به گزارش پارس ، ناصر حسینی مهر مدرس و کارگردان در گفت وگو با فارس درباره فعالیت هنری خود در سال جدید گفت: نمایشنامه « سرخ» اثر جان لوگان است که بر اساس ترجمه فهیمه زاهدی اجرا کنم. این نمایشنامه در سال ۲۰۱۱ نوشته شده و در حال حاضر در صحنه تئاتر دنیا اجرا می شود.

وی ادامه داد: نمایشنامه « سرخ» زندگی مارک رودکو نقاش مطرح امریکایی است که بنیان گذار امپرسیونیسم انتزاعی بود که سخت تحت تأثیر روان کاوی یونگ و نیچه و به خصوص تحت تأثیر نقاشی فوویسم بوده که در نهایت رودکو سال ۱۹۷۰ خودکشی می کند. داستان این نمایش بین سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۵ است زمان ساخت رستوران معروف چهار فصل نیویورک است. صاحبان این رستوران از رودکو می خواهند تا تابلوهای را برای این فضا بکشد و در ازای آن مبلغ ۳۵ میلیون دلار دستمزد می دهند که پس از افتتاح رستوران، رودکو به آنجا می رود و با سرمایه داران مواجه می شود که به تنها چیزی که توجه ندارند، هنر است و تمام توجه شان به پول است و او احساس حقارت می کند و سپس چک خود را پس داده و تابلوهایش را پس می گیرد.

* کارگردان نمایش « سرخ» به دنبال دو بازیگر نقاش

این مدرس تئاتر ساخت نمایش « سرخ» سخت و دشوار خواند و بیان داشت: برای ساخت این اثر نمایشی باید مدتی تمام کارهای خودم اعم از تدریس را کنار بگذارم. برای انتخاب بازیگر نیز کار سختی دارم زیرا احتیاج به دو بازیگر نقاش ۲۰ و ۵۵ ساله دارم، بازیگرانی که با نقاشی آشنایی داشته باشند که متأسفانه تا به حال پیدا نکردم.

* از افتتاح تماشاخانه ایرانشهر در نوبت اجرا هستم/ تکلیف مولوی هم روشن نیست

کارگردان نمایش « ویتسک» تصریح کرد: گاهی اوقات از خودم و همکارانم حیرت می کنم که چطور می شود که با وجود مشکلات متعدد تئاتر باز هم دست به آتش برده و اثری سخت تر را اجرا می کنیم.

حسینی مهر ادامه داد: در حال حاضر برای تهیه سالن مشکل دارم، ببینید تکلیف تالار مولوی مشخص نیست، برای ایرانشهر نیز باید بگویم که از زمان افتتاح آن در نوبت اجرا هستم، دوستانی بودند که سالی دو یا سه کار در ایرانشهر اجرا بردند ولی امکان اجرا را از ما سلب می کنند البته پیشنهاد اجرا را قبل از عید به ایرانشهر دادم اما ما را سر می دوانند با این وجود نمی دانم این انگیزه برای کارکردن از کجا می آید!

* تئاتر ایران درجا می زند/ دولت ها باید تئاتر را در جامعه نهادینه می کردند

کارگردان نمایش « اتاق شماره ۶» با بیان اینکه تئاتر ایران به بن بست رسیده است، گفت: هنر نمایش در کشور ما به ویژه در حوزه مدیریت به بن بست رسیده است. اهمیت فرهنگی تئاتر در دولت های مختلف مورد توجه قرار نگرفت و مهجور ماند، به همین دلیل ما امروز شاهد این هستیم که تئاتر به بن بست رسیده است.

وی بیان داشت: به سالن هایی که ۳۰۰ یا ۴۰۰ دانشجو به دیدن آن می روند نگاه نکنید، زیرا تئاتر باید در توده های مردم و لایه های مختلف اجتماعی نهادینه شده باشند و این وظیفه دولت ها است. در هر صورت امیدوارم در سال ۹۲ تغییراتی در ساختار هنر نمایش پدید آید و ما شاهد این درجا زدن های مکرر در حیطه برنامه ریزی، اجرا و… نباشیم.

وی در پایان خاطرنشان کرد: اکثر مدیران صلاحت فعالیت ندارند زیرا وقتی به تئاتر می آیند از صفر شروع می کنند و سپس در یک جریان انحصار طلبی می افتند.