پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- محسن مهدیان- اینجا کارخونه جوراب بافی است که از زمان رضاشاه مونده

محله ۷ چنار

داستان جالبی  داره؛

یکی از دربار سفر فرنگ میره و برای معشوقه اش جوراب میاره. اشرف هم بپای معشوقه جورابو میبینه و به هوس میافته.

رضا شاه هم در محله بریانک این کارخونه رو میزنه تا جوراب ببافند.

*

پیش از این‌ بجای جوراب، شلوارهایی بوده که روی پای خانوما رو میگرفته.

*

اما؛

چند روز پیش یه خبر منتشر شد که ۶۰ درصد تولیدی های جوراب ورشکست شدند. بازار جوراب وارداتی کمر تولید کننده را شکسته.

*

حالا؛

اقتصاد استبدادی دربار، روی دیگر استبداد اقتصادی سرمایه دارست.

*

یکروز استبداد اقتصادی برای اشرافیت و خواهش شخصی اشرف پهلوی حاضر می شود بی توجه به نیاز اصلی اقتصاد و صرفا براساس هوا و خواسته شاهزاده، کارخانه جوراب بافی بزند و امروز هم برای اشرافیت و خودنمایی بخشی دیگر از جامعه دهها کارخانه تعطیل و صدها کارگر بیکار و هزاران نفر سر سفره فقر بروند.

*

اقتصاد استبدادی یک روز برای "اشرافیت اشرف" کارخانه می زند و روز دیگر برای "اشرافیت اشرافی ها" کارخانه تعطیل می کند.  برای "اقتصاد مقاومتی" ابتدا باید "اقتصاد استبدادی" شکسته شود تا بتوان مقابل "اقتصاد استعماری" ایستاد.