرور عملکرد کشورهای مستکبر جهان در چند سال گذشته و در موضوع پرونده هسته‌ای با توجه به توضیحات آمده خالی از لطف نباشد. از جمله کشورهای مستکبری که در برابر ایران در مذاکرات هسته‌ای همواره مواضع سخت و غیرقابل قبولی اتخاذ میکرد کشور «فرانسه» بود. این موضع گیری‌های نامناسب با توجه به عدم پیشینه خصومت جدی میان ایران و فرانسه، قابل پیش‌بینی نبود و متاسفانه دولتمردان این کشور در مذاکرات هسته ای به اذعان منابع غربی(از جمله روزنامه فرانسوی لوموند)، گاهی مواضعی سخت‌تر از آمریکایی‌ها اتخاذ میکرده‌اند. در سال 92 نیز رهبر معظم انقلاب در سخنرانی آغاز سال خود در مشهد مقدس در خصوص دشمنیهای فرانسه در آن برهه فرمودند: «من اینجا مناسب میدانم که بگویم مسئولین دولت فرانسه هم در چند سال اخیر دشمنیهای آشکاری با ملت ایران کرده‌اند؛ این یک ناهوشمندی از سوی دولتمردان فرانسه است. انسان عاقل، بخصوص سیاستمدار عاقل، هرگز نباید انگیزه‌ی این را داشته باشد که موجودی را که دشمن او نیست، تبدیل به دشمن کند. ما با دولت فرانسه، با کشور فرانسه مشکلی نداشتیم؛ نه در طول تاریخ مشکلی داشتیم، نه در دوران حاضر؛ اما سیاست غلط از زمان سارکوزی ــ که دولت امروز فرانسه هم متأسفانه همان راه را میرود ــ دشمنی با ملت ایران است. به نظر ما این کار غلطی است، کار غیرمدبرانه و غیرعاقلانه‌ای است، کار ناهوشمندانه‌ای است.»
لازم به یادآوری نیز نیست که کشور فرانسه از استعمارگران اصلی در قرنهای گذشته بوده و جنایات آنها در کشورهای مستعمره، لکه سیاهی بر دامن آنهاست و اکنون نیز جنایات این دولت حتی در حوزه محیط زیست نیز با انجام آزمایشات هسته‌ای دریایی نیز امتداد یافته است.
از همه مهمتر همکاری و همراهی‌های دولتمردان فرانسه با رژیم بعث عراق در هشت سال جنگ علیه کشور ما از یک سو و اخیراً نیز ماجرای ورود خون‌های آلوده به کشور نیز از حافظه ملت ایران فراموش نشده است.
بی‌شک نیاز فرانسه و سایر دولتهای اروپایی به «گاز ایران» و همچنین نیاز به «بازار ایران» علاوه بر آنکه باید همراه با تدبیری در مورد به حاشیه نرفتن «کار و سرمایه ایرانی» باشد، نیازمند برخوردی متناسب با عملکرد چند سال گذشته این کشورها را نیز میطلبد. شایسته است مسئولان و متولیان امر سیاست خارجه در کشور با توجه به این آموزه های اسلامی و مطالب فوق الذکر، در گسترش روابط با کشورهای مستکبر، ضمن رعایت چارچوبهای دیپلماسی، به اولویتها و مصالح و منافع کشور توجه داشته باشند و اینگونه مشتاقانه برای آنان فرش قرمز پهن نکنند که دست آنان به سرخی خون این مردم هنوز آغشته است.
ارسال نظر