به گزارش پارس،به نقل از کیهانمحمدقلی یوسفی اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان این مطلب، از اختصاص چند هزار میلیارد تومان وام برای خرید خودرو انتقاد کرد و گفت: آنچه عیان است و ما الان شاهد آن هستیم، تزلزل در سیاست‌گذاری اقتصادی است. متاسفانه در اینجا بازی  با افکار عمومی صورت گرفته است. این امر سرمایه اجتماعی را زیر سوال می‌برد و نیز این سوال به وجود می‌آید که آیا افرادی پیدا نمی‌شوند که تصمیمات پخته‌تری اتخاذ کنند؟ و تیم اقتصادی به این شکل و به راحتی افکار عمومی و برنامه‌های مردم را ملعبه دست خود نسازد و باعث بی‌ثباتی در سیاست‌ها نشود. به هر علتی که این برنامه صورت گرفت، تصمیم نادرستی بود و این تزلزل در سیاست‌گذاری  و بی‌ثباتی در اجرای آن اثرات بلندمدت خود را هم در بخش خصوصی و هم در روابط خارجی وارد می‌سازد. در حال حاضر وضعیتی به وجود آمده است که سیاست‌های پولی هر چند وقت یک بار دچار تغییر می‌شود.
وی در مصاحبه با روزنامه آرمان خاطر نشان کرد: ما با دو دولت یا چند کشور رو به رو نیستیم؛ رئیس بانک مرکزی، وزیر صنعت و نیز متولیان خودروسازی که از مهم‌ترین صنایع کشور است همگی عضو یک دولت هستند. بنابراین اگر به همین سادگی یک تفاهم از بین برود بسیار دردناک است، زیرا فعالان اقتصادی برای سرمایه‌گذاری‌های کلان باید به دولت اعتماد داشته باشند که در چنین شرایطی تمام اعتمادها سلب می‌شود. گذشته از این باید هدف از اجرای برنامه‌ها مشخص باشد. آیا با اعطای حتی بیش از 110 هزار وام خودرو تمام مشکلات خودروسازی کشور برطرف می‌شود؟ مسلما با این برنامه هیچ کدام از مشکلات رفع نمی‌شود.
یوسفی در پاسخ این سوال که «بانک مرکزی در این طرح بیش از 2750 میلیارد تومان اعتبار مالی برای فروش این تعداد از خودرو در نظر گرفته است. حال با فرض توانایی تامین این مقدار از نقدینگی، آیا بهتر نبود این نقدینگی به بخش تولید تزریق شود؟ یا به پرداخت بدهی‌ها توجه بیشتری می‌شد؟» اظهار داشت: هر تصمیمی که در هر زمان اتخاذ می‌شود باید معطوف به یک هدف باشد متاسفانه در این برنامه تصمیمات هدفمند نیست. مشخص نیست دولت با این سیاست‌ها چه اهدافی را دنبال می‌کند. متاسفانه سیاست‌گذاری‌های دولت هیچ کمکی به افزایش و بهبود تولید هیچ کدام از صنایع کشور نداشته است.
وی می‌افزاید: تزریق پول به جامعه در کوتاه‌مدت، رضایتمندی عده‌ای را در پی دارد، اما این وام‌ها در بلندمدت اثرات منفی می‌گذارند، زیرا مردم دنبال این وام‌ها نیستند. بلکه آنها بیش از وام به رفاه اجتماعی و ثبات اقتصادی نیاز دارند. مردم به دنبال محیط کسب و کار مناسب، افزایش درآمد و اطمینان خاطر از آینده شغلی فرزندان خود هستند.