آیا این یک "پرسش ِ سخیف" است؟!

پرسیدن درباره ی زعفران از رییس جمهور، آیا یک "پرسش ِ سخیف" است؟!
 
... و اما آن روایت درباره ی رفتار ِ دفتر ِ اطلاع رسانی نهاد ِ ریاست جمهوری با خبرنگاران ِ استان در سفر ِ رییس ِ جمهور، که پیشتر وعده کرده بودم، بنویسم.

منبع ِ این روایت ِ خبری، دو تن از خبرنگاران ِ حاضر در نشست ِ خبری ِ رییس ِ جمهور است که دست ِ بر قضا هر دو / بیش و کم/ گرایش ِ اصلاح طلبی دارند.
 
چکیده ی هر دو روایت به این شرح است:
 
یک. خبرنگاران موظف بودند همه ی پرسش هایی را که می خواستند از رییس جمهور بپرسند، از پیش به رییس مرکز ارتباطات، اطلاعات و تبلیغات دفتر رییس جمهور بدهند تا او بخواند و ببیند که آیا پرسش، مناسب و درخور ِ جایگاه ِ رییس جمهور است یا خیر؟
 
دو. به گفته ی راویان که در دولت ِ پیشین نیز تجربه ی حضور در نشست ِ خبری با رییس جمهور ِ وقت را داشته ند، در دولت ِ احمدی نژاد هرچند شاهد ِ بی نظمی هایی در اداره ی چنین نشست های خبری بوده ند اما هرگز از سوی نهاد ریاست جمهوری به خبرنگاران تکلیف نمی کردند که پرسش هایشان را از پیش، ارائه بدهند تا ارزیابی شود.
 
سه. رییس مرکز ارتباطات، اطلاعات و تبلیغات ِ دفتر ِ رییس جمهور، خانمی است به نام ِ طاهره قیومی که از خرداد ماه ِ امسال، بر این مسند نشسته . او پیشتر، خبرنگار ِ شبکه ی خبر بوده و از اهالی سرخه و همشهری ِ آقای حسن روحانی است. تا این جای کار، هیچ ایرادی دیده نمی شود. مشکل اما از آن جا شروع می شود که این بانوی محترم، برخورد ِ تحکم آمیز، دستوری و آمرانه ای با خبرنگاران داشته است.

خانم قیومی در سفر ِ به مشهد از خبرنگاران ِ استانی خواسته تا پرسش های خودشان را به او بدهند تا برای تایید یا رد کردن(!) بررسی کند و خبرنگاران هم ناچار شده ند به این خواسته که به دور از آداب ِ حرفه ای است، تن بدهند.

همچنین او در یکی دو مورد، به خبرنگاران امر کرده تا پرسش اولیه شان را تغییر دهند که با اعتراض ِ خبرنگاران روبرو شده است.
 
چهار. قابل ِ تامل ترین رفتار ِ طاهره قیومی در سفر به مشهد، برخورد ِ تند و نامحترمانه ی او با خبرنگار ِ یکی از خبرگزاری ها بوده .

ماجرا این بوده که موضوع ِ پرسش ِ آن خبرنگار از رییس جمهور، کار گروه ملی زعفران بوده است.

چنان که گفته شد، خبرنگاران موظف بوده ند تا متن ِ پرسش خود را پیشاپیش ارائه بدهند.

قیومی وقتی متوجه می شود، پرسش درباره ی کارگروه ملی زعفران است، رو به آن خبرنگار می کند و می گوید: این چه پرسش ِ سخیفی است که شما می خواهید از آقای رییس جمهور بپرسید؟

خبرنگار می گوید: این پرسشی است که سردبیرم از من خواسته تا بپرسم ...اما در نهایت، اجازه ی مطرح شدن ِ آن پرسش داده نمی شود.

شاید به این علت که برداشت و ادراک ِ خانم قیومی از بحث ِ زعفران، در حد و اندازه ی کاربرد ِ آن در شله زرد یا ریختن ِ آن در مرصع پلو بوده که پرسیدن درباره ی آن را از آقای رییس جمهور، یک پرسش سخیف دانسته اما این مسوول باید بداند؛ مقوله ی زعفران و کشت و برداشت و بسته بندی و خاصه صادرات ِ آن، نه تنها برای خراسان و شرق ِ کشور، بلکه برای ایران بسیار مهم است زیرا زعفران یک محصول ِ استراتژیک برای کشور است، چنان که برنج برای استان های شمالی و نیشکر برای خوزستان.

کوتاه سخن این که رفتار شناسی ِ این بانوی محترم که مسوولیت ِ سامان دادن به امور ِ رسانه ای و تعامل با خبرنگاران را در نهاد ِ ریاست جمهوری بر عهده دارد، نشان می دهد، وی هرچند دارای پیشینه ی خبرنگاری است که این، بی شک یک فرصت ِ ارزشمند است و باید از آن، به درستی بهره گرفت اما متاسفانه برخورد ِ تحکم آمیز و دستوری ِ وی با خبرنگاران و نیز پافشاری او بر رویکرد ِ خبرنگاران ِ محلی و استانی به پرسش هایی در گستره های ملی و بین المللی، جای درنگ دارد.

چه این که پرسش های ملی و بین المللی را خبرنگاران ِ مرکزنشین نیز می توانند بپرسند که از اساس و به موجب ِ وظیفه ی حرفه ای، باید بپرسند.

اما هنر و تکلیف ِ حرفه ای خبرنگاران ِ محلی این است که پرسش های مربوط به اقلیم و گستره ی جغرافیایی ِ خودشان را از مسوولان بلندپایه ی کشور بپرسند و این، همان نکته ای است که خانم طاهره قیومی باید بار ِ دیگر، آن را بازخوانی کند و در کانون ِ توجه قرار دهد.
 
+
پ.ن: امیدوارم این نوشته/ که به باور ِ خودم از سر ِ دلسوزی و با نگاه ِ آسیب شناسی است/ به گوش ِ کسانی که باید برسد، رسانده شود، تا از رفتارهای غیر حرفه ای از این دست، پیشگیری شود.