ای شرارت پیشـِگان هرزه گرد، در کجا بودید هنگام نبرد‎/ تبرئه صدام حسين پروژه جديد اپوزيسيون جمهوري اسلامي

در همین راستا رژیم بعث اقدام به ایجاد،تقویت و حمایت از گروههای وابسته به خود در خوزستان نمود.ازمهمترین این گروهکها جبهه التحریر بود. جبهه التحرير كه داراي عقايد و تفكرات بعثي بودند، تشكيلاتي به نام كانون فرهنگي عرب را ايجاد كردند كه مكان آن نزديك محل سازمان سياسي خلق عرب بود. اين كانون با دولت بعثي عراق، رابطه‌ نزديكي داشت و حتي از اين كشور، سلاح دريافت مي‌كرد و نيروهاي آن در بصره آموزش مي‌ديدند. در اين ارتباط، در يكي از اسناد كنسولگري عراق آمده است:

"ما توانستيم با اعضاي اين تشكيلات ارتباط ايجاد كنيم و به‌طور مستقيم با آنها مرتبط باشيم و مقدمات عمليات مسلحانه را فراهم كنيم." 

در سند ستاد مشترك ارتش جمهوري اسلامي مورخه 27/1/ 1358درباره جبهه التحریر آمده است: 

"دفاتر جبهه آزاديبخش خوزستان در بصره و العماره افتتاح شده‌اند و شروع به ثبت‌نام نموده‌اند. دولت بعثي عراق كه اهداف درازمدت درباره خوزستان داشت - و اصولاً موضوع خوزستان جزو يكي از بندهاي مرامنامه حزب بعث است - از همان روزهاي نخست پيروزي انقلاب، مترصد آن بود كه از فرصت به‌دست آمده براي مطامع و اهداف خود بهره‌برداري نمايد به همين علت، با گذشت انقلاب، سياست‌هاي عراق با اهداف گروه‌هاي مختلف تجزيه طلب در خوزستان و كردستان گره ‌خورد و سيل كمك‌هاي نظامي آن كشور به‌داخل ايران سرازير شد. همزمان با آن كنسولگري عراق در خرمشهر و مدرسه عراقي‌هاي اين شهر به اقدامات گسترده‌اي دست زدند." 

مدني، استاندار خوزستان، 15/2/ 1358 نامه‌ه اي به وزير كشور نوشت و در اين باره تصريح كرد: 

"كنسول عراق در خرمشهر با بعضي از عناصر مشكوك محلي رابطه دارد. وي افزود: اين مسلم شده كه كنسول عراق در خرمشهر يكي از فعالان دستگاه جاسوسي است و در خرابكاري دست دارد. اخيراً نامبرده سفارش كرده است در نقاط مختلف خرمشهر، براي وي خانه اجاره كنند و اكنون خانه‌ها مهياست. علاوه بر اين گفته مي‌شود كه كارمندان حساس كنسولگري عراق از4 نفر به14 نفر كه همه و يا اغلب آنها افسر مي‌باشند، افزايش يافته است. وي در مورد مدرسه عراقي‌ها مي‌نويسد: مدرسه عراقي‌ها در خرمشهر نيز كانون جاسوسي است. مسئول مدرسه عراقي‌ها، وليد سامرايي رايزن فرهنگي كنسولگري عراق مي‌باشد كه قبلاً مسئول جبهه‌التحرير خوزستان در عراق بوده است و فعاليت‌هاي خود را از بصره اداره مي‌كرد و از جاسوسان شناخته شده مي‌باشد." 

سازمان سياسي و كانون فرهنگي خلق عرب از دیگر سازمانهای شورشگر و وابسته بود که در این مقطع فعال بود.

در اين ميان، راديو صوت‌الجماهير عراق و راديو عربي كويت با نقل اخبار به گونه‌اي تحريك‌آميز، ادامه درگيري‌ها تا تحقق خودمختاري عربستان را نويد ‌دادند؛ و راديو كويت در بخش اخبار عربي روز 10/3/ 1358 خود گزارش داد: 

«اعراب ايران اعلام كردند كه سلاح‌هاي خود را تحويل نخواهند داد، مگر پس از اين‌كه دولت خواست‌هاي آنها در مورد خودمختاري را تأمين كند».

از سوي ديگر، راديو بغداد به زبان عربي مرتباً براي مردم عرب خوزستان، پيام مي‌فرستاد. نيروهاي عراقي نيز در مقابل پاسگاه‌هاي مرزي به تجمع نيرو و اقدامات تحريك‌آميز دست زدند و بالگردهاي آنها در خسروآباد به پرواز در آمدند. 
علاوه بر اين، سيل سلاح از آن سوي مرز ايران و عراق به‌داخل خوزستان سرازير شد. يكي از مسئولين سپاه خرمشهر در اين باره مي‌گويد:

«تا دو سه روز اول شروع درگيري خرمشهر (8 و 9 خرداد 1358)، عراق اسلحه زيادي در منطقه توزيع كرد و شايد حدود بيست تا سي هزار قبضه اسلحه در نوار مرزي خرمشهر تخليه نمود. يعني كاميون، كاميون اسلحه مي‌آوردند و كنار نهر خين خالي مي‌كردند؛ و هركس مي‌خواست مي‌آمد از نهر عبور مي‌كرد و اسلحه مي‌گرفت، به‌صورتي مانند صف آرد و برنج، صف مي‌كشيدند تا اسلحه دريافت كنند». 
يكي ديگر از برادران سپاهي مي‌گويد: 

«وقتي درگيري‌هاي خرمشهر در چهارشنبه سياه (8 خرداد) شروع شد، آن قدر اين مرز بي‌در و پيكر بود كه همين عشاير فريب‌خورده را با ماشين‌هاي وانت و كمپرسي‌هاي بزرگ به‌داخل خرمشهر مي‌آوردند»

مدني (استاندار خوزستان) نيز در همين رابطه گفته است: 

«از جانب عراق توطئه‌هايي مي‌شود، صد قبضه كلاشينكف از منطقه جمع‌آوري شده است. عراق مذبوحانه اسلحه قاچاق وارد ايران مي‌كند و نمايش قدرت در مرزها را آغاز كرده است.» وي افزود: «در روزهاي اخير، ما سلاح‌هايي به‌دست آورده‌ايم كه مارك عراق دارد». 

تبليغات و جنگ رواني راديوها و مطبوعات عراق بشدت ادامه داشت و مقامات عراقي، از جمله صدام‌ و ظاهرتوفيق عضو رهبري حزب بعث، در مصاحبه‌هايي ضمن متهم كردن ايران به نژادپرستي و كينه‌توزي برضد اعراب، به تهديد و اخطار ‌پرداختند؛(7)

نباید از نظر دور داشت که پروژه نفوذ وفعالسازی این گونه گروهکها حتی قبل از انقلاب اسلامی نیز مدنظر عراق بوده است.سید محمود دعایی در همین زمینه می گوید:

"سه ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی در آبان 1357، حکومت عراق برزان تکریتی برادر صدام حسین را مأمور تشکیل یک قرارگاه اطلاعاتی و عملیاتی در بصره کرد تا علاوه بر تحت نظر قرار دادن وضعیت ایران، با عناصر عرب زبان و گروه خلق عرب در خوزستان ارتباط برقرار کرده و آن‌ها را در جهت اهداف خود، فعال کند."(8)

سردار غلامعلی رشید نیز ارتباطات گروهک باصطلاح خلق عرب با رژیم بعثی را به قبل از انقلاب مربوط می داند:

"قبل از انقلاب، جریان سیاسی خلق عرب بیشتر به رژیم بعث عراق وابسته بود و عمده ارتباطش از طریق استخبارات عراق بود. بعد از انقلاب، می‌شود گفت بیشتر وابسته به انگلیس و امریکا بودند و در بعضی زمینه ها هم البته وابستگی شان به رژیم بعث عراق باقی بود. "

رشید درباره سرنوشت باقی ماندههای این گروهک وابسته  نیز میگوید:

"معدود نفراتی که از آن سازمان ماندند، به عراق رفتند و مزدوری می‌کردند و عناصر مخابراتی عراق بودند که اطلاعات نظامی ایران را به ارتش بعث عراق می دادند."(9)

ابراهیم یزدی وزیرخارجه دولت موقت نیز در حاشیه اجلاس سران جنبش عدم تعهد در هاوانا پایتخت کوبا،درروز10شهریور 1358دردیدارباصدام  رئیس‌جمهور وقت عراق به مواردی از اقدامات خرابکارانه رژیم بعث اشاره می کند:

اشاره به اتفاق خودتان با شاه کردید و عواملی را که به این قرارداد انجامید ذکر کردید. ولی انتظار داشتیم که خوشوقتی خودتان را از پیروزی انقلاب اسلامی ایران بر علیه شاه بیشتر ذکر کنید. ما ۲۵۰۰ سال حکومت شاهنشاهی و ۶۰ سال حکومت پهلوی را از کشورمان برچیدیم، ساواک در عراق و در جمیع کشورهای منطقه ضد عرب‌ها فعالیت داشت و انتظار داشتیم که همه دول عربی ما را پشتیبانی کنند. ولی چنین چیزی را از همسایگان، خصوصاً از دولت عراق ندیدیم و شما حتی به ما فرصت ندادید تا اطلاعاتی را که ساواک بر علیه شما از طریق اسرائیلی‌ها جمع‌آوری کرده بود به شما بدهیم و یکباره دیدیم که خرابکاران لوله‌های نفت را منفجر کردند و روزنامه‌هایتان خوزستان را عربستان و خرمشهر را محمره نامیدند و عرب‌های خوزستان را «مواطنین عرب» خطاب کردند. از خود می‌پرسیدم که راستی چه خبر است. آیا این عراق است که جنبش آزادیبخش برای رهایی خوزستان رهبری می‌کند؟...

چندین بار به برادران عراقی خودمان گفتم که پالیزبان چرا بین ایران و عراق و ترکیه رفت‌و‌آمد می‌کند و با زاهدی تماس می‌گیرد و با فرستادن پول افراد را تجهیز می‌کند. پالیزبان یکی از دستیاران شاه است که در جنگ بر علیه شما شرکت داشت و پیغام‌ها چندین بار بین ما و شما رد و بدل شد و مکرراً سؤال شد که چرا اجازه رفت‌و‌آمد به پالیزبان می‌دهید، ولی جوابی به ما داده نشد و همچنین در جنگ با کرد‌ها در پاوه مورد هجوم آن‌ها قرار گرفتیم و بعد از شکست همه آنان به عراق پناه آوردند و ۲۰۰ نفر از آن‌ها کشته شدند که عده زیادی از آنان اعرابی بودند که از آن سوی مرز ایران، از عراق آمده بودند و جریان را به آقای سامرائی، سفیرتان در تهران، گفتیم و از وجود اجساد عراقی‌ها خبرش کردیم. بعد از اینکه عراقی‌ها حدود ما را بمباران کردند، به مدت دو ساعت با آقای یاسین حرف زدم و ایشان حاضر نبود که اعتراف کند که اشتباهی رخ داده است و اگر بخواهیم روابطمان را بهتر کنیم، چرا حتی حاضر نیستید به اشتباهاتتان اعتراف کنید....

آنطور که من می‌دانم شما و ما هر دو اشکالاتی از ناحیه کرد‌ها داریم و این به صلاح ما و شما نیست که کرد‌ها را بر علیه یکدیگر بشورانیم. تشکیل دولت کردستان همیشه در جنگ با عراق و ایران خواهد بود و غیرممکن است که حکومتی که این چنین بوجود آمده باشد درگیر جنگ‌های درازمدت نباشد و رابطه چنین دولتی با اسرائیل خواهد بود و ما طمعی در کردهای شما نداریم و ما در عجب هستیم از کنترلی که آن‌ها بر روی حدود شما دارند و شما در این مورد اقدامی نمی‌کنید و طرفداران شاه در مرز‌ها رفت‌وآمد می‌کنند و دولت شما تائید کرد که بعضی از ایرانیان عرب‌زبان را تحریک کردید، می‌دانید که اعراب خوزستان ایرانی هستند ولی آن‌ها را مواطنین عرب می‌نامید. آیا شما دوست دارید که ما شیعیان عراق را ایرانی بنامیم؟ علاقمندیم که به شما در یک عبارت خلاصه بگوییم که انقلاب ایران پایگاه دشمنان شما را در ایران از بین برد و بر شما واجب است که از آن پشتیبانی کنید و خیلی از برادران عرب آمدند و سؤال کردند که چه مسائلی است بین شما و بین دولت عراق، و در عجب بودند که می‌دیدند ایران دشمنان اعراب و فلسطینی‌ها را از بین برده است و رابطه‌اش را با اسرائیل و مصر و آفریقای جنوبی قطع کرده است و بر حسب گفته‌های قرآن مصر خائن است، چون در حالی که برادران ما با اسرائیلی‌ها در جنگند او با آن‌ها پیوند دوستی می‌بندد و در عجبیم و برخی از رهبران عرب در همین کنفرانس از ما می‌پرسند و در عجبند که چرا عراقی‌ها با ایران رفتار خصمانه دارد؟

فرماندار خوزستان مدارک و اسنادی نشان داد که بعضی از افراد عراقی آمدند و خرابکاری کردند و از او خواستم که فعلاً سکوت کند و امید است که این سکوت را حمل بر ضعف نکنید و نگویید که دولت ایران ضعیف است. سیاست شما در مورد ایران فقط دشمنان ما را خوشحال می‌کند و شما از تحریکاتی که در خوزستان می‌کنید بهره‌ای نخواهید برد و به این جهت سؤال ما این است که چرا دست به چنین کارهایی می‌زنید؟ سامرائی معتقد بود که ما می‌باید مشکل خوزستان و کردستان را در آن واحد حل کنیم و من از این جواب تعجب کردم برای اینکه شما منافعی در خوزستان ندارید و حق هیچ‌گونه دخالتی را ندارید. ولی در مورد کردستان شما و ما هر دو ذینفع هستیم و مادامی که شما با شاه توانستید به اتفاق نظر برسید چرا نمی‌توانید با ما نیز به اتفاق نظر برسید؟...از حمایت جبهه آزادیبخش عربستان دست بردارید، از ارسال اسلحه به خوزستان دست بردارید...."(10)

در گزارش محرمانه ۱۳ آوریل سفارت بریتانیا در عراق نیزعنوان شده که گروه خلق عرب در خوزستان خرابکاری‌هایی را به نفع حکومت عراق انجام داده و رهبران آن گروه با ارسال پیام‌هایی برای میشل عفلق (پدر ایدئولوژیک بعث گرایی) و صدام حسین خود را پای بند آموزه‌های بعثی دانسته و "در راه آزادسازی عربستان [خوزستان] از دست قاتلان نژادپرست می‌جنگد."

همچنین بر اساس گزارش‌های مکرر سفارت بریتانیا در بغداد، در طول ماه‌های منتهی به جنگ، رسانه‌های حکومتی عراق از استان خوزستان در ایران به عنوان "عربستان اشغال شده" یاد می‌کردند.(11)

رژیم بعث در کردستان وسایرنقاط هم مرز با عراق نیز چنین اقداماتی را سازماندهی نموده بود.سایت ضدانقلابی خبرنامه گویا در این باره بادرج مطلبی برخی مستندات وابستگی وتحت الحمایه صدام بودن حزب دموکرات کردستان را منتشرمیکند.در یکی از مطالب این سایت امده است : قاسملودر یک مصاحبه با روز نامه لوموند فرانسه در دسامبر1980  رسما به این همکاری ووابستگی وحمایت رژیم بعث اشاره می کند:

"رابطه ما با دولت‌های خارجی‌، از جمله عراق، بر مبنای دو اصل است. اصل اول آن است که ما میخواهیم منابع [اسلحه] خود را تنوع ببخشیم، بطوری که اگر یک منبع کم یا تمام شد، ما آسیب پذیر نباشیم. اصل دوم این استکه ما هیچ کمکی‌ که به منافع کردها آسیب وارد کند را نمیپذیریم، بدون توجه به اینکه این کرد‌ها کجا زندگی‌ میکنند، مثل عراق، ترکیه، و یا شوروی. بر خلاف آنچه که دشمنان ما می‌گویند، ما به همه جنبش‌های کرد در خارج از ایران کمک می‌کنیم، و بغداد اینرا میداند. بطور کلی‌، عراق همانقدر به ما احتیاج دارد که ما به آنها."

وقتی‌ خبرنگار از ایشان در مورد ماهیت رابطه حزب دمکرات کردستان با رژیم صدام حسین سوال می کند ، ایشان پاسخ دادند: 

"ما هر رابطه ایکه بر مبنای آن دو اصل باشد را مشروع میدانیم. در عین حال، ما به اندازه کافی‌ اسلحه داریم. ما اسلحه‌های ارتش ایران را داریم [با حمله به پادگان ها]. چیزی که کم داریم مهمات و موشک ضّد هوائی است. عراق نیز آماده است که به همه گروه‌های مخالف اسلحه بدهد."

غنی بلوریان از اعضای اصلی حزب دموکرات کردستان نیز درخاطرات خود به حمایت های صدام و وابستگی قاسملو وحزب اشاره می کند.بخشهایی از خاطرات غنی بلوریان جهت قضاوت ارائه می گردد:

شیخ عزالدین به ما گفت: "کاک غنی، حال دیگر نه تنها باید از عراق اسلحه بگیریم بلکه باید دست نیاز به سوی ترکیه و ناتو هم دراز کنیم". "نامبرده پول زیادی هم از عربستان سعودی می گیرد"

در این شرایط دکتر قاسملو با جلال طالبانی دیدار کرده و به او می گوید که "رژیم عراق به ما سفارش فرستاده و می خواهد کمکمان کند". قرار می شود فقط یک بار "یک لیست مفصل تهیه کنند و به حزب بعث بدهند". آقای بلوریان به دکتر قاسملو اعتراض می کند که صدام حسین هزاران کرد را کشته است و دکتر قاسملو می گوید "سیاست این چیزها را نمی داند". آقای بلوریان پاسخ میدهند : " به همین دلیل است که مردان با تجربه می گویند که سیاست کثیف است". دکتر قاسملو پاسخ می دهد: "راست است و راست هم گفته اند."

لیست با تصویب حزب تهیه شده و برای صدام حسین ارسال می گردد و سلاح ها تحویل گرفته می شود. اما این عمل پس از آن به روالی طبیعی تبدیل می شود.

"دکتر قاسملو متأسفانه این بار نیز قولش را زیرپا گذاشت و به رژیم عراق وابسته شد. هنوز نیز برای من معلوم نشد چرا این قدر حلقه به گوش بعث بود و در برابر این رژیم سر تعظیم فرود می آورد، خیلی وقت ها خواسته ام این راز را از ملا عبدالله حیاکی بپرسم که محرم اسرار قاسملو بود ولی برای این که دلش نشکند و به خاطر این که نکند بین ما اختلاف شخصی ایجاد شود، سکوت کرده ام. حتی این را نیز می دانم که اگر سوال هم می کردم چیزی به چنگ نمی آوردم".

"وقتی مرکزیت حزب دموکرات در بغداد بود، رهبری حزب رابطه صمیمانه ای با رژیم بعث عراق داشت و با کمک مالی حزب بعث اداره می شد ولی بدون اجازه رژیم عراق نمی توانست فعالیت کند...این بار[پس از انقلاب] حزب با توجه به بعضی از منافع گروهی رفقا، به طور محرمانه با رژیم بعث تماس می گرفت...بعدها معلوم شد این رابطه محرمانه به طور مداوم وجود داشته و زمانی که جنگ شدیدتر شد، معلوم شد قاسملو قرار بین من و خودش را زیر پا گذاشته است".

"رژیم بعث نگران بود که نکند حزب دموکرات با دولت ایران به توافق برسد. او هر نوع توافقی را با ایران به زیان خود می دانست و برای این که رابطه حزب دموکرات و دولت را به هم بزند و در میان آنها اختلاف ایجاد کند، در برابر مصوبات کنگره چهارم چند ماده تعیین کرده بود، که سرانجام بر حزب دموکرات تحمیل کرد".

چند روز قبل از برگزاری انتخابات مجلس در بیست و چهار اسفند ۱۳۵۸، دکتر قاسملو در جلسه دفتر سیاسی حزب دمکرات می گوید: "باید شما را مطلع کنم که رژیم عراق درخواست کرده است من به بغداد بروم و با مسئولین عراقی ملاقات کنم". آقای بلوریان به شدت با این امر مخالفت می کند و دکتر قاسملو در پاسخ می گوید : "کاک غنی جان، حرف تو درست است ولی نمی توان با بعث عراق دشمنی کرد".

با تصویب دفتر سیاسی، ملاعبدالله حیاکی به جای دکتر قاسملو به حاج عمران اعزام می شود. در این بین آیت الله شهاب‏الدین اشراقی (داماد آیت الله خمینی) به مهاباد رفته و با آقای بلوریان و دکتر قاسملو دیدار کرده و طرحی شش ماده ای آنان را تحویل می گیرد. بعد ملاعبدالله به قم رفته و با آقای احمد خمینی دیدار کرده و راضی از دیدار با مهاباد باز می گردد. در پایان سال آیت الله حسینی کرمانی به نمایندگی از سوی آیت الله خمینی به مهاباد رفته و با دکتر قاسملو، ملاعبدالله و آقای بلوریان دیدار کرده و نظر آیت الله خمینی را به شرح زیر به اطلاع آنان میرساند:

من بر این اعتقاد هستم که شما وابسته به رژیم عراق هستید و اسلحه و پول و حتی سوخت از عراق می گیرید. ما عکس قسمتی از وسایلی را که شما از عراق گرفته اید داریم. ما این عکس ها را با هواپیما گرفته ایم و به غیر از آن، اطلاعات دیگری نیز در دست داریم که نمی توانید آنها را حاشا کنید و خوب می دانیم رژیم عراق شما را علیه جمهوری اسلامی تحریک می کند. به همین دلیل ما به شما اعتماد نداریم و فکر می کنیم شما خواسته های خودتان را مطرح نمی کنید بلکه برنامه رژیم عراق را در کشور خودتان، که ایران است اجرا می کنید. با توجه به این ما چگونه می توانیم به حزب دموکرات اعتماد کنیم". هیچ یک از حاضران وابستگی به عراق را انکار نمی کند. سپس آیت الله کرمانی به نقل از آیت الله خمینی می گوید که شما باید ایرانی بودن خود و غیر وابسته بودن خود به عراق را اثبات کنید. برای اثبات این خواسته پیشنهاد آیت الله خمینی را مطرح می کند:

"به مدت یک سال، فقط یک سال مسئولیت حفظ و حراست از مرزهای ایران را که در دست خود شماست به عهده بگیرید و این مرزها را از حمله بیگانگان و نفوذ دار و دسته دشمن به داخل خاک ایران حفظ کنید و همه نیروهای مسلح خود را آماده دفاع از کشور خودتان کنید. حکومت جمهوری اسلامی نیازهای شما را به اسلحه تأمین می کند و خواسته های تان را تعهد می کند، خودتان تعیین کنید که چه چیزی نیاز دارید، هیچ نیروی ارتشی به غیر از تعدادی که امروزه در این منطقه است به اینجا اعزام نخواهد شد و آنها نیز اجازه نخواهند داشت که در امور شما دخالت کنند.پذیرش این پیشنهاد از سوی شما موجب اطمینان ما به شما خواهد شد. سپس اگر پس از گذشت این یک سال، ما اکثریت خواسته های شما را اجرا نکردیم و تعهدات خودمان را عملی نکردیم، شما می توانید لوله اسلحه هایی را که خودمان به شما داده ایم به طرف ما بگیرید".

آقای بلوریان می گوید که پیشنهاد خوب و معقولی است. اما ملاعبدالله و دکتر قاسملو آن را رد می کنند. آقای بلوریان می پرسد چرا رد می کنید؟ ملاعبدالله پاسخ می دهد: "اگر ما این پیشنهاد را قبول کنیم، مردم کردستان به ما خواهند گفت جاش". با شنیدن این حرف عصبانی شدم و خواستم بگویم پس چرا با وابسته شدن به رژیم عراق و گرفتن اسلحه و پول از این دشمن دیکتاتور و خونخوار کرد جاش نمی شویم".

روز بعد آقای بلوریان از دکتر قاسملو می پرسد که به راستی چرا طرح آیت الله خمینی را قبول نکردی؟ دکتر قاسملو پاسخ می گوید:

"هدف آیت الله این بود که ما پل های پشت سر خود را خراب کنیم. با شنیدن این حرف از زبان قاسملو بسیار ناراحت شدم و گفتم: پذیرفتن این پیشنهاد به معنی جنگ علیه حکومت عراق نبود ولی بدون شک رابطه شما با صدام دچار خطر می شد".

قای بلوریان در ادامه به داستان سفر شش- هفت روزه ملاعبدالله به حاج عمران باز می گردد. مأمورین عراقی ملاعبدالله را از حاج عمران با هلی کوپتر به کرکوک برده و طرحی هفت ماده ای به او می دهند که باید توسط حزب دموکرات تصویب و به اجرأ درآید. ملا عبدالله در بازگشت در جلسه دفتر سیاسی حزب دموکرات می گوید:

"رژیم عراق این چند مورد را برای قاسملو فرستاده که باید حزب آنها را تصویب کند:

1- باید دو تن از افسران ما برای رساندن کمک و تحویل پول و لوزام جنگی پیش شما باشند.
2- باید دو تن از اعضای دفتر سیاسی شما پیش ما بیایند تا در موقع لزوم مورد مشورت قرار گیرند.
3- حزب دموکرات لازم است اطلاعاتش را درباره نیروهای ارتش ایران که به مرزهای ما نزدیک می شوند و یا به پادگان های مرزی منتقل می شوند به ما بدهد و آمار سرباز و نوع اسلحه و تعداد آن را برای ما مشخص بکند.
4- لازم است ما را از مشخصات هواپیما و هلی کوپترهای ارتش ایران مطلع سازند و بگویند که تجهیزات آنها از کدام کشور تأمین می شود.
5- حزب دموکرات باید شعار سرنگونی رژیم آخوندی را اعلام کند.
6- حزب دموکرات باید جلوی کردهای شمال را بگیرد و اجازه ندهد آنها به مرز نزدیک شوند و از خاک ایران استفاده کرده و با حکومت عراق بجنگند.
7- حزب دموکرات باید چگونگی رابطه رژیم ایران با کشورهای دیگر را برای ما روشن کند و نام کشورهایی را که ایران از آنجا اسلحه تهیه می کند به ما بگوید و نوع اسلحه ها را نیز مشخص کند".

آقای بلوریان می‌نویسند پس از قرائت این "هفت ماده ننگین" و "مواد منحوس" گفتم : "پذیرفتن این مواد یا هر یک از آنها به منزله خودفروشی به رژیم عراق است و من آن را خیانت می دانم...[ما نباید این] هفت ماده خودفروشی به بعث عراق" را قبول کنیم".

قای بلوریان شرمگینانه می‌نویسند : "متأسفانه پس از صحبت های ملاعبدالله، رفقا هر هفت ماده را تصویب کردند و من جلسه را ترک کردم. جلوی در اتاق سرم را برگرداندم و رو به جلیل گادانی کرده و گفتم: کاک جلیل تو مدتی زندانی بودی و در داخل کشور نیز مبارزه کرده ای، تو چرا".

آقای بلوریان قهر می کند و ملاعبدالله به دیدار او می رود. آقای بلوریان به او می گوید : "شما به پشتیبانی کدام قانون، به خودتان اجازه می دهید تصمیمات کنگره چهار را ابطال کنید و به جای آن فرمان رژیم عراق را اجرا نمائید". ملاعبدالله پاسخ می دهد: "ما چاره نداریم، نیاز به کمک و پشتیبانی بعث داریم".

اقای بلوریان سپس توضیح می دهد که صدام حسین شهر سردشت را بمباران شیمیایی کرد و حدود یازده هزار کرد ایرانی را کشت، اما دکتر قاسملو و حزب دموکرات این عمل را هم محکوم نکردند(12)

روایت دیگر عضو بلندپایه حزب دموکرات هم موجود است. آقای عبدالله حسن زاده، یکی از مهمترین رهبران حزب دموکرات، هم روابط با دولت عراق را تأیید کرده و نوشته است:

"ما از سال ۱۹۷۰ یعنی از سال ۱۳۴۹ با دولت عراق رابطه داشتیم...ما با عراق رابطه داشتیم. نمی توان پنهان کرد...چرا برای بی پناهی مثل من که اگر زخمی هایم به آن طرف مرز منتقل نشود از دست خواهند رفت مشروعیت ندارد با دولت دیگری رابطه داشته باشم. آن هم رابطه ای چنین افتخازآمیز. ما آن را پنهان نکرده ایم و هرگز هم از آن شرم نداشته ایم".

آقای حسن زاده در کتاب نیم قرن مبارزه می‌نویسند:

"این را هم بگویم که همان موقع (بهار۱۳۴۹) رابطه بین حزب ما و حزب بعث عراق برقرار شد. دکتر قاسملو میان احزاب سازمانها و شخصیتهای عراقی دوستان و رفقای زیادی داشت. واقعیت این است که حالا نمی دانم از طریق چه شخصی اولین حلقه ارتباط را ایجاد کرده بود. بعدها خودش اصول را بر کاغذ آورد که به عربی و به نماینده حزب بعث تسلیم شد و به تصویب آنها هم رسید".(13)

علاوه برکردستان ،رژیم بعثی عراق باطایفه اهل حق در استان کرمانشاه نیزارتباط برقرارکرد وانها را مسلح ساخت.افراد مسلح اهل حق به فرماندهی فردی به نام سرگرد علیپور درکرند،شیخ صالح و ریجاب از تیر 1358به پاسگاههای مرزی ایرانحمله می کردند.این درگیری ها درمناطق مانند قصرشیرین وسرپل ذهاب هم وجود داشت(ص 151علایی)

مطالب بالا درکنار انکه خیانت ووابستگی عناصروگروههایی مانند بختیار،قاسملو،جبهه التحریر،حزب دموکرات کردستان و...به دشمنان ملت را نشان می دهد،نقش حزب بعث رادربحران سازی و ایجاد شورش و فضاسازی برای جنگ با ایران نشان میدهد.

حسن نیت صدام!!!

برخلاف انچه که علی افشاری درباره حسن نیت صدام درباره ایران گفته است که :

"در شهریور ۱۳۵۸ صدام حسین دعوت‌نامه‌ای برای مهندس بازرگان رئیس دولت موقت فرستاد تا برای بهبود روابط فی‌مابین به عراق سفر کند. اما این اتفاق نیفتاد و مسئولان دولت اهمیتی به بهبود روابط با عراق ندادند. آخرین تلاش صدام دیدار با دکتر یزدی در اجلاس کشور های غیر متعهد در کوبا بود که باز فرجام مثبتی در بر نداشت.

صلاح عمرعلي - سفیر عراق درسازمان ملل در سال 1358 درگفتگویی که با غسان شربل نموده ودر کتاب " صدام مر من هنا  " که در سال 2010 در بیروت  منتشر شده است ، درباره این دیدار و اهداف و سخنان صدام گفته است:

"در سپتامبر 1979 كنفرانس غيرمتعهدها در كوبا برگزار شد. صدام رياست هيئت عراقي را برعهده داشت در حالي كه 2 ماه قبل از آن به رياست جمهوري رسيده بود. و من به عنوان عضو هيئت عراقي در اين كنفرانس شركت كردم.

رياست هيئت ايراني برعهده دكتر ابراهيم يزدي وزير خارجه بود كه پس از پيروزي انقلاب به اين سمت برگزيده شده بود. در حاشيه اجلاس ديداري ميان صدام و دكتر يزدي صورت گرفت كه من هم  در آن حضور داشتم. در آن هنگام روابط 2 كشور دچار كمي تنش شده بود. نه فقط به دليل طبيعت تحولي كه در ايران رخ داده بود و شعارهايي كه در ايران سر داده مي‌شد، بلكه به دليل برخوردهاي مرزي بين 2 كشور نيز بود. و منصفانه مي‌گويم كه اكثر تجاوزها از سوي طرف ايراني صورت مي‌گرفت. تجاوزهايي عليه پاسگاههاي پليس مرزي عراق و تحركات تحريك‌آميز در شط‌العرب .

در اين ديدار گفتگوي مثبت و مهمي بين صدام و دكتر يزدي انجام شد. ديدار با توافق بر تداوم گفتگوها در سطح بالا به پايان رسيد.

من براي بدرقه وزير خارجه ايران خارج شدم و هنگامي كه به داخل اتاق صدام بازگشتم او به سرعت براي رفتن به پارك خارج شد و من هم او را همراهي كردم. واقعاً فضاي مثبت ديدار مرا وادار كرد كه قانع بشوم لازم است مشكلات دو كشور از راههاي مسالمت‌آميز حل شود. براي اينكه من خطر وقوع جنگ بين عراق و ايران را كه چند برابر عراق جمعيت داشت، درك مي‌كردم. بسيار مايل بودم كه شخص رئيس جمهور را اين گونه قانع سازم. و فكر كردم كه فضاي ديدار زمينه مناسبي را براي طرح اين موضوع بوجود آورده است، بويژه كه من و صدام به تنهايي سخن مي‌گفتيم.

سخن را با اهميت و ضرورت راه حل مسالمت آميز و لزوم گفتگوها و ديدارها آغاز كردم و گفتم ما دو كشور همسايه هستيم و هر كشوري نياز دارد كه اقتصادش را سامان دهد و فرصتهاي آموزش و دانش را براي فرزندانش فراهم كند و افزودم، جنگ، راه حل اختلاف‌ها نيست. بويژه اگر با پشتوانه حساسيتهاي تاريخي واقع شود، بسيار جنگ عميق و دشواري خواهد بود. دراين هنگام، صدام به سخنان من گوش مي‌داد. توانايي گوش دادن از ويژگيهاي صدام بود.

وقتي سخنم به پايان رسيد، صدام گفت: اي صلاح به هوش باش، اين فرصت به دست نمي‌آيد مگردر هر صدسال، يك بار و ما سرهاي ايرانيان را خواهيم شكست و هر يك وجب خاكي را كه اشغال كرده‌اند باز پس خواهيم گرفت و شط‌العرب را بازپس مي‌گيريم. به چشمانش نگاه مي‌كردم و او افزود: اين صحبت از راه حل مسالمت آميز و انساني و حل كردن اختلافات با ايران را نمي‌خواهم. ديگر از زبان تو تكرار شود مطلقاً. خودت را در سازمان ملل آماده كن . گوش كن آن چه را به تو مي‌گويم: سرهاي ايراني‌ها را خواهم شكست و خرمشهر و شط‌العرب را  باز خواهم گرداند.

سخنان صدام كاملاَ با فضاي ديدار با دكتر يزدي تفاوت داشت. او در پنهان نمودن تفكراتش بسيار حرفه‌اي و مسلط است. او تصور كرد كه در برابرش يك فرصت تاريخي براي ادب كردن ايران كه در شرايط درگيريهاي داخلي و انهدام ارتش بود، وجود دارد. پر مخاطره بودن سخن صدام را درك كردم كه داراي لحن انگيزاننده كوري بود. من هم حد خود را مي‌دانستم، چون با مردي سخن مي‌گفتم كه دو ماه پيش 54 نفر از فرماندهان و كادر حزب بعث را يك روز پس از رئيس‌جمهور شدن اعدام كرده بود.  احساس كردم كه شرايط به سمت وقوع يك فاجعه پيش مي‌رود.

آشكار شد كه صدام مي‌خواهد پيش از آنكه حكومت جديد ايران قدرت بگيرد با آن تسويه حساب تاريخي كند. همچنان كه ثابت شد كه جنگ با ايران در نظر صدام فرصتي بود براي معرفي عراق نيرومند به عنوان بازيگر تعيين كننده در منطقه و معرفي صدام به عنوان نيرومندترين بازيگر منطقه."(14)

انچه "صلاح عمرعلی" درباره عملیات فریب صدام می گوید قبل از ان توسط حضرت امام خمینی ره درمقابل پیشنهاد ونظر سید محمود دعایی سفیر وقت کشورمان در عراق پیش بینی شده بود.دعایی می گوید:

"بیان کردم که عراقیها اصرار دارند یک شخصیت رسمی خارج از دولت موقت و مرتبت با شخص حضرتعالی با آنها مذاکره کند. شخصی که قرار بود با ما مستقیماً مذاکره کند خود صدام بود. امام فرمودند من باید فکر کنم و بعد بگویم . روز بعد که به خدمت ایشان رسیدم‪ امام فرمودند من تصور میکنم که عراقیها حُسن نیت ندارند و قصد فریب ما را دارند و من مصلحت نمیدانم در این شرایط شخصی را از طرف خودبفرستم

ابراهیم یزدی درباره مواضع صدام در این جلسه اظهارداشته است:

"صدام در این گفت‌وگو مساله سه جزیره ایرانی در خلیج فارس را مطرح کرد و گفت که این جزایر در زمان شاه ایران اشغال شده‌اند و شما باید آن‌ها را تخلیه کنید و به امارات برگردانید." (15)

حزب بعث ؛حمله به ایران و ژاندارمی منطقه

یکی از اهداف وانگیزه های صدام برای حمله ،ایفای نقش ژاندارمی درمنطقه است.صدام مترصد بود تاخلاء قدرت ناشی از سقوط رژیم شاه را درمنطقه پر وخواسته های جاه طلبانه خود وحزب حاکم بعث را دنبال کند وخود را به عنوان یک عامل موثر بازدارنده وخنثی کننده اقدامات ایران درسطح منطقه نشان دهد.

روزنامه کریستین ساینس مونیتور چاپ آمریکا در همین زمینه با اشاره به یک گزارش از جلسات سری دولت عراق که دو ماه بعد از سقوط رژیم شاه تشکیل شده بود می نویسد:

"در آن جلسه بعد از بحث و بررسی پیرامون نقش شاه و روابط آن با آمریکا در دفاع از منافع غرب و ژانردمی خلیج فارس مطرح شد که رد حال حاضر رژیم نوپای ایران با از بین رفتن ارتش و تأسیاست اصلی آن قادر به انجام این نقش نخواهد بود و عراق تنها کشوری است که با استفاده از این موقعیت می تواند خلأ ایجاد شده را پر نماید و این کار باید با برنامه ریزی دقت، سرعت و مداومت انجام گیرد. به عقیده حزب بعث برای ایجاد یک موقعیت ژئوپولیتیک جدیدبه وسیله عراق زمینه از هر جهت فراهم است لذا حمله نظامی به ایران باوارد آوردن یک ضربه مؤثر به شکست ایران منتهی می شود."(16)

تهدیدات  و جنگ روانی متعدد صدام ورژیم بعثی 

صدام و رژیم بعث حاکم بر عراق علاوه بر اقدامات عملی علیه جمهوری اسلامی ،تهدیدات متعددی نیز علیه ایران داشتند.
رادیوبغداددر19فروردین1359اعلام کرد که صدام حسین ،رییس جمهوری  عراق درمجلس شورای ان کشور گفته است:

"خلق ما هم اکنون برای دفاع وحراست از حق حاکمیت وامنیت عرب درسرتاسرمیهن عربی اماده نبرد است."

خبرگزاری اسوشیتدپرس نیزدر این باره گزارش داد:

"صدام حسین رییس جهوری عراق اعلام کرد ،درصورتی که برخوردهای نظامی ایجاب کند ،ارتش 190 هزار نفری عراق اماده است تاوظیفه ملی خود را با جنگ علیه ایران انجام دهد."

درکنار اینگونه تهدیدات صدام علیه ایران،در 19فروردین 1359 شاهد به شهادت رساندن ایت الله صدر وخواهرش بنت الهدی صدر هستیم.مولف کتاب "جنگ ایران و عراق"در این باره می نویسد:

"...وچون پیشرفت به  سوی جنگ باوجود محمدباقرصدر میسرنبود،می بایست وی از میان برداشته می شد..."(17)

درهمین روزها رژیم بعث دهها هزارنفر شیعه عراقی را به بهانه اینکه دارای اصالت ایرانی هستند ولو اینکه در خود عراق متولد شده باشند را از عراق اخراج کرد و اموالشان را مصادره کرد.

تهدیدات علنی واشکار نظامی صدام و شهادت ایت الله صدر و خواهربزرگوارش واخراج دههاهزار شیعه از عراق و مصادره اموال انها  وسرکوب شیعیان عراق باعث گردید که حضرت امام خمینی ره به این اقدامات صدام و حزب بعث عراق واکنش نشان دهدوبه ارتش ونیروهای مسلح عراق هشدار دهد که الت دست صدام درسرکوب و...نشوند.در بخشی از پیام امام ره به مناسبت شهادت شهیدصدر امده است:

"با کمال تأسف حسب گزارش جناب آقای وزیر خارجه که از منابع متعدده و مقامات کشورهای اسلامی به دست آورده است و حسب گزارشاتی که از منابع دیگر به دست آمد. مرحوم آیت ‏اللّه‏ شهید سیدمحمد باقر صدر و همشیرۀ مکرمۀ مظلومۀ او ـ که از معلمین دانش و اخلاق و مفاخر علم و ادب بود ـ به دست رژیم منحط بعث عراق با وضع دلخراشی به درجۀ رفیعۀ شهادت رسیده ‏اند. شهادت ارثی است که امثال این شخصیتهای عزیز از موالیان خود برده ‏اند؛ و جنایت و ستمکاری نیز ارثی است که امثال این جنایتکاران تاریخ از اسلاف ستم پیشۀ خود می‏ برند. شهادت این بزرگواران که عمری را به مجاهدت در راه اهداف اسلام گذرانده‏ اند به دست اشخاص جنایتکاری که عمری به خونخواری و ستم‏پیشگی گذرانده‏ اند عجیب نیست؛ عجب آن است که مجاهدان راه حق در بستر بمیرند و ستمگران جنایت پیشه، دست خبیث خود را به خون آنان آغشته نکنند. عجب نیست که مرحوم صدر و همشیرۀ مظلومه ‏اش به شهادت نایل شدند؛ عجب آن است که ملتهای اسلامی و خصوصاً ملت شریف عراق و عشایر دجله و فرات و جوانان غیور دانشگاهها و سایر جوانان عزیز عراق از کنار این مصایب بزرگ که به اسلام و اهل بیت رسول‏ اللّه‏ ـ صلی‏ اللّه‏ علیه و آله ـ وارد می‏ شود بی ‏تفاوت بگذرند و به حزب ملعون بعث فرصت دهند که مفاخر آنان را یکی پس از دیگری مظلومانه شهید کنند. و عجبتر آنکه ارتش عراق و سایر قوای انتظامی آلت دست این جنایتکاران واقع شوند و در هَدم اسلام و قرآن کریم به آنان کمک کنند.

من از ردۀ بالای قوای انتظامی عراق مأیوس هستم؛ لکن از افسران و درجه‏ داران و سربازان مأیوس نیستم و از آنان چشمداشت آن دارم که یا دلاورانه قیام کنند و اساس ستمکاری را برچینند همان سان که در ایران واقع شد؛ و یا از پادگانها و سربازخانه‏ ها فرار کنند و ننگ ستمکاری حزب بعث را تحمل نکنند. من از کارگران و کارمندان دولت غاصب بعث مأیوس نیستم؛ و امیدوارم که با ملت عراق دست به دست هم دهند و این لکۀ ننگ را از کشور عراق بزدایند. من امیدوارم که خداوند متعال بساط ستمگری این جنایتکاران را درهم پیچد...."

امام خمینی(ره) در واکنش به اخراج و مصادره اموال شیعیان توسط صدام طی پیامی این اقدام را محکوم و خواستار مهمان نوازی مردم ایران با آنها شد: 

"ملت شریف ایران! میهمانان عزیزی که به توطئۀ امریکا و دست جنایتکار رژیم منحرف بعث از خانه‌های خود آواره شده‌اند و به ایران با وضع اسفناک فجیعی فرستاده شدند، گرامی دارید. اینان برادران مظلوم شما هستند که بدون هیچ مجوزی و فقط برای ارضای هواهای نفسانی و اطاعت کورکورانه از شیطان بزرگ از خانه‌های خود به دست دژخیمان رژیم بعث آواره شدند. اینان برادران مظلوم ما هستند.

ملت شریف و دولت جمهوری اسلامی لازم است وسائل زندگی آنان را به طور شایسته‌ای فراهم کند و نگذارند به آنها بد بگذرد. رژیم منحوس بعث که خود را برای معارضه با اسلام و مسلمین آماده نموده، باید بداند که در اشتباه است و ملت مسلمان ایران و عراق سردمداران آنان را به جای خودشان می‌نشانند و آنان را از صحنه خارج و به دست فراموشی تاریخ می‌سپارند.

صدام حسین که با ملت شریف عراق مواجه شده است و خود را در معرض هلاک می‌بیند، می‌خواهد با صحنه‌سازی‌ها اذهان برادران اسلامی ما را از خود و رژیم منحط خود منصرف کند تا چند صباح دیگر به جنایات خود ادامه دهد. آنکه دستش تا مرفق به خون جوانان غیور عراق آلوده است، می‌خواهد خود را طرفدار ملت عرب جا بزند. آنکه به خیال خود عروبت را از اسلام والاتر می‌داند و به اسلام پشت کرده به زعم آنکه ملتهای عرب را به خود متوجه کند، غافل است که ملت عزیز عرب از اسلام چون جان شیرین حفاظت می‌کند و با دشمنان اسلام، چون اسلاف خود درصدر اسلام به جنگ و ستیز برمی‌خیزد.

برادران عرب ما بدانند که ملت عزیز ما با دشمنان آنان ـ که در رأس آنها رژیم منحوس بعث است ـ دشمن و با دوستان آنان دوستند، و در مصیبت‌هایی که آنان از آن رژیم فاسد می‌کشند با آنان شریکند. به امید آنکه رژیم بعث چون رژیم شاهنشاهی به زباله‌دان تاریخ افکنده شود و امید است نصر و فتح مسلمین نزدیک باشد. از خداوند متعال غلبۀ مسلمین را بر قدرت‌های فاسد خواستار است. والسلام علیکم و علی سائر عباداللّه‌ الصالحین."

حضرت امام ره درپی اقدامات اخیر صدام و رژم بعث و تهدیدات واقدامات نظامی انها ،برضرورت
 آمادگی مردم برای  دفاع در مقابل قدرتهای بزرگ و رژیم بعث عراق تاکید نمودند.همچنین ایشان ارتش عراق را از کشتار وسرکوب مردم مظلوم عراق منع نمودند و خواستار ایستادگی ارتش عراق در برابر فرامین ودستورات ضد اسلام صدام گردیدند.امام علاوه برمنع وبرحذر داشتن ارتش عراق از سرکوب مردم عراق ،انها را ازحمله وتهاجم به ایران اسلامی براساس دستورات صدام نهی میفرمایند.

متن کامل سخنان حضرت امام ره که درجمع اعضای بسیج شهرستانها بوده است رادر آدرس لينك مطالعه نمایید.

از نکات جالب ان است که اخیرا علی افشاری در مطلبی ،امام خمینی ره را مقصر جنگ و عامل حمله صدام به ایران می داند.او با ذکر بخشهایی از سخنان امام ره و حذف بخش قابل توجهی از ان ، بدون اشاره به اقدامات خرابکارانه و نظامی  بعثیون و تهدیدات صدام و...،امام را متهم به تحریک صدام و اقدام به حمله نموده است.البته پیش از این نیز سازمان منافقین و برخی دیگر  از عناصروگروههای ضد انقلاب چنین مطالبی را بیان کرده بودند.

این ضد انقلاب  به تطهیر حمله صدام می پردازد و علت ان را دعوت امام ره به قیام ارتش عراق می داندواین در حالی است که امام ره صراحتا به ارتش عراق اعلام می کند الت دست صدام برای کشتار وسرکوب مردم عراق و حمله به ایران نشوید.

ایا ضد انقلاب توقع دارد در قبال تهدیدات مکرر صدام به حمله به ایران و به رخ کشیدن ارتش خود،رهبر انقلاب اسلامی در برابر اینگونه حرکات به ارتش عراق هشدار ندهد؟از سوی دیگر روشنگری ماهیت رژیم بعث و تلاش برای جداسازی نظامیان از سران عراق وایجاد ابهام وتردید در دل نظامیان طرف مقابل برای جنگیدن با ایران،به عنوان یک اصل در قدرت دفاعی شناخته می شود که می تواند باعث کاهش قدرت دفاعی حریف گردد.

ایادرحالی که صدام درتریبون های رسمی ،کوس جنگ مینوازد و شیعیان را از عراق اخراج می کند و ایت الله صدر و خواهرش را به بدترین شکل به شهادت می رساند و صدها عملیات نظامی و ...علیه انقلاب اسلامی داشته است،انقلاب وامام باید تسلیم می شد و خوزستان و جزایرسه گانه را دراختیار صدام قرار می داد؟و...

صدام در ادامه نیزمکررا جمهوری اسلامی را به حمله نظامی تهدید می نماید.چنانکه طی سخنرانی خود در 12 اردیبهشت 1359اظهار داشت:

"نه خمینی ونه هیچ کس دیگر نمی تواند مانعی برسر راه ارتش ماباشد."(18)

صدام طی مصاحبه ای در مرداد1359 می گوید:

"مابارژیم ایران روابط بدی داریم وبنابراین انتظار نداشته باشید که اگر یکی از معارضین ویا مخالفین این رژیم اعلام کرد که در مخالفت با ان است به او جواب منفی بدهیم"

صدام درجای دیگری نیز اظهار داشته :

"مابه مبارزات خلق های ایران علیه دیدگاههای عقب افتاده وخودکامه و علیه جهت گیری های منحرفی که زیرپوشش مذهب مخفی می شوند،ولی در روش هایشان به مرزکفرورزیدن به دین پاک اسلامی وارزش های والاوتمدن پاک و اصیل ان فرستادند،درود می فرستیم."(19)

درکنار اینگونه اقدامات و تهدیدات از عملیات روانی و تبلیغی رژیم بعث علیه امام ره و انقلاب قبل از جنگ نباید غفلت کرد.بعثی ها تمام تلاش خود را برای تخریب انقلاب در میان مردم عراق و سایر کشورهای خلیج فارس انجام دادند.

مثلا با فرار شاه از ایران، رسانه‏ های خبری عراق برای مخدوش ساختن اصالت حرکت مردم، از انقلاب ایران با عنوان «حرکتی امریکایی» یاد می‏کند و با پیروزی انقلاب اسلامی، صدام ضمن ارائه‏ی تحلیلی به رده‏های پایین‏تر حزب بعث در خصوص علل ظهور انقلاب اسلامی چنین می‏گوید: 

«استعمار امریکا هنگامی که احساس کرد شاه وجهه‏ی خود را در بین ملت ایران از دست داده و سیاستی مستقل از غرب در پیش گرفته است، تغییر او را امری ضروری دانسته، (امام) خمینی را برای اجرای سیاستهای خود، به عنوان جایگزینی برای وی برگزید و قطعا نظام حکومتی او، موضعی مخالف در قبال عراق، انقلاب این کشور و امت عربی اتخاذ خواهد کرد» 

علاوه بر این، دستگاه تبلیغاتی رژیم عراق با طرح برخی از رخدادهای تاریخی واقعی یا مجعول، سعی می‏کند برای ریشه‏های اختلافات ایران و عراق تبیینی تاریخی فراهم آورد. به عنوان مثال، به مردم هشدار می‏دهد: 

«طوفان تهاجم از جانب شرق به سمت عراق و امت عربی در حال وزیدن است و نژادپرستان ایرانی که هزاران سال است چشم طمع به سرزمینهای امت عربی دوخته‏اند، در صددند همانطور که متجاوز از دو هزار سال پیش، هخامنشیان قسمتهایی از عراق را دوباره به اشغال خود درآوردند، اکنون به رهبری (امام) خمینی عراق را دوباره به اشغال خود درآورند» 

در همان زمان، دستگاه تبلیغاتی عراق فیلمی به نام «قادسیه» تهیه کرد و با تحریف نبرد قادسیه، که بین اسلام و کفر انجام گرفته بود، «از نبرد قادسیه به عنوان نبردی که بین اعراب و فارسها رخ داده و به پیروزی اعراب منجر شده بود، یاد کرد»در زمان جنگ هم همین سخنان را می‏شنویم. «اکنون ایرانیان درصدد گرفتن انتقام قادسیه‏ ی اول برآمده‏ اند» علاوه بر این، در این تبلیغات، عراق با استناد به عطوفت کوروش در حق یهودیان عصر خودش، از «روابط تاریخی ایران با صهیونیست‏ها از عصر بابلی قدیم» سخن گفته و ضمن ترسیم تداوم این روابط تا عصر حاضر، می‏گوید: 

«اکنون نیز ایران در خدمت تحقق اهداف صهیونیسم در منطقه است و در هدفی مشترک با وی، درصدد تهاجم به عراق است»  (20)

پي نوشت:

8-سیدمحمود دعایی، گوشه‌یی از خاطرات، تهران: مؤسسه‌ی چاپ و نشر عروج، 1387، ص177.