پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- یکی از خبرهای داغ رسانه ها و محافل سیاسی در هفته های اخیر، مربوط به تذکر رهبر انقلاب به محمود احمدی نژاد مبنی بر عدم ورود وی به عرصه انتخابات آتی ریاست جمهوری بود که این خبرها در نهایت با اعلام نظر صریح و علنی رهبر انقلاب به واقعیت پیوست. ایشان پرهیز از دو قطبی شدن فضای کشور و مصلحت نظام و انقلاب را دلیل این تذکر اعلام کردند. 

ورود احمدی نژاد به رقابت های انتخاباتی، واکنش های مختلفی را در جریان های سیاسی در پی داشت. اصولگرایان که برای رقابت با آقای روحانی، فاقد کاندیدایی مقبول و قوی هستند، به چند گروه تقسیم شدند. گروهی از همان ابتدا مخالفت خود را با ورود احمدی نژاد اعلام کردند. برخی حتی به صراحت اعلام کردند که روحانی را بر احمدی نژاد ترجیح می دهند. گروهی نیز علی رغم همه انتقاداتی که به احمدی نژاد داشتند، صرفا برای مخالفت با آقای روحانی، کم کم برای حمایت از احمدی نژاد آماده می شدند. هرچند برخی نیز با فراموشی عجیب همه آن خاطرات گذشته، احمدی نژاد را تنها ناجی نظام و اصولگرایی می دانستند!

در جریان اصلاحات نیز بحث های مختلفی وجود داشت. برخی خواستار مجازات احمدی نژاد شدند. برخی او را فاقد صلاحیت برای ریاست جمهوری می دانستند. برخی نیز با اذعان به آرای احمدی نژاد، پیشنهاد کردند فردی دیگر به جای روحانی با احمدی نژاد رقابت کند. برآیند همه این نظرات این بود که اصلاح طلبان تقریبا شکست روحانی را از احمدی نژاد قطعی می دانستند.

براین اساس بسیاری از افراد متمایل به جریان اصولگرا و حزب اللهی در ماه های اخیر بدشان نمی آمد که برای پایان دادن به دوران روحانی، از احمدی نژاد حمایت کنند. اما از سویی برای بسیاری از همین افراد، نگرانی هایی نیز وجود داشت. چرا که هنوز خاطرات تنش های دوران احمدی نژاد مخصوصا دوره دوم او در اذهان باقیست. تنش هایی که منجر به بروز اختلافات جدی میان قوای کشور و مسئولان شد. همچنین اختلافات و شکاف های عمیق اجتماعی مخصوصا بین نخبگان و اساتید دانشگاه ها و مراجع و هنرمندان و فرهنگیان و طبقات مختلف مردم، بخشی از تنش های دوران احمدی نژاد بود.

البته این متن درصدد القای این نکته نیست که باعث و بانی همه آن تنش ها، شخص محمود احمدی نژاد بوده است، اما به هرحال مسئولیت بخشی از آن شکاف های اجتماعی با احمدی نژاد و اطرافیان او بود. شکافی که در فتنه سال 88 به اوج خود رسید و تا ماه ها کشور و جامعه و مردم را در بحران فرو برد که اثرات آن هنوز هم پابرجاست. 

از سویی شخصیت احمدی نژاد و تصمیمات و سیاست ها و کیفیت سیاست ورزی و مدیریت او در اداره کشور به گونه ای بود و هست که انتقادها و مخالفت های بسیاری را قطعا در پی خواهد داشت. چه مخالفت های مسالمت آمیز سیاسی و چه حتی کارشکنی های غیردوستانه که ضرر و زیان آن تنها متوجه نظام و مردم خواهد بود.

براین اساس هیچ عقل سلیمی نمی پذیرد در شرایط بحرانی حال و حاضر منطقه و دنیا، که کشور ما با امنیتی بی نظیر در میان دشمنان کینه توز خود، مقاوم و استوار ایستاده است، بار دیگر شاهد تکرار حوادث تلخ گذشته و تنش ها و اختلافات قوا و درگیری های لفظی و سیاسی مسئولان و ایجاد شکاف های عمیق اجتماعی باشیم. محمود احمدی نژاد هم تاکنون نشانه هایی دال بر پشیمانی و تغییر رویه خود بروز نداده است. فراموش نکنیم احمدی نژاد همان کسی است که بارها با اظهارات تنش زا (عمدی یا سهوی) و یا حرکات عجیب و غریب و غیرقابل پیش بینی و غیرقابل انتظار خود، جامعه و نظام را در معرض چالش های زیادی قرار داده بوده است. تحریک هواداران کاندیداهای رقیب در انتخابات سال 88 و نیز مقاومت در برابر احکام و نصایح صریح رهبری و چالش های متعدد با سایر قوا از جمله آنهاست و مواضع او گاه از سوی رهبر انقلاب، به عنوان رفتاری غیرشرعی و غیرقانونی تعبیر شدند. جالب اینکه حتی همین حالا هم، شاهد تکرار همان رفتارهای سابق از احمدی نژاد و برخی دوستان او هستیم. به گونه ای که با وجود دریافت تذکر محرمانه رهبری، برخی اطرافیان او همچنان از قبول آن سرباز زدند و با تکذیب خبرهای منتشره، خواستار اعلام رسمی دفتر مقام معظم رهبری شده بودند! 

بنابراین رهبر انقلاب با درک این مساله پیشاپیش مانع تکرار آن حوادث و ایجاد دوقطبی های مضر و خطرناک در کشور شدند. اکنون نوبت جریان های سیاسی است. قطعا اصولگرایان و حزب اللهی هایی که از لج روحانی، آماده استقبال از احمدی نژاد بودند، حالا تکلیف خود را به خوبی می دانند. در این میان، خوب است اصلاح طلبان هم واکنش مناسبی به تصمیم اخیر رهبر انقلاب داشته باشند. مخصوصا که با کنار رفتن احمدی نژاد، ادامه ریاست جمهوری روحانی تقریبا مسجل شده است! 

این قبول که ریشه بخشی از شکاف های اجتماعی در سال 88 و ایجاد دوقطبی ها در جامعه، محمود احمدی نژاد بود، اما عملکرد اصلاح طلبان نیز قابل دفاع نیست. 

اصلاح طلبان در بازی تنش آفرین نظام سلطه قرار گرفتند و 8 ماه در آتش افروزی در خیابانهای تهران دمیدند و حاضر نشدند سازوکارهای قانونی را بپذیرند و عملا پایتخت کشور را دچار آپوب و اعتماد عمومی را تا سالها دچار چالش های اساسی کردند.

این اصلاح طلبان بودند که بر طبل اختلاف کوبیدند و جامعه و نظام را مدتها در آتش فتنه سوزاندند. حال که حکمت، درایت و عقلانیت رهبر معظم انقلاب، مانع از تکرار دوباره آن حوادث شده و ایشان با هدف ترمیم همه شکاف های ایجاد شده در سال های اخیر، یکی از عوامل آن دوقطبی ها را از ورود به انتخابات منع و عملا تاحدود زیادی راه را برای پیروزی روحانی هموار کرده اند، خوب است اصلاح طلبان و همه کسانی که در سال های اخیر مشغول دمیدن بر آتش اختلاف و عمیق تر کردن شکاف های اجتماعی بودند، در خلوت خود بنشینند و بیندیشند و اشتباهات خود را به یاد آورند و عقلانیت را در پیش بگیرند. جبران گذشته هیچ وقت دیر نیست.