آغاز ماجرا

داستان زمانی آغاز شد که" ژروم کائوزک" وزیر پیشین خزانه داری دولت فرانسوا اولاند ۱۴ فروردین اعتراف کرد که از سال ها پیش یک حساب مخفی در خارج از کشور داشته است. این اعتراف نابهنگام آغاز بحرانی بود که ابعاد آن دولت فرانسه را با چالشهایی در بدترین زمان ممکن مواجه کرد.

به گزارش پارس به نقل از فارس، نخستین قربانی این رسوایی، محبوبیت اولاند است که به پایین ترین حد ممکن خود رسیده واکنون تنها ۲۷ درصد فرانسویان از وی حمایت می کنند.

اولاند ۲۴ مه سال گذشته با پشتیبانی اکثریت مردم فرانسه بر نیکولا سارکوزی رئیس جمهور محافظه کار پیشین پیروز شد و تا پیش از رسوائی مالی اخیر همچنان محبوب بیشتر فرانسویان بود؛ اولاندی که با شعار برخورد جدی با افرادی که ثروت خود را به خارج از کشور منتقل کنند، به پیروزی رسید و قول داد که قوانین سختگیرانه ای را در قبال فرار مالیاتی ثروتمندان اعمال کند و شفافیت لازم را برای دنیای پر زرق و برق ثروت و مکنت به همراه آورده و ثروت ثروتمندان فرانسوی را در مسیر احیای اقتصاد بحران زده فرانسه به کار گیرد.

حال گفته می شود که وزیر خزانه داری پیشین فرانسه و یکی از یاران نزدیک اولاند در رقابت انتخاباتی وی، نه تنها به مدت ۲۰ سال دارای یک حساب مخفی ششصد هزار یورویی در سوئیس و حساب دیگری در سنگاپور بوده بلکه کائوزک با دروغ خود وضع را برای شخص اولاند پیچیده تر نیز کرد. هنگامی که رسوائی معروف به" واحه های مالیاتی" اروپا بر سر زبان ها افتاد و گفته شد که احتمالا وزیر خزانه داری فرانسه در آن نقش داشته است، فرانسوا اولاند از ژروم کائوزک خواست اگر این شایعات صحت دارد حقیقت را به او بگوید تا او بتواند متناسب با حقیقت موضع گیری کند. اما کائوزک همه این اتهامات را نادرست خواند. (واحه های مالیاتی اصطلاحاً به کشورهایی اطلاق می شود که را ه های فرار از پرداخت مالیات ها را فراهم و ازهمکاری های بین المللی علیه تخلفات مالیاتی سرپیچی می کنند. )

ژروم کائوزک یکی از مهمترین طراحان برنامه های ریاضت ملی دولت سوسیالیست فرانسه بود و به همین دلیل مخالفت های زیادی را در میان طبقه متوسط و مخالفان سیاسی خود برانگیخته است. وی هنگام تسلیم استعفای خود به فرانسوا اولاند، تمام اتهاماتی را که به او وارد شده است رد کرد و در واقع به مدت چهار ماه در تلویزیون و پارلمان فرانسه بارها این حقیقت را تکذیب کرده بود که دارای حساب بانکی در خارج از فرانسه است.

" اقدامات نابخشودنی"

اولاند در حالی اقدامات کائوزک را" نابخشودنی" خوانده که اکنون با این اتهام مواجه است که دولت وی بر اقدامات فضاحت بار وزیر مستعفی سرپوش گذاشته است؛ اتهامی که اولاند بشدت رد کرده و در این رابطه گفت: من تاکید می کنم که ژروم کائوزک از هیچ شکلی از حمایت دولت برخوردار نبوده و وی در پی آغاز تحقیقات به درخواست من در کوتاهترین زمان ممکن دولت را ترک کرد.

اولاند در عین حال قول مجموعه ای از اصلاحات را شامل ممنوعیت فعالیت محکومان به جرمهای مالی در پستهای دولتی را داده و تمامی اعضای دولت و پارلمان را به انتشار جزییات دارایی های شخصی خود ملزم کرده و چهارشنبه گذشته از تصویب قانونی درباره" انتشار و کنترل" ثروت وزرای کابینه طی چند هفته خبر داد.

روزنامه های فرانسه چه نوشتند؟

روزنامه لیبراسیون درباره تاثیر رسوائی مالی وزیر خزانه داری پیشین بر سرنوشت سیاسی اولاند نوشته است: « رئیس جمهور نمی تواند این اشتباه خود را جبران کند که چرا وزیر خزانه داری را زودتر وادار به استعفا نکرده است. اما تضاد در آنجا است که این اشتباه نتیجه یک سنت است. این سنت که باید امکان داد دادگستری کارش را بکند و با بیطرفی کامل تحقیقات قضائی خود را انجام دهد. »

لیبراسیون افزوده است: « رئیس جمهور و رئیس دولت از آنجا که باید منتظر تحقیقات دادستانی می ماندند، مرتکب یک اشتباه شدند. شواهد موجود، هرچند که وجود حساب بانکی وزیر خزانه داری پیشین را به صورت قطعی و محکم اثبات نمی کند، اما رئیس جمهور را مجبور کرد تصمیم به جدائی از او بگیرد. یک تصمیم سیاسی برابر با تصمیم آینده قضائی نیست. »

مخالفان دست به کار شدند

در این میان سیاستمداران مخالف دولت اولاند خواستار تحقیقات پارلمانی شده و از اولاند به دلیل حمایت از کائوزک در حالی که سایت" مدیاپارت" چهار ماه پیش از استعفای وی در ماه دسامبر نسبت به حسابهای بانکی وی افشاگری کرده بود، انتقاد کردند. کائوزک دو هفته پیش از سمت خود استعفا داد آن هم پس از آنکه نظام قضایی فرانسه تحقیقات خود را در این رابطه تشدید کرد.

" ژان فرانسوا کوپ" رئیس حزب راستگرای" او ام پی" در اظهاراتی کنایه آمیز اعلام کرد که" رییس جمهور یا درباره این موضوع (حسابهای مالی کائوزک) چیزی نمی دانسته که این از ساده لوحی وی حکایت دارد یا وی از این موضواطلاع داشته که این امر نشانگر آن است که وی به مردم فرانسه دروغ گفته است. "

دولت ۱۰ ماهه اولاند اکنون با سخت ترین بحران خود دست و پنجه نرم می کند. اولاند که در دوره مبارزات انتخابات ریاست جمهوری ترجیح می داد به جای لقب های بسیارش مانند « آقای آشتی دهنده» و « آقای مصالحه» با لقب « آقای عادی» شناخته شود، اکنون با اوضاعی غیر عادی روبرو است. باید دید" آقای عادی" به زندگی سیاسی عادی خود باز خواهد گشت یا تیره روزی هایش همچنان ادامه خواهد داشت.