محاصره غزه؛ کارگردانی السیسی و موج سواری اردوغان

به گزارش پارس به نقل از فارس، کشتی سوئدی «ماریان» که هفته گذشته در قالب «ناوگان آزادی 3» از سواحل یونان به راه افتاده بود بامداد روز دوشنبه به شعاع 120 کیلومتری از سواحل غزه رسید اما 3 کشتی از نیروی دریای رژیم صهیونیستی ماریان را که پرچم سوئد داشت، محاصره کردند و این کشتی را به بندر اسدود بردند.فارغ از نوع برخورد رژیم صهیونیستی با این کشتی که خوی گرگ صفتی همیشگی اسرائیل را نشان می‌دهد، باید به دو نکته اشاره کرد:

نکته اول در نوع رفتار دولت مصر با مردم غزه است، پس از توافقنامه کمپ دیوید، تمامی دولت‌های مصر گذرگاه رفح را بسته و مردم غزه را در شدیترین محاصره‌ها قرار داده‌اند، از حسنی مبارک گرفته تا محمد مرسی به صورت شدیدتر و حال السیسی، تنها امید دولت اسرائیل برای نگه داشتن مردم غزه در محاصره بوده‌اند وگرنه در صورت بازگشایی کامل گذرگاه رفح، محاصره غزه هیچ معنایی نمی‌تواند داشته باشد. عبدالفتاح السیسی کماکان در نقش حافظ منافع اسرائیل گام بر می‌دارد؛ در حالی که مصر که مدعی است دغدغه اسلامی و عربی دارد، اصلی‌ترین عامل محاصره است؛ نمی‌توان رژیم صهیونیستی را برای ظلم‌هایش نکوهش کرد؛ چرا که جز با ایفای نقش مصر، محاصره‌ای در کار نخواهد بود.

اما نکته دوم

به گزارش فارس به نقل از منابع مطلع، دولت ترکیه و قطر از عوامل حرکت این ناوگان به سوی غزه بوده‌اند که با هدف استفاده تبلیغاتی برای اردوغان در انتخابات پیش روی پارلمانی صورت گرفته است.

بنا به این گزارش، دولت قطر روابط خوبی با اعراب 48 و اعراب چپ‌گرا در داخل اراضی اشغالی دارد و در این میان توانسته واسطه ارتباط دولت آنکارا با آن‌ها شود.

همان طور که در خبرها ذکر شده است، «باسل غطاس» یکی از اعضای عربی کنست (پارلمان اسرائیل) از افراد اصلی حاضر در «ناوگان آزادی 3» بوده است که رابطه خوبی با مقامات قطری دارد.

شکست حزب عدالت و توسعه در کسب حدنصاب پارلمان برای تشکیل دولت و کشیدن شدن انتخابات به مرحله دوم که در آینده ای نزدیک برگزار خواهد شد، دولت اردوغان را در وضعیت بسیار بدی قرار داده است؛ به طوری‌که در صورت شکست دوباره و عدم نیل به حدنصاب لازم، دولت ترکیه باید بسیاری از سیاست‌های داخلی و خارجی خود را مورد بازبینی قرار دهد؛ بنابراین یک شور عاطفی و یک حرکت پوپولیستی برای رأی اوری لازم است و حرکت کشتی‌های آزادی به سوی غزه با اعمال نفوذ ترکیه می‌تواند یکی از بهترین راهها برای همراهی افکار عمومی باشد.

 پس باید در روزهای آینده منتظر استفاده تبلیغاتی دولت ترکیه از ماجرای ناوگان «آزادی 3» باشیم.

در بیانی فکت‌های دیگر از این واقعیت، باید به این نکته اشاره کرد که آیا هدف دولت اردوغان از راه‌اندازی چنین کاروان‌هایی کمک به مردم ستمدید و مظلوم است؟ در این صورت آیا وضعیت انسانی و فاجعه‌آمیز مردم یمن در کجای منطق انسانیت جای می‌گیرد؟

این روزها وضعیت مردم یمن بسیار نگران کننده‌تر از غزه است، مردم غزه لااقل فراموش نشده‌اند و هراز گاهی صدایی در همدردی یا اقدامی در کمک به آن‌ها شنیده و دیده می‌شود؛ اما هیچ مظلومیتی فراتر از فراموشی و بی تفاوتی به کشته شدن هزاران زن و کودک و گرسنگی یک ملت نیست.

کودکان گرسنه و تحت محاصره یمنی به خوبی نیت اردوغان و دولت ترکیه را از راه اندازی کشتی‌های کمک‌رسانی به غزه می‌دانند.