شرکت‌های ایرانی‌ از خارج به ایران بنزین می‌فروختند!

به گزارش پارس روزنامه وطن امروز در گزارشی نوشت: خودمان از خارج به خودمان بنزین می‌فروشیم! یعنی من به امارات یا آلمان رفته‌ام و در آنجا شرکتی به ظاهر خارجی ثبت کرده‌ام و از این طریق به ایران بنزین وارداتی می‌فروشم! این کار را چگونه انجام می‌دهم: «نفتای سبک و سنگین ایران را به امارات می‌برم و پس از افزودن مواد سرطانزا، آن را به اسم بنزین خارجی به ایرانی‌ها می‌فروشم.» من کار دیگری هم انجام می‌دهم؛ قاچاق بنزین! تا از این طریق هیچ مرجع رسمی، مسؤولیت تبعات و عوارض ناگوار احتمالی این محموله‌های غیراستاندارد را برعهده نگیرد.
به گزارش «وطن امروز»، کالای قاچاق نمی‌تواند محصول مطمئن و قابل اعتمادی باشد؛ چه شامپو، چه گوشی تلفن همراه، چه میوه و چه بنزین. کالاهای قاچاق همواره از مراجع غیررسمی خریداری و وارد کشور می‌شوند و هیچ فرد یا نهادی در داخل و خارج مسؤولیت عواقب احتمالی آن را نخواهد پذیرفت. واردات دست‌کم یک میلیارد لیتر بنزین آلوده به مشتقات الکلی و سرطانزا از پاییز 92 تا بهار 93 و ادامه این روند در سطح پایین‌تر تاکنون، مثال خوبی برای نپذیرفتن مسؤولیت از سوی نهادهای داخلی و خارجی است. در خارج فقط یک شرکت بازرسی بین‌المللی با ارائه برگه‌های دارای مهر و امضا به ایران اعلام کرد بنزین‌های وارداتی‌اش حتی استاندارد یورو2 هم ندارد. مطابق اعلام شرکت اس‌جی‌اس، در محموله‌های آزمایش‌شده اثر و نشانی از مواد خطرناک و سرطانزا یافت شده است که استفاده از آنها از سال 1950 در دنیا ممنوع بوده است!
خبرنگار ما اردیبهشت سال گذشته برای پوشش یک مناظره درباره واردات بنزین در دانشگاه صنعتی امیرکبیر حضور یافته بود که در آن مراسم، «حسین ضرابی»، معاون مدیر امور بین‌الملل شرکت ملی نفت سخنان عجیبی بر زبان جاری کرد که تا امروز منتشر نشده است. وی در این مناظره، خواسته یا ناخواسته به قاچاق بودن بنزین وارداتی اذعان و اظهار کرد: «بنزین در حال حاضر حکم یک کالای قاچاق را دارد که وارد کشور می‌شود و ما برای تامین نیاز کشور به بنزین باید اقدامات لازم را انجام دهیم!» وی همچنین در اظهاراتی که از سوی رسانه‌ها منتشر شد، گفت: «شرکت پالایش و پخش به ما اعلام می‌کند و ما تنها، واردکننده این کالای استراتژیک هستیم و درباره علت واردات باید از مسؤولان پالایش و پخش پر‌س‌وجو کنید... هر قدر تقاضا باشد ما کار واردات بنزین را انجام می‌دهیم... آن موقع که تحریم شد، واردات بنزین به صفر رسید و تصمیمات گرفته‌شده در دولت قبل،کمک زیادی به تولید بنزین در داخل کشور کرد و موجب شد واردات به صفر برسد». آنچه از سخنان حسین ضرابی برمی‌آید این است که هیچ نهادی در ایران و خارج حاضر به تایید کیفیت بنزین وارداتی نیست، چرا که کالای قاچاق تمام مراحل ورود خود را به طور غیررسمی طی می‌کند، بنابراین طرف خارجی خود را ملزم نمی‌داند محصول مرغوب به ما تحویل دهد و تحویل‌گیرنده ایرانی نیز که احتمالا حقیقت را می‌داند، از آزمایش و بررسی محموله‌های وارداتی بیم دارد و ترجیح می‌دهد منافع خود را به خطر نیندازد.
  سلامت مردم در دستان ناامن واسطه‌ها
«جلیل سالاری»، قائم‌مقام سابق شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی در گفت‌وگو با «وطن امروز» می‌گوید: «به هر حال، بنزین وارداتی از مراجع رسمی خریداری نمی‌شود، قرارداد درازمدتی ندارد و بخش زیادی از مبادلات توسط واسطه‌ها انجام می‌شود اما زمانی که در این باره اتکای کامل به داخل داشتیم خبری از واسطه‌ها نبود و فعالیت‌ها با هزینه کمتری انجام می‌شد. جای سوال است که چرا برخی آقایان اصرار بر واردات بنزین دارند؛ آن هم بنزینی که مطابق اسناد منتشر‌شده، کیفیت پایین‌تری نسبت به تولید داخلی دارد و حتی حاوی ترکیبات سرطانزا ست».
وی ادامه می‌دهد: «همه‌چیز قابل محاسبه است. شاید برخی موضوعات با نگاه‌های سیاسی برای مردم طرح شود ولی اسناد، قیمت‌ها و هزینه‌های پرداخت‌شده معلوم است. قراردادمان با پتروشیمی‌ها مشخص است. اگر این دو را کنار هم بگذاریم می‌بینیم قیمت بنزین داخلی 10 یا 15 سنت در هر لیتر ارزان‌تر بوده است».
سالاری با ابهام و تردید به کیفیت بنزین وارداتی نگاه می‌کند: «وقتی مبدأ تولید و تحویل محموله بنزین وارداتی به طور رسمی مشخص نباشد، طبیعی است نمی‌توان به استاندارد و کیفیت آن اطمینان کرد و قطعا در جریان تولید، جابه‌جایی و تحویل، اتفاقاتی می‌افتد و واسطه‌ها فعالیت‌هایی می‌کنند که در نهایت منجر به واردات بنزین آلوده به کشور می‌شود. اسنادی که اخیرا منتشر شده است این را ثابت می‌کند. متاسفانه مطابق این اسناد ـ که هنوز توسط نهادهای نفتی و زیست‌محیطی تکذیب نشده است ـ در بنزین وارداتی ترکیبات خطرناک و گاه سرطانزا به کار رفته است».
وی تاکید می‌کند: «وقتی عرضه و تقاضا را بررسی می‌کنیم و نظرات کارشناسان را جویا می‌شویم، به این نتیجه می‌رسیم که در حال حاضر امکان واردات روزانه 10 میلیون لیتر با استاندارد یورو 4 امکان‌پذیر نیست و اگر افرادی ادعا دارند روزانه این میزان بنزین با استاندارد مذکور وارد کشور می‌شود، این ادعا غیرواقعی و نادرست است».
فاش شدن حقایقی از بنزین وارداتی موضوعی نیست که فقط رسانه‌ها و کارشناسان منتقد دولت به دنبال آن باشند بلکه از درون دولت و مجموعه‌های مرتبط با آن هم سخنان و مصاحبه‌های ناخواسته‌ای به جامعه منتقل می‌شود که می‌توان به اظهارات «کیوان وزیری»، مدیر اجرا و نظارت بر استانداردهای ایران خودرو در برنامه مناظره شبکه یک سیما اشاره کرد که به طور ناخواسته به آزمایش نمونه‌ای از بنزین وارداتی به ایران در آزمایشگاهی در آلمان اشاره و اذعان کرد: «خودروسازهای مطرح دنیا هر 5 سال یک‌بار استانداردهای خود را تغییر می‌دهند و ما هم مطمئناً علاقه‌ای به عقب ماندن از دنیا نداریم. یورو 4 باید هم در سوخت اعمال شود و هم در خودرو، یعنی باید به صورت موازی ارتقا یابد زیرا اگر خودرو با استانداردهای یورو 4 تطابق یابد اما سوخت مناسب نباشد موجب ایجاد مشکلات بسیاری می‌شود اما موضوعی که مورد توجه است آزمایش بنزین یورو 4 در آزمایشگاهی در آلمان بود که با توجه به نتایج به دست آمده، اعلام شد در این سوخت منگنز وجود دارد!»
  شرکت‌های ایرانی‌‌ از خارج به ایران بنزین می‌فروختند!
اما بنزین آلوده را کدام دست‌ها و گروه‌ها وارد کشور می‌کردند و آنها چه قدرتی داشتند و دارند که تا امروز پاسخگوی افکار عمومی در ایران نبوده‌اند؟ برای پاسخ به این سوال لزوما نباید به آن سوی مرزها برویم چرا که بخش قابل توجه این موضوع از داخل کشور مدیریت می‌شود.
در این باره حجت‌الاسلام سید‌مهدی موسوی‌نژاد، عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی معتقد است: «یک شرکت ایرانی با همکاری یک ایرانی و یک آلمانی در کشور امارات ثبت شده است. این شرکت نفتای سبک و سنگین ایران را به امارات می‌برد و با مواد خطرناک و غیراستاندارد ترکیب و دوباره وارد کشور می‌کرد! چند شرکت دیگر نیز همین اقدام نادرست، غیراصولی و غیرانسانی را انجام می‌دادند. آنها در امارات و آلمان ثبت شده‌اند و به ظاهر، خارجی هستند اما از سوی مدیران ایرانی هدایت می‌شدند!»
به گزارش «وطن امروز»، نام یکی از این شرکت‌ها «الف-ک-الف» است که به ازای واردات هر بشکه بنزین حدود 9 دلار بیش از قیمت واقعی بنزین کسب می‌کرد. این شرکت فقط در زمستان سال گذشته که اوج واردات بنزین سرطانزا به کشور بود توانست 270 تا 290 هزار بشکه بنزین با ترکیبات خطرناک وارد کشور کند. محموله‌های این شرکت بنا به گواهی و تایید شرکت بازرسی بین‌المللی اس‌جی‌اس دارای مشتقات الکلی، ام‌ام‌تی (معروف به بنزین چینی)، یک نوع حلال آلی و فروسین بوده است.
همچنین شرکت «پ-ر»، بهار سال گذشته 280 تا 300 هزار بشکه بنزین پاتیلی وارد کشور کرد که این شرکت نیز محموله‌‌های خود را 6 تا 7 دلار بیشتر از قیمت روز بنزین به ایران فروخت!
دیگر شرکت‌های واردکننده بنزین سرطانزا به ایران «پ-الف-گ» و «س-ن» هستند که محموله‌های خود را 7 تا 9 دلار بیش از نرخ فوب خلیج فارس و فوب مدیترانه به ایران فروختند.
پیگیری‌‌های خبرنگار «وطن‌امروز» از کمیسیون انرژی مجلس، حاکی از آن است که تمام این موارد در طرح تحقیق و تفحص از بنزین وارداتی پیش‌بینی شده و بزودی در دستور کار قرار می‌گیرد.
«علی مروی»، رئیس کمیسیون انرژی مجلس چندی قبل با تاکید بر پیگیری کیفیت بنزین وارداتی از سوی مجلس اظهار داشته بود: «من از مدیر بین‌‌الملل وزارت نفت سوال کردم که بنزین را چه کسی وارد کشور می‌کند؟ وی به من اعلام کرد هیچ ایرانی در واردات بنزین دخالت ندارد و مبادی کاملا مشخص است».
اما واقعیت و حقیقت تلخ این است که نه مبادی مشخص است و نه خارجی‌ها نقش اول را در واردات بنزین سرطانزا داشته‌اند. برای اظهارنظر قاطعانه و صریح باید منتظر انجام تحقیق و تفحص از بنزین وارداتی در خانه ملت بود.