پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- علیرضا رضاخواه- در حالی که در طول بیش از یک ماه گذشته کوبانی زیر آتش و هجوم جنون آمیز تروریست‌های‌ داعش قرار داشته و تقریبا تمامی افکار عمومی جهان و نیروهای منطقه تمرکز نگاه خود را روی نقشه جغرافیایی به این نقطه متمرکز کرده‌اند، شاید کمتر کسی باور می‌کرد که یک سیاستمدار مدعی، این‌چنین بی تفاوت و غیرمسئولانه نه تنها در مقابل این جنایت سکوت کند که همه تلاش خود را برای اخلال در روند کمک رسانی دیگران هم به مقاومت کوبانی به کار ببندد.

اردوغان در کوبانی با یک معادله چند مجهولی رو به رو است. کمک کردن به کوبانی به معنی کمک کردن به پ ک ک است، کمک نکردن به کوبانی به منزله از دست دادن وجهه بین المللی و مخالف با غرب در ائتلاف ضد داعش می‌باشد.

کمک کردن به کوبانی یعنی بر انگیختن خشم داعش علیه آنکارا و کمک نکردن به کوبانی یعنی پذیرفتن همسایگی داعش در مرزهای ترکیه.

کمک کردن به کوبانی یعنی تقویت اوجالان و قدرت چانه زنی کردها. کمک نکردن به کوبانی یعنی شکست مذاکرات صلح با کردها.

کمک کردن به کوبانی یعنی کمک به بشار اسد در سرکوب داعش و کمک نکردن به کوبانی یعنی کمک کردن به بشار اسد در زدودن مشروعیت از مخالفان دمشق.

اردوغان باید محاسباتش خیلی قوی باشد که چنین معادله‌ای‌ را حل کند.