به گزارش پارس به نقل از فارس، نشریه نیشن در گزارشی به قلم « رابرت دریفوس» نوشت: تعجبی ندارد که دور اخیر مذاکرات ایران و ۱+۵ به توافقی منجر نشد. همه می توانستند آن را پیش بینی کنند چرا که ایران در حال آماده شدن برای انتخاباتی حساس است. اما آموزنده است که نگاهی به واکنش های مقامات آمریکایی و اسرائیلی به این مذاکرات انداخته و آن را مقایسه کنیم.

این گزارش سپس برای مقایسه به ذکر اظهارنظرهای مقامات آمریکایی و صهیونیستی پرداخته و به نقل از یک مقام آمریکایی در خصوص مذاکرات می نویسد: « بن بست در مذاکرات از بین نرفته است اما مذاکرات شکست هم نخورده اند. »

در مقایسه با این، « یوال اشتاینتز» ، وزیر امور راهبردی اسرائیل می گوید: « این شکست قابل پیش بینی بود. اسرائیل قبلا هم هشدار داده است که ایرانی ها در حال بهره برداری از مذاکرات برای خرید زمان جهت افزایش غنی سازی اورانیوم با هدف تولید بمب هسته ای هستند… زمان آن رسیده است که جهان موضعی قاطع تر اتخاذ کرده و روشن کند که ایران نمی تواند دیگر با مذاکرات بازی کند. »

از سوی دیگر، جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا در مصاحبه با وال استریت ژورنال گفته است: « نتایج مذاکرات آلماتی نشان داد که آشکارا اختلافاتی باقی است. اما راه برای مذاکره باز است و مهم است که گفتگوها ادامه یافته و زمینه های مشترک شناسایی شوند. »

نویسنده نیشن پیام این سخنان کری برای یوال را چنین دانسته است: « آرام باش» . کاترین اشتون، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا هم از اینکه مذاکرات به نتیجه مشخصی نینجامیدند، ناراحت بود اما آنها را بی ارزش ندانست.

این نشان می دهد که غرب احساس نیازی نمی کند تا برای ایران مهلت تعیین کند. به عبارت دیگر، دلیلی ندارد که ایالات متحده از آن گزینه نظامی مشهوری که همیشه بر روی میز است استفاده بکند چرا که جنگ با ایران تبعاتی غیر قابل محاسبه و فاجعه بار خواهد داشت. به عبارت دیگر اسرائیل از همیشه منزوی تر است و تقاضایش برای حمله نظامی به ایران بیش از همیشه شبیه جیغ کشیدن است. در حال حاضر، اسرائیلی ها فهمیده اند که ایالات متحده و غرب به خاطر بمب هسته ای غیرموجود به جنگ ایران نمی روند و علی رغم بلوف زنی ها، اسرائیل هم آن توان را ندارد که به تنهایی این کار را بکند.

در همین حال، هم روسیه و هم چین تصریح کرده اند که ۱+۵ باید حق غنی سازی اورانیوم ایران را به رسمیت شناسد و هر چه بیشتر این دو کشور این دیدگاه را تکرار کنند، ایالات متحده و متحدانش هم بیشتر مجبور می شوند در آن راستا حرکت کنند. واشنگتن تاکنون از به رسمیت شناختن حق غنی سازی ایران سرباز زده است هرچند که در واشنگتن کم کم این واقعیت درک می شود که بدون به رسمیت شناختن این حق راه حلی یافت نخواهد شد.

در ایران و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، کاندیداها و متحدینشان در حمایت از برنامه هسته ای ایران و سرزنش آمریکا به خاطر نپذیرفتن آن با هم رقابت می کنند. فقط همین دلیل کافی است که بدانیم ایران تسلیم ایالات متحده نمی شود بخصوص که در آن صورت، چنین به نظر می رسد که تحریم های سخت اقتصادی ایران را مجبور به تسلیم کرده است.