رهبران چین بعد از بازنشستگی چه می‌کنند؟

به گزارش پارس به نقل از خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) شبکه خبری بی. بی. سی در گزارشی درباره دوران بازنشستگی رهبران سابق چین نوشته است: « قاعده نانوشته ای در چین وجود دارد که بر مبنای آن، رهبران کشور بعد از پایان دوران زمامداری خود از کانون توجه عمومی خارج می شوند. البته خود مفهوم" بازنشستگی" در جهان سیاست مداران کمونیست نسبتا تازه و جدید است و برای چندین دهه از مقامات ارشد چینی انتظار می رفت که از شعار" کار برای انقلاب تا آخرین نفس و آخرین قطره خون" پیروی کنند.

در سال ۲۰۰۲ میلادی، جیانگ زمین، رئیس جمهوری وقت، تلاش کرد تا در رده های عالی حزب تحول ایجاد کند، از جمله برای مقامات ارشد محدودیت سنی وضع کرد: ۶۸ سال برای رهبران اصلی و ۶۵ سال برای مقامات ارشد. از آن زمان تاکنون، این قاعده با شدت و ضعف اجرا شده است. مثلا آقای جیانگ بازنشستگی خودش را به تعویق انداخت. او تا سال ۲۰۰۴ میلادی، یعنی دو سال بعد از واگذاری دیگر سمت های خود به جانشینش هو جین تائو در مقام فرمانده ارتش چین باقی ماند.

همین چند روز پیش هم ژو شیائوچوان، رئیس بانک مرکزی چین، اجازه یافت که بعد از ۶۵ سالگی همچنان در سمتش باقی بماند. گفته می شود که رهبران چین مایلند آقای ژو اصلاحات اقتصادی موفقش را ادامه دهد و به همین دلیل قوانین را نادیده گرفتند تا او بتواند در مقامش بماند.

۳۹; دخالت در امور۳۹;

بسیاری از کاربران ویبو – نسخه چینی توییتر– به تصمیم مقامات چین برای باقی ماندن رئیس بانک مرکزی در سمت خود، اعتراض کردند. یکی از شعارهای معروف این بود: " ژو نه منجی است و نه خدا! در هر نسلی استعدادهای جدیدی ظهور می کنند و جایگزینی چیزهای قدیمی با جدیدترها قانون طبیعت است. "

بسیاری از شهروندان چینی به صراحت از مقامات ارشد سابق حزب کمونیست خواسته اند تا از دخالت در امور جاری خودداری کنند. وو زوئولای، یک بلاگر پرطرفدار و مدرس آکادمی ملی هنرهای چین می گوید: " آخرین چیزی که ممکن است بخواهیم این است که رهبران بازنشسته، در پشت پرده از قدرت سیاسی شان برای رسیدن به خواسته های شخصی استفاده کنند و جلوی اصلاحات و ترقی اجتماعی را بگیرند. "

آنهایی که خواهان کشیده شدن خطی روشن میان رهبران فعلی و پیشین هستند، بیشتر از همه از جیانگ زمین، رهبر سابق کشور، خشمگین هستند. به گزارش رسانه های دولتی چین، آقای جیانگ قول داده بود که بعد از بازنشستگی تنها در دانشگاه تدریس کند. اما در عوض، نام او به خاطر نقش فعالش در بازی های سیاسی پشت پرده حزب کمونیست بر سر زبان ها افتاد. به طور مشخص، سال میلادی گذشته برای آقای جیانگ ۸۶ ساله دوره ای پرمشغله بود. او در جریان تغییرات کادر رهبری حزب کمونیست که نوامبر سال گذشته (آبان ۱۳۹۱) انجام گرفت، مشغول تحکیم موقعیت و به قدرت رساندن افراد مورد نظرش بود.

دفتر آقای جیانگ در مجتمع ژونگ نانهای در مرکز پکن قرار داشت، یعنی جایی که سیاست مداران ارشد کشور در آن کار و زندگی می کنند. این دفتر بالاخره سال پیش بعد از رسیدن شی جین پینگ به رهبری حزب کمونیست تعطیل شد. برخی معتقدند که رهبران بازنشسته چاره ای جز ادامه فعالیت های سیاسی ندارند، چون به این ترتیب می توانند مطمئن باشند که حزب کمونیست به خاطر خطاهای گذشته شان آنها را تحت پیگرد قرار نخواهد داد. اما استیو تسانگ، استاد دانشکده مطالعات چین معاصر در دانشگاه ناتینگهام می گوید که امکان پیگرد مقامات سابق بسیار کم است و حزب کمونیست ترجیح می دهد که در صورت امکان، با حمله به سیاست مداری که دیگر در قدرت نیست، سر رشته نزاع و درگیری را باز نکند.

۳۹; کنترل تاریخ۳۹;

ممکن است برخی رهبران پا به سن گذاشته مایل باشند که دوران بازنشستگی خود را در آرامش بگذرانند، اما کسانی که از نفوذ آنها سود می برند، به آنها فشار می آورند تا در عرصه سیاست بمانند.

استیو تسانگ توضیح می دهد که حتی اگر خود هو جین تائو هم بخواهد دوران بازنشستگی اش را در گوشه دنجی بگذراند، کسانی که همراه او از سازمان جوانان حزب کمونیست چین بالا آمده اند، تحت فشارش خواهند گذاشت که تا زمان برگزاری کنگره سراسری و انتقال قدرت بعدی حزب در سال ۲۰۱۷ میلادی در عرصه سیاست فعال بماند. دکتر تسانگ می گوید: " نفع چنین افرادی در این خواهد بود که هو جین تائو به طور مطلق از صحنه قدرت کنار نرود و کاملا بازنشسته نشود. آنها می خواهند اطمینان پیدا کنند که سازمان جوانان حزب به عنوان یک بلوک قدرت، انسجام خود را حفظ می کند. "

رهبران بازنشسته در پشت صحنه سرگرم کار هستند، اما در این میان یک قاعده روشن وجود دارد: آنها نباید به تاریخ کشور کاری داشته باشند. ممکن است برخی سیاست مداران وسوسه شوند که خاطرات دوران زمامداری شان را منتشر کنند، اما حزب کمونیست از اعضای خود می خواهد که نوشته های خود را در اختیار عموم نگذارند. دکتر تسانگ می گوید: " نشر خاطرات بدون اخذ مجوز رسمی انتشار ممکن نیست. معنای دریافت مجوز انتشار هم این است که نوشته ها با دقت فراوان بررسی خواهند شد. "

در چین حتی رهبران ارشد سابق هم از سانسور در امان نیستند. گفته می شود که لی پنگ که بین سال های ۱۹۸۷ و ۱۹۹۸ میلادی نخست وزیر چین بود، درباره نقشش در سرکوب تظاهرات میدان تیان آن من در سال ۱۹۸۹ میلادی شرح محافظه کارانه ای نوشته، اما به این نوشته مجوز انتشار داده نشده است.

یکی دیگر از نخست وزیران سابق چین به نام ژائو زیانگ هم مجبور شد خاطراتش از ماجراهای میدان تیان آنمن را پنهانی به دست یک انتشاراتی در هنگ کنگ برساند. آقای تسانگ می گوید: " تاریخ خیلی مهم تر از آن است که بتوان آن را به دست روسای جمهوری یا نخست وزیران سابق سپرد. حزب کمونیست می خواهد تاریخ را به دقت تحت کنترل داشته باشد. هرچه که باشد، در چین" حقیقت" در انحصار حزب است و کنترل تاریخ، راهی برای به انحصار در آوردن حقیقت است. "

رهبران سابقی که در چین وارد قفس طلایی بازنشستگی می شوند، می توانند به این دلخوش باشند که با گذشت زمان جمع شان گسترده تر می شود. پنج نفر از هفت عضو کمیته دائمی دفتر سیاسی – که رهبری حزب کمونیست چین را در دست دارد– قرار است در سال ۲۰۱۷ میلادی بازنشسته شوند. شاید تا آن زمان ژو شیائوچوان، رئیس پرکار بانک مرکزی هم بازنشسته شده باشد و به استقبالشان بیاید. »