محمد علی دهقان دهنوی در مورد تفاوت تدوین برنامه ششم نسبت به پنج برنامه گذشته اظهارداشت: این برنامه یک برنامه منظم بوده و برخلاف برنامه های گذشته از ذکر مواردی که نیاز به برنامه دارد ،پرهیز شده در عین حال مهم عملکرد آن است.

 

وی در مورد امکان دستیابی به رشد 8 درصدی تعیین شده در برنامه ششم گفت: با توجه به ظرفیت هایی که در کشور وجود دارد حتی میتوان به بیشتر از آنچه پیش بینی شده دست یافت.البته باید به این نکته اشاره کنم که در برنامه چهارم و پنجم نیز رشد ٨درصدی اقتصاد اشاره شده اما نتوانستیم به آن دست پیدا کنیم اما به این معنی نیست که در برنامه ششم این رقم را کاهش دهیم.

 

به گفته وی، پتانسیلی که در کشور وجود دارد بیش از اینها است اما این به شرطی است که نوسانات اقتصادی و قیمت نفت، تحریم ها و سایر متغییرها کنترل شود.

 

این کارشناس اقتصادی در مورد سیاست های پولی که در برنامه ششم به آن ذکر شده تصریح کرد: سیاست های پولی و اینکه چه اقداماتی باید انجام شود چیزی نیست که در برنامه ٥ساله به آن اشاره شود زیرا این موضوع باید سالانه و بر اساس وضعیت جاری کشور در هر سال تعیین شود.

 

وی گفت: میتوان در برنامه های ٥ساله زیر بناها و پایه های اصلی را مطرح کرد اما نیازی نیست جزییات سیاست های پولی تدوین شود.دلیل اینکه تا کنون نتوانستیم در سیاست های پولی موفق باشیم این است که از نظر زیر ساختی دچار ضعف بودیم که شاید نداشتن استقلال بانک مرکزی،نبود مدیریت و نظارت دقیق بر روی بانک ها از جمله این موارد باشد.

 

دهقان دهنوی با اشاره به اینکه بسیاری از موارد بحث هایی وجود دارد که می توان در برنامه ششم جای داد که پیشنهاد آن را به کمیسیون اقتصادی و مرکز پژوهش های مجلس ارائه کرده ام،  بیان کرد: پوشش ریسک نرخ ارز از جمله مواردی است که لازم است در برنامه ششم اضافه شود زیرا در حال حاضر برای تامین مالی نیاز به منابع داریم و بخشی از این منابع ارزی است اما به دلیل نوسانات ارزی که وجود دارد،تسهیلات گیرندگان حاضر به دریافت تسهیلات ارزی نیستند.

 

این کارشناس اقتصادی ادامه داد: در بخش های دانش بنیان می توان به جای اینکه شرکت های جدید احداث کنیم،شرکت هایی که با توانمندی کمتر فعالیت می کنند و یا امکان گسترش دارند را احیا کنیم. همچنین سومین موردی که می توان به برنامه ششم اضافه کرد کاهش تعداد زیاد بانک ها است که بیش از ظرفیت اقتصادی کشور است.

 

وی در پایان خاطر نشان کرد: تعداد زیاد بانک ها موجب شده رقابت شدید بر روی نرخ سود بین آنها ایجاد شود بنابراین میتوان با در نظر گرفتن برخی تشویقات این کار را انجام داد تا تعداد بانک ها کاهش یابد و در نتیجه رقابت بین نرخ سود را کاهش دهیم.