به گزارش پارس به نقل از فارس، افزایش مرخصی زایمان مادران از ۶ ماه به ۹ ماه در آخرین ماه سال گذشته در تبصره دوم ماده واحده لایحه تنظیم جمعیت و خانواده مصوب شد و در ادامه این مصوبه حتی زنانی که در دوران بارداری خود نیز به سرمی بردند لحاظ شده بود و گفته می شد این مادران نیز مشمول افزایش مدت مرخصی می شوند و می توانند پس از اتمام دوران مرخصی خود تا ۹ ماه مرخصی خود را تمدید کنند.

لاله افتخاری سخنگوی فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی در این رابطه به خبرنگار فارس گفته بود: در لایحه افزایش مدت مرخصی مادران، لحاظ شده است مادرانی که در دوران مرخصی بارداری خود به سر می برند مشمول این قانون می شوند.

وی تصریح کرده بود: مصوبه افزایش مدت مرخصی مادران باید پس از تأیید شورای نگهبان به دولت ابلاغ شود که مدتی انجام این روند زمانبر است.

مادرانی که در دوران بارداری خود به سر می بردند منتظر بودند تا ببینند آیا می توانند ۹ ماه را در کنار فرزندان خود با فراغ بال و بدون دغدغه از دست دادن کار خود سپری کنند یا خیر؟ و پدران خوشحال از اینکه می توانند دو هفته در کنار فرزند خود باشند در انتظار تأیید شورای نگهبان بودند.

اما بالاخره انتظارها پایان رسید و مادران متوجه شدند که باید به ۶ ماه مرخصی زایمان خود رضایت بدهند و پدران نیز باید همچنان به دنبال تأمین معاش باشند و مرخصی دو هفته ای را فراموش کنند و دل به مصوبه هایی که پشتوانه مالی ندارد نبندند.

یک روانپزشک کودک و نوجوان در خصوص لزوم افزایش مدت مرخصی زایمان در سلامت روحی نوزاد و مادر در دوران پس از زایمان می گوید: زنان شاغل به زمانی بیش از ۶ماه برای مراقبت و نگهداری نوزادان خود نیاز دارند و افزایش مرخصی زایمان زنان شاغل می تواند جلوی بسیاری از آسیب های نسل آینده را بگیرد.

جواد محمودی در گفت و گو با فارس در مورد تاثیر میزان مرخصی زایمان مادران شاغل و حضور پدران بر تربیت کودک گفت: واقعیت این است که مادران شاغل به زمان بیشتری برای مراقبت از کودکان در سنین زیر ۲ سال نیاز دارند چرا که کودکان در سن زیر ۲ سال بسیار آسیب پذیر هستند.

وی افزود: در این دوره پدیده ای به نام « دلبستگی» داریم که هر چه دلبستگی عمیق تر شکل بگیرد قاعدتاً کودک را بهتر از آسیب های روانی بعدی محافظت می کند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: سیاستگذاران با افزایش مدت مرخصی زایمان و دادن مرخصی به پدران در روزهای ابتدایی تولد نوزاد می توانند جلوی بسیاری از آسیب های آینده را بگیرند چرا که برخی مادران و پدران مجبورند برای معیشت و تأمین معاش زندگی کار کنند و در خانه ماندن و کار نکردن آنها هم آسیب های دیگری در پی دارد.

این درحالی است که چندی پیش سلیمان عباسی سخنگوی کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی در خصوص زمان ابلاغیه اجرای قانون افزایش مرخصی زایمان از ۶ ماه به ۹ ماه، گفته بود: با توجه به مراحلی که این مصوبه قانونی باید طی کند تا لازم الاجرا شود، احتمالا ابلاغیه اجرایی آن تا اواخر اسفند به دستگاه ها ارسال می شود.

به گزارش فارس، تقریباً تمام اعضای فراکسیون زنان مجلس بر تأمین خط اعتباری برای اجرایی شدن این لایحه تأکید داشتند و داشتن بودجه لازم را ضمانت اجرای آن می دانستند.

فاطمه آلیا عضو فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی ضمن بیان اینکه افزایش مرخصی زایمان می تواند به زنان در انجام رسالت اجتماعی آنها کمک شایان توجهی کند، تصریح کرد: زنان برای انجام رسالت اجتماعیشان نباید از نعمت مادر شدن محروم بمانند و ارائه تسهیلاتی نظیر افزایش ماه های مرخصی زایمان از ۶به ۹ماه و همچنین در نظر گرفتن مرخصی بدون حقوق برای آنان می تواند گامی مطلوب باشد.

آلیا یادآور شد: البته باید مجلس با اقدامات کار شناسی اعتبارات لازم به این حوزه را لحاظ کند، زیرا تصویب قوانین بدون پشتوانه اعتباری لازم اجرای آن را با مشکل روبرو کرده و در مقابل تأمین اعتبار کار شناسی شده می تواند ضمانت اجرایی محکمی برای این طرح باشد.

این نماینده مردم در مجلس نهم، با بیان اینکه در طرح افزایش مرخصی زایمان باید به سایر موارد پیرامونی آن توجه شود، گفت: به عنوان مثال باید قانونگذار شرایطی را در متن قانون پیش بینی کند تا هنگامی که زنان بعد از فراغت از مرخصی زایمان در محل کار خود، حاضر می شوند جایگاه و رده شغلی خود را از دست ندهند.

اما روانشناسی کودک کجا و کمبود بودجه کجا؟

چه بسا فرزندها و تربیت هایی که به دلیل وضعیت نامناسب مالی خانواده ها قربانی می شوند و چه طرح های کلانی که قربانی نداشتن بودجه می شود، این بار افزایش مرخصی زایمان مادران و مرخصی تشویقی پدران قربانی عدم کار کارشناسی بر روی طرح ها قبل از ارائه به مجلس و قربانی نداشتن بودجه شد و شورای نگهبان مجلس شورای اسلامی با این مصوبه به دلیل داشتن بار مالی برای دولت مخالفت کرد و اجرایی نشد.

اما ای کاش مدیران ما متوجه باشند این نوزادان آینده سازان کشور ما هستند و اگر زمینه های تربیتی آنان از هم اکنون فراهم نشود چه آینده ای را باید برای آنان متصور بود؟

زندگی بدون حضور پدر، مادر و با دغدغه های مالی که سدی در برابر تربیت کودکان شده است آینده نوزادان امروز است که باید تاوان بی تدبیری ها را بپردازند.