مصطفی اسماعیلی رئیس اداره آرایشی بهداشتی سازمان غذا و دارو اظهار کرد: محصولات دارای مجوزی که از مسیرهای قانونی وارد کشور شده‌اند حتما از اعتبار کافی و وافی برخوردارند اما فراورده های آرایشی تقلبی که حجمشان هم اندک نیست، معمولاً به‌صورت قاچاق و از مسیرهای غیر رسمی وارد می‌‌شوند. و ارزان‌ بودن قیمت آن به‌دلیل پرداخت نکردن عوارض گمرکی است اما هیچ تضمینی برای دارا بودن کیفیت یا سلامت در موردشان وجود ندارد.

وی افزود: اینکه چگونه این فراورده‌ها حمل شده است یا در کجا انبار شده‌اند خود از شبهات اساسی است که در مورد ماهیت این فراورده‌ها وجود دارد.

این مقام مسئول گفت: تقلب در فراورده‌های آرایشی و بهداشتی عموما بصورت الصاق برچسب تقلبی روی محصول غیرمعتبر یا بسته بندی آن به شیوه‌ای که شبیه نمونه اصل جلوه کند است.

اسماعیلی تاکید کرد: یک محصول تقلبی را با هر ماده‌ای که به ماده اصلی مشابهت داشته باشد می‌توان ساخت و این کار صرفا مشمول لوازم ‌آرایشی و بهداشتی هم نیست و در بسیاری از  محصولات امکانش وجود دارد.

وی عنوان کرد: تقلب در محصولات آرایشی می‌تواند به گونه‌ای باشد که مثلاً ماده مؤثر لازم، همانند نرم‌کننده یا ترمیم‌ کننده در محصول به‌کار نرفته باشد. یا محصول تاریخ‌مصرف گذشته را به‌عنوان محصول قابل‌مصرف قالب کنند، همچنین  این یک مورد است که این مواد، خاصیتی را که از آن انتظار می‌رود نداشته باشد مورد بدتر آسیب های جدی ایست که می تواند متوجه سلامت افراد شود.

رئیس اداره آرایشی بهداشتی سازمان غذا و دارو ادامه داد: بیشترین عوارضی که از استعمال مواد تقلبی از مراجع ذی‌صلاح گزارش‌شده در رابطه با مواد تزریقی مانند بوتاکس و ژل است.

وی بیان کرد: مصرف بوتاکس تقلبی گسترده است اما توزیع آن ازطریق دست‌فروشان اتفاق نمی‌افتد بلکه بازاریابان آنها با مطب پزشکان تماس گرفته و درب مطب تحویل به آنها تحویل داده می‌شود.

اسماعیلی گفت: در چنین مواقعی اگر محصول معتبر به مصرف‌کننده آسیب وارد کرده باشد، ما واردکننده و تولیدکننده آن را می‌شناسیم و می‌توانیم قضیه را مورد پیگیری قرار دهیم و متخلفان را به دادگاه احضار کنیم اما محصول قاچاق هیچ نوع پیگیری راه حلی در پی ندارد؛ چراکه تولیدکننده و واردکننده آن مجهول است.

وی در پایان افزود: در رابطه با محصولاتی مانند ریمل، خط چشم، رژ لب و غیره که مصرف روزانه دارند گرچه معمولاً شکایتی گزارش نمی‌شود. اما یکی از ایرادات اصلی آن این است که خاصیتی را که از محصول انتظار می‌رود مشاهده نمی‌شود ؛ مثلاً کرم اثر نرم‌کنندگی نادر در این صورت سرمایه های اقتصادی زیادی تلف می شود اما از این بدتر عوارضی مثل ایجاد التهاب یا حساسیت پوستی است که ممکن است کار را به سرانجام های تلخ بکشاند.