پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- مهران ابراهیمیان- بوی توافق که به مشام برخی رسیده تلاش‌های پشت پرده نه فقط برای اخذ نمایندگی برندهای مختلف برای واردات کالای گران بیشتر شده بلکه برنامه‌ریزی واردکنندگان را در ثبت سفارش‌ها نیز می‌توان به وضوح دید تا آنجا که وزیر اسبق نفت نیز نگرانی خود را نسبت به کاسبان بعد از تحریم اعلام کرده و گفته است: «واردکنندگان هر چیزی را نماد واجب جلوه می‌دهند تا واردات رونق گیردو دولت زمان آزاد شدن پول‌های بلوکه شده مراقب کسانی که درصدد به چنگ آوردن این پول‌ها هستند باشد.»

وی تأکید کرده است: «چشم طمع واردکنندگان به دارایی‌های بلوکه‌شده است.»

 در آن سو آنچنان تبلیغات کرده‌ایم که گویی کلید حل همه مشکلات مردم و دولت توأمان با هم به نتیجه رسیدن مذاکرات است، حال آنکه همه می‌دانیم توافق حاصله نتایج مثبت تدریجی و چند ساله خواهد داشت، آن هم اگر ما بتوانیم آن را مدیریت کنیم و بهانه‌های جدیدی از سوی غرب در محدود‌سازی اقتصاد ما با بهانه‌های جدید ایجاد نکند. 

در واقع دولت باید مراقب 110 تا 140 میلیارد دلار پول‌های بانک مرکزی بلوکه شده در خارج از کشور باشد و همانطور که بارها نگران کاسبان تحریم بوده و از ستاد ویژه دولت قبل خاطره‌ها و تصمیمات تلخ را به یاد دارد، مراقب فشار کاسبان بعد از تحریم باشد. 

نگاهی به درآمدهای دولت در سال جاری و نصف شدن قیمت‌های نفت و کاهش سهم ما در بازار جهانی بیانگر آن است که درآمد حاصل از نفت و میعانات گازی در بهار حدود 8 میلیارد دلار شده و با یک حساب ساده‌ ‌پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال رقمی حدود30 تا 32 میلیارد دلار محقق شود زیرا بعید است اتفاق مثبتی در بازار نفت رخ دهد!

به عبارت دیگر دولت ناگزیر خواهد بود برای گذران امور جاری هم تا حدودی دست درازی به آن ذخایر بکند (‌اگر در توافق به ما اجازه داده باشند!) بنابراین دولت به جای خرج کردن و تحت تأثیر قرار گرفتن لابی‌های سنگین واردات و جریان‌های سیاسی فعال برای انتخابات باید به فکر جذب منطقی سرمایه‌گذاری خارجی باشد! نه اینکه از هم اکنون ایران را در دیدار با سفرای اروپایی به عنوان بزرگ‌ترین و پر ظرفیت‌ترین بازار مصرف در منطقه معرفی کنند. 

آقای روحانی باید مراقب حمله گاز انبری با دو اهرم فشار لابی واردکنندگان و جریان سیاسی فعال برای انتخابات به پول‌های بلوکه شده باشد که رگه‌های نفوذ آنها از هم اکنون در فضای مطبوعات قالب رؤیت است و در کنار این کار سخت، ‌بلافاصله برنامه‌ای مدون برای تولید و جذب سرمایه‌گذاری در بخش تولید و صنایع خرد و کوچک ارائه و اجرا کند و گوش به حرف وزیر خود بدهد آنچنان که به گفته وزیر صنعت تولید داخلی متوقف شده و بیشترین نیاز را این بخش دارد تا دوباره احیا شود، البته نامه آقای روحانی به معاون اول نشانگر شناخت مناسب درد است و خوب می‌داند که جریان پولی مالی باید اصلاح شود تا تولید راه بیفتد اما باید مراقب باشد تا تجربه دولت قبلی تکرار نشود و تلاش در این حوزه‌های زیر بنایی تحت نفوذ وارداکنندگان قرار نگرفته و تولید به لایه‌های زیرین اولویت‌های اقتصادی فرو نرود.