به گزارش پارس به نقل از قدس آنلاین اگر صبحها زمان شروع مدارس و یا در ساعت پایانی کلاسهای درس گذرتان به شهر سلامی افتاده باشد دلتان به حال دانش آموزانی می‌سوزد که با اضطراب و دلهره خودشان را از یک سوی جاده ترانزیتی که محل عبور کامیونهای حامل کالاست به طرف دیگر می‌رسانند.

شهر محروم سلامی با وجود خدماتی که طی سالهای اخیر در این منطقه انجام شده، همچنان با مشکلات متعدد دست و پنجه نرم می کند که یکی از این مشکلات بی‌توجهی رانندگان به عبور کودکان از جاده است که هر روز همچون کابوسی تن کودکان را برای رسیدن به کلاس درس می‌لرزاند.
تردد و عبور خودروهای سبک و سنگین و متصل شدن خیابانهای اصلی به این محور نه تنها سبب به خطر افتادن جان شهروندان شده است، بلکه تهدیدی جدی برای دانش‌آموزان این شهر است. این در حالی است که با احداث چند پل عابر پیاده بر روی این جاده می‌توان خطر را به حداقل رساند، اما تاکنون هیچ توجهی به این امر نشده و هیچ یک از دستگاه‌های مرتبط برای رفع این خطر گام برنداشته‌اند.
از سوی دیگر مسؤولان باید به این پرسش پاسخ دهند که چرا احداث یک پل عابر پیاده برای حفاظت از جان کودکان در مقیاس پروژه های مختلفی که در استان در حال انجام است و میلیاردها بودجه را به خود اختصاص داده، با تاخیر و اغماض روبه‌رو شده است.
پدر یکی از دانش‌آموزان در این زمینه به خبرنگار ما می‌گوید: هر روزه نذر و نیاز می‌کنم تا فرزندم به سلامت از مسیر جاده ترانزیتی که محل عبور کامیونهای حامل کالاست بگذرد.
وی می‌افزاید: رانندگان کامیونها بدون توجه به تردد دانش‌آموزان با سرعت زیاد از این مسیر عبور می‌کنند و اگر در این میان کامیون به فرزندم برخورد کند، آیا مسؤولان پاسخگو خواهند بود.
دلیر، پدر یکی دیگر از دانش‌آموزان می‌گفت: با اینکه تمام مدارس شهر در قسمت بالای جاده قرار گرفته است، نه تنها این جاده یک پل عابر پیاده ندارد، بلکه محلی برای عبور عابر پیاده نیز در آن خط کشی نشده و از زمان احداث بلوار، خطر جان شهروندان را بیشتر تهدید می‌کند.
وی ادامه می‌دهد: دانش آموزان و خانواده های آنان باید برای رفتن به مدرسه خیالی آسوده داشته باشند نه اینکه هر روز منتظر شنیدن صدای ترمز باشند و با کابوس عبور فرزندانشان از جاده، روزگار بگذرانند.
شیخ نظر یکی از شهروندان نیزاظهار می‌دارد : عبور از جاده‌ای خطرناک که هر لحظه از آن ده‌ها خودروی سبک و  سنگین با سرعت بالا عبور می‌کنند، برای بزرگسالان مشکل است، چه برسد به بچه‌هایی که برای رسیدن به مدرسه عجله دارند و از مهارت لازم برخوردار نیستند.
 وی می‌افزاید: مسؤولان باید با در نظر گرفتن اعتبار لازم و ایجاد جاده کمربندی یا پل هوایی درصدد مهار این مشکل برآیند.