کامران باقری لنکرانی متولد 1244 در تهران است. وی تحصیلات خود را در دانشگاه علوم پزشکی شیراز در رشته دکترای حرفه ای پزشکی آغاز کرد و در سال 1368 با رتبه ممتاز فارغ التحصیل شد. سپس سه سال بعد مدرک تخصصی خود را در رشته بیماری های داخلی با رتبه اول کشوری اخذ کرد و سال 1375 نیز فوق تخصص بیماری های گوارش و کبد را از دانشگاه علوم پزشکی شیراز دریافت کرد. وی هم اکنون عضو هیأت علمی این دانشگاه با درجه استادی است و همزمان رئیس مرکز تحقیقات سلامت در دانشگاه علوم پزشکی شیراز نیز می باشد. از سوابق فرهنگی و سیاسی وی می توان به دبیری جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز و عضویت در شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان کشور اشاره کرد.  با آغاز به کار دولت دهم باقری لنکرانی به عنوان وزیر بهداشت از سوی مجلس رأی اعتماد گرفت ولی در دولت دهم جای خود را به مرضیه وحید دستجردی داد.

با توجه به مسئولیت ها و فعالیت های دکتر باقری لنکرانی در سال های اخیر و فعالیت مجدد جریانات ضدانقلاب و حامی فتنه به بهانه سالگرد خردادماه 88،  گفتگویی با وی در خصوص مدیریت رهبر انقلاب در دوران فتنه انجام دادیم که در زیر می توانید آن را بخوانید.

** آقای دکتر لنکرانی به عنوان سوال اول تحلیل شما از مدیریت رهبر انقلاب در طول دوران فتنه سال 88 چیست؟

به نظر من روپوش همه اتفاقاتی که در سال 88 افتاد، توکل رهبری به خداوند متعال و اعتماد به بصیرت مردم بود. این روکشی بود که می توان برای تحلیل همه وقایع در دوران مدیریت و رهبری حضرت آقا مورد استفاده قرار گیرد. در سال 88 تلاش اولیه دشمن مبنی بر این بود که با ابهام آفرینی و ایجاد تردید در دل مردم، بتواند از جامعه ما یارگیری کند. باید بگویم شاید برای مدت زمانی نیز تا حدودی به موفقیت دست پیدا کرد و بعضی ها موضوعات و دروغ هایی که از سوی دشمن منتشر می شد را باور می کردند. ولی از سوی دیگر رهبر انقلاب با روشنگری و تشریح عمق قضایا کم کم فرصت ابهام آفرینی از دشمن گرفته شد. حتی برخی از افراد حاضر در ستاد های انتخاباتی کاندیدا ها فکر می کردند مسأله ای که بعد از برگزاری انتخابات پدید آمده یک مسأله انتخاباتی است و نمی توانستند بخش پنهان قضیه را ببینند ولی با روشنگری رهبر انقلاب مجبور به اصلاح نگاه خود شدند.

** به نظر شما سخنان رهبری در نماز جمعه 29 خرداد، چه تأثیری در فروکش کردن هیجانات بعد از انتخابات داشت؟

رهبری در شرایطی که فضای کشور بسیار ملتهب بود با شجاعت در نماز جمعه حضور یافتند و اعلام کردند که هر اتفاقی که قرار است بیفتد، مهم حفظ انقلاب و نظام است. این رفتار رهبر انقلاب و خط قرمز قرار دادن چارچوب های نظام، باعث شد بهانه از دست خیلی افراد گرفته شود.

در آن دوران برخی از افراد به دنبال برخورد خشن و جمع کردن سریع حوادث بودند ولی رهبری جلوی این کار را گرفتند و در طول دوران فتنه هر جا برخورد خشنی انجام شد در زمانی بود که اغتشاشگران به مکان های امنیتی و نظامی حمله کرده بودند. به عبارت دیگر برخورد خشن با معترضین و اغتشاشگران در حداقل میزان ممکن بود.

شما اگر مقایسه ای کنید با سایر کشورها که در آنها اعتراض و یا اغتشاش صورت می گیرد می بینید که تا چه حد نیرو های نظامی از برخوردهای خشن استفاده می کنند ولی در کشور ما با وجود اینکه در شرایط حساسی به سر می بردیم، با سعه صدر تمام و حداقل برخورد خشن ممکن با معترضین و اغتشاشگران برخورد شد.

** در مورد شیوه رفتار رهبر انقلاب در کوران فتنه هم بفرمایید چه شاخصه ای را شما در این رفتار مشاهده می کنید؟

موضوع مهمی که به نظر من در رفتار رهبر انقلاب در دوران فتنه بسیار حائز اهمیت است و می تواند برای همه ما آموزنده باشد این است که علیرغم نا جوانمردی هایی که برخی از فتنه گران در حق انقلاب و نظام انجام دادند، هیچ گاه رهبر انقلاب از مرام همیشگی خود که رعایت اخلاق بود خارج نشدند. مشی ایشان در تمام این دوران همان مشی اخلاقی گذشته بود و همیشه این مسأله را به سایر افراد و مسئولین توصیه می کردند. ایشان به همه نشان دادند که با حفظ اخلاق، اصول و مبانی می توان در دفاع از انقلاب موفق بود و هم انقلاب را از آسیب ها و گزند ها دور نگه داشت و هم اینکه به بهترین وجه آن را به جلو برد.

در مسائلی مانند کوی دانشگاه و کهریزک که ظلم بزرگی انجام شده بود، ایشان میدان دار مسأله دفاع از حق الناس بودند و حتی در آن فضای غبار آلود که مطرح کردن این مسائل می توانست بهانه ای دست دشمنان بدهند، اجازه ندادند حق الناس از بین برود.

** رهبر انقلاب در سخنرانی های خود در طول ماجرای فتنه به افرادی اشاره کردند که در جلسه های خصوصی خود، به امکان پذیر نبودن تقلب اعتراف کرده اند ولی در مواضع علنی خود آن را بیان نمی کنند، این افراد چه کسانی بودند و چرا به این شیوه عمل کردند؟

به طور کلی هر چه صحنه ها و موقعیت هایی که افراد در آن قرار می گیرند پر التهاب تر باشد، منویات و درونیات افراد بیشتر نشان داده می شود. دوران فتنه هم به همین صورت بود و به دلیل غبار آلود شدن فضا و نا مشخص بودن آینده، برخی افراد درونیات خود را که سال ها از نشان دادن آن پرهیز کرده بودند، نشان دادند.

در آن دوران شاهد بودیم برخی از افراد که گمان می کردند با ادامه دار شدن فتنه و اغتشاشات می توانند به انقلاب و نظام فشار آورند و خواسته های خود را بر خلاف رأی مردم به نظام تحمیل کنند، با یک شیوه و ادبیات صحبت می کردند و زمانی که دیدند قدرت انقلاب مانع رسیدن به خواسته هایشان شده است، با ادبیاتی دیگر سخن گفتند. این افراد فکر می کردند فتنه می تواند مشکلی برای انقلاب ایجاد کند ولی وقتی دیدند که مردم در حمایت از انقلاب به صحنه آمدند نظرشان عوض شد. امروز هم اگر می بینیم از رهبری سخن می گویند و ایشان را تمجید می کنند نباید تنها به همین صحبت کلامی شان توجه کرد بلکه باید عملکردشان مورد بررسی قرار گیرد که در 7 سال گذشته چه می گفتند و چه می کردند. البته ما به عنوان جریان حامی انقلاب همین مقدار را نیز از آنها می پذیریم ولی همان طور که قرآن گفته است مجاهدین صدر اسلام با مجاهدین بعد از آن متفاوت هستند.

** و سخن آخر ...

من امیدوارم در این سال که رهبر معظم انقلاب آن را سال اقدام و عمل به اقتصاد مقاومتی نام نهادند، مسئولین به نحو احسن به وظیفه خود عمل کنند و چارچوب ها و روش های اقتصاد مقاومتی را در پیش گیرند. از طرف دیگر انتظار داریم که دو قطبی های جعلی در کشور از بین برود و افرادی که از روی بی اطلاعی سخنان اشتباه بیان می کنند اصلاح شوند و افرادی که بیگانگان وابسته هستند، در کارهای-شان و سنگ اندازی های شان در مسیر انقلاب نا موفق باشند