به گزارش خبرنگار اجتماعی پارس ، زمین لرزه ای که چند روز گذشته شهرستان دشتی در ۱۵۰ کیلومتری مرکز استان بوشهر را لرزاند، ۳۷ کشته و قریب به یک هزار مجروح از خود به جای گذاشت.

اما هر زمین لرزه ای همراه با اتفاقات تلخ و از دست رفتن مردمی است که دست روزگار آنها را برای رفتن نشانه گرفته است.

مرکز اصلی زمین لرزه هفته گذشته در استان بوشهر، شهر" شنبه" در شهرستان دشتی است که تمامی ۳۷ کشته شده در اثر این زلزله مربوط به همین شهر یعنی" شنبه" است.

یکی از تلخ ترین صحنه هایی که امدادگران شاید در طول زمان کاری خود با آن مواجه شدند، پیدا کردن جسد زنی بود که در زمان وقوع زلزله نوزاد خود را در آغوش داشت و مشغول شیر دادن به فرزندش بود.

یافتن پیکر بی جان نوجوان دانش آموزی که مشغول کشیدن نقاشی در خانه بود هم از اتفاقات تلخ این زمین لرزه بود.

همچنین به گفته امدادگران، کشته شدن دو خواهر نوجوان که دبستانی بودند و از زیر آوار بیرون آورده شدند از دیگر اتفاقات تلخ این زمین لرزه بود.

مجروح شدگان در این زمین لرزه به مراتب بسیار بیشتر از آنچه که اعلام می شود، به نظر می رسد.

 

یکی دیگر از صحنه های ناگوار این زمین لرزه مربوط به تشییع جان باختگان حادثه بود. در روز پنجشنبه ۲۲ فروردین ماه پیکر تمامی ۳۷ جان باخته در زلزله که همگی آنها هم مربوط به شهر" شنبه" بودند با هم تشییع و به خاک سپرده شدند.

آنقدر تعداد کشته شدگان در این شهر کوچک زیاد بود که هر خانواده فقط زیر تابوت متوفی خود را گرفته بود که صحنه دردناکی را رقم می زد.

امداد رسانی عالی به نظر می رسید، همه مردم اسکان داده شده بودند و دولت به خوبی نیازهای آنها را تامین کرده است با این وجود نگرانی از آینده در چهره همه مردم موج می زد. نگرانی از اینکه آیا بار دیگر سرپناه خواهند داشت و یا اینکه پس از مدتی به فراموشی سپرده می شوند.

این دور تسلسل که بالای طبیعی نازل می شود و سپس مسئولین به فکر امداد رسانی می شوند را از کجا باید تغییر داد؟ آیا همین هزینه هایی که امروز برای بازسازی این مناطق انجام می شود بهتر نبود پیش از جان باختن هموطنانمان هزینه شود؟

ای کاش هم مردم و هم مسئولین به بلایای طبیعی را دست کم نگیرند و پیش از وقوع نیز به فکر علاج واقعه باشند.