به گزارش پارس نیوز حامد فتاحی در صفحه پلاس خود تصاویری از   گرامی داشت یاد هوگو چاوز در هیئت منتظران بهار (عج) . پنجشنبه ۱۵ اسفند ۱۳۹۲ را منتشر کرده است.

 

گفتنی است این هیئت در بیانیه خود  در اعلام همبستگی با انقلاب بولیواری ونزوئلا و محکومیت آشوب ها در این کشور آورده است:

بسم الله الرحمن الرحیم

« مرگ در راه عزت، جز زندگی جاوید نیست، و زندگی با ذلت، جز مرگ بی حیات نیست. »
امام حسین علیه السلام

ملت عزتمند، انقلابی، و مقاوم ونزوئلا!
این روزها، چشم های زیادی در سرتاسر دنیا و ازجمله ایران، به شماست و با نگرانی شما را می نگرند که در آزمون تاریخی و مهمی که از سر می گذرانید چگونه عمل می کنید.

خود به خوبی می دانید که راه آسانی برای دست یافتن به اهداف بزرگ وجود ندارد و برای رسیدن به آرمان ها، باید در آزمون های دشوار پیروز شد. در طول تاریخ می توان نمونه های زیادی را از کسانی برشمرد که قدم در چنین مسیری نهاده اند، ولی بسیاری از آن ها در مسیر مبارزه، کُند و سرانجام متوقف شدند.

البته اخبار این روزها برای عدالت خواهان جهان چندان عجیب نیست و به موضوعی کاملاً تکراری تبدیل شده است: به سیاق سال های گذشته باز هم قلب تپنده ی انقلاب بولیواری در آمریکای لاتین، هدف شرارت امپریالیسم قرار گرفته است. البته درک دلیل تکرار این حرکت چندان پیچیده نیست: با درگذشت فرمانده چاوز، بورژوازی انگلی و امپریالیسم، رویای پایان انقلاب و بازگشت ارتجاع را در سر می پرورانند.

برای امپریالیسم و دنباله هایش که سال های طولانی در میدان های مختلف، طعم شکست را از چاوز و مردمش چشیده بودند، درگذشت او بهترین فرصت برای بازگشت ارتجاع و تلافی گذشته بود. نخستین مرحله، ترور شخصیت مادورو با استفاده از امپراتوری رسانه ای بود. سپس برای کسب اطمینان از نتیجه ی انتخابات، « اقتصاد ملی» ونزوئلا را بار دیگر هدف قرار دادند. به راستی چه کسی و با چه مرامی حاضر است برای دستیابی به قدرت سیاسی، پول ملی خود را تضعیف و به ملت خود خیانت کند؟ ! با این حال هنگامی که این راهکارها در انتخابات ریاست جمهوری نتیجه نداد و مردم بار دیگر به راهِ چاوز آری گفتند، دشمنان انقلاب حتی دموکراسی را هم نادیده گرفتند.

سرانجام، موعد انتخابات شهرداری ها فرا رسید. این انتخابات برای جبهه ی امپریالیسم و بورژوازی ونزوئلا اهمیت بسیار داشت چراکه شکست دیگربار آن ها، به معنی تثبیت دولت جدید بود. پس بار دیگر، فشار اقتصادی و امپراتوری رسانه ای و فشار خارجی دست به دست هم دادند تا مردم را از صحنه بیرون کنند. اما با وجود سقوط بولیوار (پول ملی ونزوئلا) ، مردم ونزوئلا نشان دادند که راه چاوز و انقلاب را حتی با فشار بی سابقه ی اقتصادی تحمل می کنند. هیچ کدام از اقدامات امپریالیسم نتیجه نداد؛ پس جز گزینه ی قدیمی ولی تکراری، راه دیگری باقی نماند: اقدامات خشونت آمیز و سرانجام کودتا.

ما می دانیم بورژوازی چگونه در ادامه ی ترور شخصیت نیکلاس مادورو و طرح ادعای تقلب در انتخابات ریاست جمهوری و کارشکنی در عرصه ی اقتصاد، اکنون در تلاش برای ترسیم چهره ای خشن از وی است. ما فراموش نمی کنیم که بورژوازی چگونه کودتای سال های نه چندان دور را « گامی به جلو» خواند.

فرزندان ونزوئلا و جوانان انقلابی آن نیک می دانند که انقلاب، راهی ست که توقف در آن معنا ندارد. در مسیر رسیدن به آرمان های انسانی و الهی، آزمون های سختی وجود دارد که باید آن ها را پشت سر گذاشت.

برادران و خواهران ونزوئلایی ما! این مسیر را بپیمایید و به یاد خداوند باشید که او وعده داده پیروزی از آن مظلومان و مستضعفان و درستکاران است. درود خداوند و بندگان صالحش بر شما، و دعای خواهران و برادران شما در ایران، بدرقه ی راهتان.
هیئت منتظران بهار (عج)