به گزارش پارس به نقل از ایسنا، نائب‌ رئیس شورای شهر چورزق گفت: رونق اقتصادی ناشی از محصول زیتون این توقع را برای نقطه به نقطه شهرستان ایجاد کرد که تا جایی که امکان دارد زمین‌های دیم و بی‌ارزش نیز به باغ‌های زیتون تبدیل شود و علاوه بر خطرات و آسیب‌های ناشی از اقتصاد تک محصولی، با خطر مهم‌تری به نام تهدید آب مواجه می‌شویم، چون رودخانه قزل‌اوزن و دیگر رودخانه‌ها تا چه حدی ظرفیت برداشت آب دارند.

محمد محمدی گفت: شاید یکی از بزرگترین تهدیدهایی که دنیای ما با آن مواجه است، موضوع آب باشد، از این‌رو در این زمینه این پرسش مطرح می‌شود که انسان‌ها تا چه مقدار حق استفاده از منابع آب‌های زیرزمینی و جاری برای امور خود را دارند؟ این پرسش را برای شهرستان طارم نیز باید مطرح کرد و برای یافتن پاسخ باید منابع آبی این شهرستان بررسی شود.

 

وی با بیان این‌که رودخانه قزل‌اوزن ستون فقرات کشاورزی شهرستان طارم است و دیگر رودخانه‌ها هم که به رود قزل‌اوزن ختم می‌شوند بخش‌هایی از مناطق شهرستان را پوشش می‌دهند، افزود: با افزایش جمعیت و نیاز به زمین‌های بیشتر هم‌چنین توسعه کشاورزی نوین و استفاده از ابزار و وسایلی که این امکان را به وجود آورده است که آب را به دورترین نقاط و بالاترین ارتفاعات منتقل کنند، به طرز عجیبی نمای ظاهری شهرستان نیز کم کم شکل جنگل به خود گرفته و همچنان نیز ادامه دارد.

 

نماینده شورای شهرستان طارم در شورای استان زنجان خاطرنشان کرد: رونق اقتصادی ناشی از محصول زیتون این توقع را برای نقطه به نقطه شهرستان ایجاد کرد که تا جایی که امکان دارد زمین‌های دیم وبی‌ارزش نیز تبدیل به باغات زیتون شود و علاوه‌بر خطرات و آسیب‌های ناشی از اقتصاد تک محصولی، با خطر مهم‌تری به نام تهدید آب مواجه می‌شویم، چون رودخانه قزل‌اوزن و دیگر رودخانه‌ها تا چه حدی ظرفیت برداشت آب دارند.

 

وی اظهار کرد: چند سالی‌ست که رودخانه خروشان قزل‌اوزن در فصول گرما چنان خوار و ذلیل می‌شود که هیچ آبی از آن جاری نمی‌شود و بستر رودخانه در فواصل کوتاه با وسایل و ابزار کند و کاو حفاری شده و نهایتاً چند اینچ آب آنهم به سختی و با هزینه زیاد از آن استخراج می‌شود، از این‌رو نمی‌توان به این راحتی از این خطر جدی عبور کرد و نگاه را به آسمان دوخت و منتظر معجزه شد. بر اساس شواهد و تحقیقات علمی وارد خشکسالی سی ساله‌ای شده‌ایم که تنها پنج شش سال از آن طی شده است و زمان زیادی برای خروج از خشکسالی داریم. هر چند که حتی اگر خشکسالی هم نباشد باز هم ظرفیت رودخانه‌های شهرستان تحمل این برداشت را ندارد، چون در بالادست رودخانه نیز برداشت از آب رودخانه قزل‌اوزن به‌شدت افزایش یافته است.

 

نماینده شورای استان زنجان در شورای عالی استان‌ها، تصریح کرد: بنابراین باید این خطر را جدی گرفت، باید پذیرفت شرایط تغییر کرده است. خروج از این شرایط بسیار دشوار اما ممکن است و مهم‌ترین اولویت باید فرایند تغییر شیوه‌های آبیاری از سنتی به فوق مدرن باشد. هنوز هم بخش عظیمی از کشاورزی با سیستم سنتی آبیاری می‌شود و در مکان‌هایی که آنجا هم که شیوه‌های جدیدتر به کار گرفته شده است اشکالات بسیاری دارد.

 

وی خاطرنشان کرد: آب و هوای شهرستان طارم در فصول گرما و به‌خصوص در ساعت‌های خاصی از روز چنان گرم می‌شود که عمده آب‌های این منطقه تبخیر می‌‎شود. بنابراین باید برای هدررفت آب از طریق تبخیر چاره‌ای اندیشید و این ممکن نمی‌شود، مگر آنکه ضرورتی برای این کار احساس شود و ضرورت را باید با دادن آگاهی به مردم ایجاد کرد. اولویت بعدی می‌تواند برطرف کردن مشکل زمین‌هایی باشد که مساحت خیلی کمی دارند و نوین کردن آبیاری برای این زمین‌ها صرفه اقتصادی ندارد بنابراین باید این زمین‌ها به قطعات بزرگتر تبدیل شوند.

 

رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای عالی استان‌ها گفت: حذف محصولاتی که آب زیادی لازم دارند و جایگزینی آن‌ها با محصولات مقاوم‌تر در مقابل گرما و کم آبی، ظرفیت‌سنجی و خارج کردن عادلانه برخی مناطق از چرخه آب برای این‌که بخشی از طبیعت به حال خود رها شود، نگاه ویژه به جهاد کشاورزی شهرستان، تقویت، حمایت و نظارت بیشتر بر این مجموعه که در اصل مسئول دادن علم و آگاهی به کشاورزان است را می‌توان از راه حل‌های پیشنهادی دراین راستا دانست.