به گزارش پارس به نقل از فارس، بر اساس نتایج طرح آمارگیری نیروی کار، جمعیت کشور ۷۴ میلیون و ۸۱۰ هزار و ۵۷۳ نفر برآورد شده است که ۱۲ میلیون و ۹۸ هزار و ۶۹۴ نفر از آنها ۹ سال و کمتر و ۶۲ میلیون و ۷۱۱ هزار و ۸۷۹ نفر ۱۰ سال و بیشتر سن داشته اند. به عبارتی ۸۳.۸ درصد از جمعیت کل کشور در سن کار (۱۰ ساله و بیشتر) هستند. به لحاظ جنس ۵۰.۲ درصد مردان و ۴۹.۸ درصد زن بوده است که نسبت جنسی برابر ۱۰۱ به دست می آید. به عبارت دیگر در مقابل هر ۱۰۰ نفر زن ۱۰۱ نفر مرد وجود داشته و همچنین ۷۱.۸ درصد آنها در نقاط شهری و ۲۸.۲ درصد در نقاط روستایی ساکن هستند. همچنین در سال ۹۱ تعداد ۲۱ میلیون و ۷۷۹ هزار و ۳۹ خانوار معمولی ساکن و گروهی در کشور برآورد شده است که ۱۸ میلیون و ۹۸۶ هزار و ۳۷۰ دارای سرپرست مرد و ۲ میلیون و ۷۹۲ هزار و ۶۶۸ خانوار دارای سرپرست زن بوده اند.

طبق نتایج آمارگیری نیروی کار توسط مرکز آمار ایران ۲۶ میلیون و ۲۶۶ هزار و ۹۹۶ مرد بین ۱۵ تا ۶۴ سال و ۲۶ میلیون و ۴۵۴ هزار و ۵۰۴ زن در این مقطع سنی قرار دارند.

بر اساس این گزارش از مجموع گروه های عمده سنی، تنها ۵.۷ درصد کل جمعیت، ۶۵ ساله و بیشتر هستند که از این تعداد ۲ میلیون و ۱۲۰ هزار و ۶۶۱ مرد و ۲ میلیون و ۱۷۴ هزار و ۴ زن هستند.

طبق این آمار ۹۷.۹ درصد جمعیت کشور دارای تابعیت ایرانی، ۱.۹ درصد جمعیت افغانی و فقط ۰.۲ درصد جمعیت کشور سایر تابعیت ها را دارد؛ اغلب افراد با تابعیت غیرایرانی در نقاط شهری زندگی می کنند.

* ۶.۸ مهاجرت ها با انگیزه جستجوی کار انجام شد

بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، عمده ترین دلیل مهاجرت با ۴۹.۲ درصد به دلیل پیروی از خانوار، ۱۱.۸ درصد مهاجرت ها به دلیل پایان خدمت وظیفه و ۶.۸ درصد مهاجرت ها به دلیل جستجوی کار صورت گرفته است.

در سال ۱۳۹۱ افراد شاغل و بیکار در مجموع ۳۷.۴ درصد از جمعیت ۱۰ ساله و بیشتر را تشکیل می دادند؛ این نسبت در جامعه برای مردان ۶۱.۲ درصد و برای زنان ۱۳.۷ درصد بوده است؛ همچنین این نسبت در نقاط شهری ۳۶.۵ درصد و در نقاط روستایی ۴۰ درصد است.

* نرخ مشارکت اقتصادی

مطابق نتایج به دست آمده، در سال ۱۳۹۱ نرخ مشارکت اقتصادی در جمعیت ۱۰ ساله و بیشتر در کل کشور ۳۷.۴ درصد بوده است؛ این شاخص در بین مردان ۶۱.۲ درصد و در بین زنان ۱۳.۷ درصد محاسبه شده است.

همچنین نتایج نشان می دهد درصد جمعیت فعال ۱۰ ساله و بیشتر در نقاط روستایی بیشتر از نقاط شهری است به طوریکه نرخ مشارکت اقتصادی در نقاط روستایی ۴۰ درصد و در نقاط شهری ۳۶.۵ درصد بوده است.

در صورتی که جمعیت ۱۵ ساله و بیشتر، جمعیت در سن کار فرض شود نرخ مشارکت اقتصادی در کل کشور ۴۱ درصد به دست می آید؛ این شاخص در بین مردان ۶۷.۳ درصد و در بین زنان ۱۴.۹ درصد، در نقاط شهری ۳۹.۷ درصد و در نقاط روستایی ۴۴.۴ درصد به دست می آید.

مقایسه نرخ مشارکت اقتصادی در گروه های سنی نشان می دهد، بیشترین نرخ مشارکت اقتصادی ۵۵.۶ درصد در گروه سنی ۳۰ تا ۳۴ سال بوده است؛ این امر برای زنان و مردان متفاوت بوده به نحوی که مردان گروه سنی ۳۵ تا ۳۹ ساله با ۹۳.۸ درصد و زنان گروه سنی ۲۵ تا ۲۹ ساله ۲۴.۵ درصد بیشترین نرخ مشارکت اقتصادی را به خود اختصاص داده اند.

* جمعیت شاغل

در سال ۱۳۹۱ از مجموع ۲۲ میلیون و ۷۹۱ هزار و ۲۲ نفر جمعیت فعال، ۱۵ تا ۶۴ ساله، ۸۷.۶ درصد شاغل بوده اند؛ از مجموع این شاغلان، ۱۴.۲ درصد مربوط به گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ ساله، ۵۸.۲ درصد مربوط به گروه سنی ۲۵ تا ۴۴ ساله و ۲۷.۶ درصد مربوط به گروه سنی ۴۵ تا ۶۴ ساله بوده است؛ این نسبت ها برای مردان به ترتیب ۱۴.۴ درصد، ۵۷.۲ درصد و ۲۸.۴ درصد و برای زنان ۱۳.۱ درصد، ۶۳.۵ درصد و ۲۳.۴ درصد بوده است.

* جمعیت بیکار

در سال ۱۳۹۱،۱۲.۴ درصد جمعیت فعال، ۱۵ تا ۶۴ ساله را بیکاران تشکیل می داده اند؛ از مجموع تعداد این بیکاران، ۳۶.۶ درصد مربوط به گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ ساله، ۵۵.۷ درصد مربوط به گروه سنی ۲۵ تا ۴۴ ساله و ۷.۷ درصد مربوط به گروه سنی ۴۵ تا ۶۴ ساله بوده است. این نسبت ها برای مردان به ترتیب ۳۶.۵ درصد، ۵۳.۶ درصد و ۹.۹ درصد و برای زنان ۳۶.۸ درصد، ۶۰.۸ درصد و ۲.۴ درصد بوده است.

* نرخ بیکاری

در سال ۱۳۹۱، از ۲۳ میلیون و ۴۷۶ هزار و ۴۶۲ نفر جمعیت فعال ۱۰ ساله و بیشتر ۱۲.۱ درصد بیکار بوده اند. بالاترین نرخ بیکاری مربوط به گروه سنی ۲۰ تا ۲۴ ساله با ۲۹.۱ و پایین ترین نرخ بیکاری مربوط به گروه سنی ۶۵ ساله و بیشتر با ۶ دهم درصد بوده است.

نرخ بیکاری در بین مردان ۱۰.۴ درصد و در بین زنان ۱۹.۷ درصد بوده است.

همچنین این نرخ در نقاط شهری ۱۳.۸ درصد و در نقاط روستایی ۸.۲ درصد به دست آمده است.

در سال ۱۳۹۱ از بیکاران ۱۰ ساله و بیشتر، ۳۴.۱ درصد ۱۹ ماه و بیشتر و ۳.۳ درصد کمتر از یک ماه بیکار بوده اند.

طبق این گزارش، در سال گذشته، از جمعیت شاغل ۱۰ ساله و بیشتر ۱۸.۹ درصد را صنعتگران و کارکنان مشاغل مربوط، ۱۶.۹ درصد را کارگران ساده و ۱۶ درصد را کارکنان ماهر کشاورزی، جنگل داری و ماهیگیری تشکیل می دادند.

از جمعیت شاغل ۱۰ ساله و بیشتر، ۸۳.۰ درصد را کارکنان بخش خصوصی (کارفرمایان، کارکنان مستقل، مزد و حقوق بگیران بخش خصوصی و تعاونی، کارکنان فامیلی بدون مزد) و ۱۷.۰ درصد را مزد و حقوق بگیران بخش عمومی تشکیل می داده اند. این نسبت ها در جامعه مردان به ترتیب ۸۴.۶ درصد، ۱۵.۴ درصد و در جامعه زنان، ۷۵.۰ درصد و ۲۵.۰ درصد بوده است.