محمدی: روحانیت نباید از فیلم‌ساز بخواهد همه چیز منظم باشد

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، این تهیه کننده سینما در ادامه تصریح کرد: ورود به حوزه روحانیت تخصصی است و اگر کسی می خواهد وارد این حوزه شود باید با آگاهی، فضا را بررسی کند. فیلم سازان بسیاری هستند که فیلم قرآنی می سازند بدون آن که قرآن را خوانده باشند.

در نشستی که عصر ۱۰ اردیبهشت ماه در سینما « فلسطین» در قالب همایش « روحانی در قاب سینما» برگزار شد، محمدی گفت: حضور روحانیت در سینما دو قطب متفاوت از نوع گفتمان است و برقراری ارتباط در این حوزه برای طرفین و نهایتاً جامعه سود بسیاری دارد و روحانیت نباید آن را به مسائل حاشیه ای سوق دهد، زیرا دراین صورت فیلم سازان معترض می شوند که ورود به این حوزه خطرناک است و در نهایت آن را رها می کنند.

وی تاکید کرد: من با لفظ روحانی مشکل دارم و معتقدم عبارت عالم دینی که بار معنایی بیشتری دارد مناسب تر است و نهایتاً به آنچه نیازمندیم ترویج اسلام در عمل است و سینما یکی از مصادیق درست این ماجراست و روحانیت نباید در منظر تلویزیون به صورت گوینده ظاهر شود.

محمدی ادامه داد: حوزه روحانیت گسترده است و دریچه های بسیاری را در سینما باز می کند و مبانی معرفتی بسیاری را می طلبد تا از این فضای تنگ خارج شود و جای واقعی آن را بگیرد.

در این نشست که با موضوع « روحانی – سینما و خانواده» برگزار شد، حجت الاسلام والمسلمین علی سرلک (دبیر جشنواره و عضو هیات علمی دانشگاه هنر) ، همایون اسعدیان (کارگردان و تهیه کننده) هم منوچهر محمدی را همراهی می کردند.

در ادامه این نشست همایون اسعدیان با اشاره به فیلم « طلا و مس» یادآور شد: هنگامی که اجازه پخش این فیلم در حوزه علمیه داده شد در سایت فیروزه که متعلق به این حوزه است از قول طلبه جوانی خواندم که برای اولین باراست که فیلمی درآنجا نشان داده می شود و ما روی دیوار یادگاری می نویسیم. به نظرم روحانیت احساس کرده است باید از پیله بیرون بیایید و در فضایی بازتر خود را نشان دهد.

وی ادامه داد: روحانیت به دلیل نامش و جایگاهی که حاکمیت برای آن تعیین کرده خط قرمزهایی دارد که نباید سمتش برویم یا خودش می گوید سمت من نیا و اگر هم می آیی با احتیاط بیا با این تصور من فیلم ساز را مجبور می کند تا به سمت آن نروم.

این کارگردان گفت: برای ساخت فیلم « طلا و مس» دوستان روحانی که در این زمینه به من مشاوره دادند، می گفتند این را نباید در فیلم بگذاری چون دردسرساز است! اما ما ریسک کردیم و شد. اگر بخواهم در آینده بین دو قشر روحانیت و پزشکی یکی را برای فیلم سازی انتخاب کنم قطعاً سراغ قشر پزشکی خواهم رفت که فیلم سازی در آن راحت تر است.

اسعدیان در بخش دیگری از سخنانش اذعان داشت: از روحانیت تصویری اهورایی و خیالی ساخته ایم. چه کسی گفته است که خانواده های روحانی همه یک مدل زندگی می کنند؟ این طور می شود که تماشاگر را پس می زنیم. اگر بخواهیم با روحانیت وارد خانواده شویم باید به روز باشیم، عالم جوانی که به شیوه مدرن زندگی می کند بهتر می تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند زیرا امروز مناسبات خانواده در جامعه مدرن ایران تغییر کرده است و روحانی که بخواهد به دل خانواده ایرانی بنشیند باید با زمانه پیش برود به عبارتی به روز شدن ضرورت مشترک من فیلم ساز و شمای روحانی است.

حجت الاسلام علی سرلک نیز در ادامه این نشست خانواده را درقاب تصویر با دو موضوع خانواده روحانی و خانواده از دید روحانی مطرح کرد وگفت: اگر فیلم ساز سراغ خانواده روحانی می رود باید به ملاحظاتی که از دید روحانی مطرح می شود توجه کند، زیرا وقتی بحث حکومتی در قالب فرهنگ شکل می گیرد باید با پشتوانه اقتدار باشد.

عضو هیات علمی دانشگاه هنر تصریح کرد: آنقدر که در موضوع روحانیت و هنر با هم صحبت نکرده ایم هرگاه فرصتی پیش می آید به سراغ گفتگوهای قدیمی که به نتیجه نرسیده است، باز می گردیم.

وی افزود: روحانی حتماً یک موجود زمینی است اما تو سری خور نیست، موجودی که هست را نباید نشان داد بلکه آن شخصی که برای انجام ماموریت و رسالتی که بر عهده آن گذاشته شده است را باید به تصویر کشید، نگاه من اقتضا می کند برای فهمیدن جنس زمینی یک روحانی با تحلیل های فرامتنی هم آشنا باشم. نمی توان تکنیک را حذف کرد و محتوا را برجسته نشان داد بلکه باید توازن را در این زمینه برقرار کرد، روحانی یک رسالت دارد و بنا بوده بین مردم وخداوند سخن مستندی را بگوید.

سرلک ادامه داد: من به عنوان یک آخوند می گویم اگرسینماگر بخواهد به خانواده نزدیک شود نباید روحانی را نچسب، غیر قابل باور و دست نیافتنی در نظر بگیرد به عبارتی اگر می خواهیم به خانواده روحانی نزدیک شویم باید اقتضای آن را هم در نظر بگیریم. من اگر بخواهم در سینما حرف فاخر بزنم باید به سراغ اشخاص فاخر هم بروم زیرا هر شخص اقتضائات خاص خودش را دارد.