به گزارش پارس ، به نقل از خبرگزاری فارس صدای مشاور سلامت خبرگزاری فارس برای ارتقای سطح دانش سلامت مردم جهت حفظ و مراقبت از سلامت جسمی و روانی خود، مطالب آموزشی را منتشر می‌کند،‌ همچنین به پرسش‌های مطرح شده از سوی شهروندان در این زمینه پاسخ می‌دهد.

هموطنان می‌توانند هر گونه پرسش و ابهامی درباره مسائل و مشکلات جسمی و روانی خود را در تماس با شماره تلفن 02188911667 یا ایمیل moshaversalamat@farsna.net مطرح کرده و پاسخ‌های خود را از طریق صفحه «مشاور سلامت خبرگزاری فارس» دریافت کنند.

لکنت زبان در کودکان

حمید کریمی؛ گفتار درمانگر در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری فارس، در پاسخ به سوال یکی از شهروندان درباره لکنت زبان فرزند 4 ساله‌اش، اظهار داشت: لکنت اختلال گفتاری است که در سنین پیش از دبستان 5 درصد از کودکان را مبتلا می‌کند. همچنین آمار ابتلا به این اختلال از سن دبستان به بعد یک درصد است.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با بیان اینکه 75 درصد افرادی که لکنت زبان دارند بدون برنامه درمانی بهبودی می‌یابند، تصریح کرد: با وجود خوش‌خیم بودن این اختلال و شانس بالای درمان این اختلال در سنین پیش از دبستان اما داده‌های علمی نتوانسته‌اند ثابت کنند که کدام یک از موارد جزو 75 درصد بهبودی خود به خود هستند. بنابر این همه افرادی که به لکنت زبان مبتلا هستند باید جهت بررسی به گفتار درمانگر مراجعه کنند چرا که تحقیقات نشان می‌دهد برنامه‌های گفتاردرمانی شانس درمان را تا حدود 7.5 برابر افزایش می‌دهد.

وی افزود: در برنامه گفتار درمانی نمی‌توان کودکی را به صرف اینکه جزو 75 درصد بهبودی خود بخودی باشد رها کرد زیرا بعد از سن دبستان شانس نتیجه گرفتن درمان کم می‌شود.

کریمی با انتقاد از برخی پزشکان عمومی برای توصیه به خانواده‌ها درباره بهبودی خود به خودی لکنت در کودکان اظهار داشت: برخی پزشکان عمومی بدون اینکه اضطراب اجتماعی فرد مبتلا به لکنت زبان را در نظر بگیرند به امید بهبودی خود به خودی به خانواده‌ها توصیه می‌کنند که نیازی به برنامه درمانی خاصی وجود ندارد در این حالت وقتی کودک وارد مدرسه می‌شود با مشکلات فراوانی به گفتار درمانگر مراجعه می‌کند که در این حالت شانس درمان حدود 50 درصد است.

متن کامل خبر

بهترین زمان برای برداشتن خال و لک صورت

الهه باطنی؛ فوق تخصص پوست در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری فارس، در رابطه با موضوع خال و لک و مک در بدن، اظهار داشت: خال‌ها اصولاً زمینه ژنتیکی داشته و به رنگ‌های سبز، آبی، قهوه‌ای و سفید و در اندازه‌های یک سر سوزن تا بیش از نصف بدن موجود هستند.

این فوق تخصص پوست با اشاره به اینکه سن 14 تا 17 سالگی خال‌های بزرگ بدن بهتر است برداشته شوند تا به سمت بدخیمی پیش نروند، ادامه داد: این خال‌ها باید به صورت مداوم توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرند و در صورتی که خال فرد تغییر رنگ داد و یا با خون و درد همراه شد حتماً افراد باید نسبت به برداشتن آن و مراجعه به پزشک اقدام کنند.

باطنی با بیان اینکه خال‌های مادرزادی مو دارد و تیره اگر از 10 سانتی‌متر به بالا باشند خطرناک‌تر بوده و باید آنها را جدی گرفت،‌گفت: خال‌های سفید مثل لک و پیس نیز می‌توانند مادرزادی باشند. خوردن ترشی بهتر است در افرادی که مبتلا به پیسی هستند اندک باشد چرا که ترشی رنگ‌دانه‌سازی را مهار می‌کند و سبب گسترش این بیماری خواهد شد.

این فوق تخصص پوست با اشاره به خال‌های معمولی اظهار داشت: بهتر است افراد خال‌های کوچک و معمولی را در سنین زیر 18 تا 20 سال بر ندارند چون احتمال عود آن و بازگشت به پوست وجود دارد. لذا بهترین زمان برداشتن خال بالای 20 سال است.

متن کامل خبر

علل پوکی استخوان

مهران زمان‌زاده؛ متخصص بیماری‌های داخلی و غدد در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری فارس، اظهار داشت: پوکی استخوان که به بیماری خاموش شهرت دارد، معمولاً تا زمان شکستگی بدون علامت باقی می‌ماند. شیوع پوکی استخوان در خانم‌ها سه برابر بیشتر از آقایان است که می‌توان از مهم‌ترین علل تأثیرگذار در آن به دوران بارداری، شیردهی و یائسگی اشاره کرد و همچنین باید دانست که حداقل نیمی از وزن نوزاد از استخوان و کلسیم است و تمامی آن‌ها از بدن مادر تأمین‌شده است.

وی راه‌های جذب کلسیم مناسب را این‌چنین عنوان کرد: هر فرد بالغ باید در طول روز 2 الی 3 لیوان شیر مصرف کند. همچنین مصرف پنیر، ماست، میوه کافی و غذاهای حاوی سبزی‌ها را در برنامه غذایی خود داشته باشد، ویتامین D نیز به جذب کلسیم کمک می‌کند.

وی در مورد عارضه پوکی استخوان گفت: این عارضه بیشتر به صورت شکستگی بروز می کند و معمولاً در ناحیه مفصل ران و محل اتصال به لگن، ستون فقرات، مچ دست اتفاق می‌افتد که اغلب درنتیجه زمین خوردن و گاهی نیز در اثر ایجاد فشار و به‌طور خودبه‌خود رخ می دهد.

این متخصص داخلی و غدد گفت: در بسیاری از موارد، تنها علامت پوکی استخوان، دردِ پشت پس از ایستادنِ طولانی‌مدت است؛ ولی اغلب تا زمان شکستگی بدون علامت و توجه باقی می‌ماند. تنها آزمایشی که می‌تواند به‌طور قطعی برای سنجش استحکام استخوان به کار رود، تراکم سنجی استخوان است.