این در حالی است که در بسیاری از روایات از ما خواسته شده است که در دعاها و در مجموع تلاشمان باید این باشد که آنچه که خیرمان است را مطالبه کنیم.

به گزارش پارس به نقل از (ایسنا) ، آیات ۷۵ و ۷۶ از سوره « توبه» درباره زیاده خواهی افراد بر خلاف خیر و مصلحتشان اشاره می کند که در ادامه به متن، ترجمه و حکایتی پیرامون آن اشاره می شود:

متن آیه:

« وَمِنْهُمْ مَنْ عَاهَدَ اللَّهَ لَئِنْ آتَانَا مِنْ فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَکُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِینَ (۷۵) فَلَمَّا آتَاهُمْ مِنْ فَضْلِهِ بَخِلُوا بِهِ وَتَوَلَّوْا وَهُمْ مُعْرِضُونَ»

ترجمه آیه:

" بعضی از آنها با خدا پیمان بسته بودند که اگر خداوند ما را از فضل خود روزی دهد، قطعا صدقه خواهیم داد و از صالحان (و شاکران) خواهیم بود (۷۵) اما هنگامی که خدا از فضل خود به آنها بخشید، بخل ورزیدند و سرپیچی کردند و روی برتافتند (۷۶)

حکایتی پیرامون زیاده خواهی آدمی:

مسلمان فقیری از مدینه (ثعلبه بن حاطب) از پیامبر (ص) درخواست کرد تا دعا کند خداوند او را ثرورتمند کند.

آن حضرت فرمود:

" مال اندکی که شکرش را ادا کنی بهتر از مال زیادی است که از عهده ی شکرش برنیایی. "

ثعلبه گفت:

اگر خدا عطا کند، همه ی حقوق واجب آن را خواهم داد.

پس به دعای آن حضرت، ثروتش افزون شد تا آنجا که دیگر نتوانست در نماز جمعه و جماعت شرکت کند.

وقتی مامور گرفتن زکات نزد او رفت، وی به آن مامور گفت:

ما مسلمان شدیم که جزیه ندهیم.

فخر رازی می گوید:

ثعلبه از کار خود پشیمان شد و زکات خود را نزد پیامبر (ص) آورد، ولی آن حضرت نپذیرفت.

آری، انسان نمی داند صلاح و خیرش در چیست، لذا گاهی با اصرار، چیزی را می خواهد که به زیان اوست، پس باید به داده های خدا قانع بود.

منابع:

کتاب دقایقی با قرآن، تالیف حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی، ناشر: مرکز فرهنگی درس هایی از قرآن، نوبت چاپ پانزدهم زمستان سال ۱۳۹۰