پایگاه خبری تحلیلی «پارس» - «حجت الاسلام سالک» نماینده محترم مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی در مورد فاجعه بار بودند قراردادهای نفتی و لزوم بررسی آن در مجلس در یادداشتی برای «پارس» نوشت:

در رابطه با قرارداد(IPC) مقدمتا باید چند نکته را متذکر شد اولا امروز 28 مرداد است یادآور کودتای آمریکا- انگلیسی علیه مصدق. علت این کودتا مسائل مختلفی بود اول اینکه آقای مصدق در ارتباط با روحانیتی مانند آیت الله کاشانی در مسئله ملی شدن صنعت نفت ارتباط منسجمی نداشت دوم اعتمادی که به آمریکایی ها کرد و خوش بینی که با آمریکایی ها داشت آنها این بلا را به سر او آوردند. سوم که قابل توجه است عدم تکیه به ظرفیت درون تشکیلاتی نظام است که این عوامل دست به دست هم داد تا یک کودتا شکل بگیرد و سالیان دراز منابع ما به دست آنها غارت شود. بنابراین اگر عده ای در دولت خوش بین هستند که آمریکا و اروپا بتواند معضلات را حل کند باید تجربه و عبرت مصدق را در پیش روی خودشون داشته باشند. 

نکته دوم ما مخالف بستن قرارداد در همه زمینه ها نیستیم، بلاخره باید سرمایه گزار بیاید و فعالیت های مختلف در زمینه مسائل اقتصادی شکل بگیرد. اما سوال این است که آیا تنظیم قراردادها باید براساس سیاست های 24 گانه اقتصاد مقاومتی شکل بگیرد  و براساس قانون اساسی یا براساس جذابیتی که آقای زنگنه در یازده مرداد 95 در کنفرانس پنجاهمین سالگرد شرکت ملی نفت و گاز اعلام می کند؟ 

این گونه که در قرارداد (IPC) هست سی سال می خواهند تمام منابع نفتی این بخش را دراختیار بیگانه قرار دهند این درست عین جریان انگلیس هاست که 90 سال قرداد بستند و نفت ایران را بردند حالا با سی سال سی سال می خواهند ببرند و این نکته خطر مسئله است.

بنابراین باید از آقای زنگنه سوال کرد قرداد جذاب به نفع بیگانه است یا به نفع ملت ایران؟ اگر به نفع ملت ایران است چرا بازرسی کل کشور 130 ایراد به آن گرفته است و چرا آقای جهان گیری اعلام می کند 150 بار این قراداد مورد بازبینی قرار گرفته است و رفت و بدل شده است و چرا 16 بار دفتر مقام معظم رهبری نیز آن را بررسی کرده است قراردادی که 130 اشکال داشته باشد و 150 بار رد و بدل شده باشد این مشخص است که در آن فاجعه است . کدام قراردادی اینقدر مورد ایراد و اشکال قرار گرفته بود که این قرارداد این طور شده است. اصولا آقای زنگنه در همان دوران قبلی تصدی وزارت هم این طور قرداد می بستند که نمونه اش کرسنت است. من نگرانم قرارداد (IPC) سرنوشتش به سرنوشت قرداد کرسنت گره بخورد و این طور هم خواهد شد!

 آقای زنگنه به ملت ایران بگوید با قرارداد کرسنت با ملت ایران چه کردند و چرا تا 50 هزار میلیارد تومان محکوم شدیم؟ ما از قرارداد آی پی سی نگران این مسائل هستیم . نکته بعد اینکه چرا از ظرفیت مهم داخل کشور در صنعت نفت استفاده نمی کنند؟ مگر در جنگ تحمیلی پالایشگاه آبادان، اهواز، تهران و جاهای دیگه از بین نرفت؟ چه کسانی آمدند پالایشگاه ها را به راه انداختند؟ مگر همین مهندسین دلسوخته داخلی نبودند؟ مگر همین مهندسین ما نبودند که چاه های نفت عربستان که آتش گرفته بود را مهار کردند؟ چنین قدرت و ظرفیتی که در داخل کشور موجود هست چرا آقایان نمی آیند با سرمایه گذاری از آن استفاده کنند در زمینه کشف، توسعه میدان های نفتی و استخراج نفت که ما برای هرسه ظرفیت داخلی داریم . چرا ا این ظرفیت استفاده نمی کنند و دل بسته اند به بیگانه؟

این سوالاتی است که باید به آن پاسخ داد و ما نمی توانیم سکوت کنیم که منابع ملت به دست بیگانه بیافتد. این با خون شهدا و زحمتی که این ملت کشیدند تناسب ندارد. لذا بیش از 50 نفر نمایندگان رد این آی پی سی را امضا کردند و به هیأت رئیسه مجلس دادند و این قرداد باید بیاید در مجلس و تحلیل و بررسی شود. نمی توانند به دور از نگاه مردم این کار را انجام دهند.مهمتر از همه اینکه آقایون در وزرات نفت اعلام کردند این قرارداد محرمانه است. دقیقا همان حرفی که در برجام زدند و این همه مصیبت برای ما درست کردند برجام کجای اقتصاد مملکت را حل کرد که حالا قرارداد آی پی سی محرمانه می خواهد مشکلات کشور ما را حل کند؟ این آقایان دو کارشناس بالای سر این قراردادها گذشته اند بروید سوابق این دو کارشناس را هم بررسی بکنید ببینید چگونه است؟!

نکته بعد اینکه اینها می گویند ما دو میلیون و هفت صد هزار بشکه صادرات نفت داریم. خبرهایی که ما داریم از پارلمان آمریکا می شنویم حاکی از آن است که اینها طرح تحریم کشتی ها ما در دریا را طراحی کرده اند و در آینده ما با معضلات بیشتری روبه رو خواهیم بود. حال با این اوصاف چرا این ها خوش بین هستند به آمریکا و بیگانه؟ اینها نکاتی است که باید به آنها توجه کرد.

 

 

بیژن نامدار زنگنه سالک قرارداد IPC