لزوم حرکت جهانی برای خلع سلاح

به گزارش پارس به نقل از فارس، سعید جلیلی دبیر شورای عالی امنیت ملی بعدازظهر امروز (پنجشنبه) در ادامه سخنانش در دانشگاه ملی فارابی چند سؤال از دانشجویان پرسید و گفت: چه کسی در بین شما دانشگاهیان می پذیرد که امروز باید عده ای از کشورها حق داشته باشند بدترین سلاح ها یعنی سلاح هسته ای را داشته باشند؟ چه کسانی به آنها حق داده زرادخانه های سلاح های هسته ای را کماکان حفظ و بلکه تولید کرده و آزمایشات جدید را ادامه دهند؟

وی اضافه کرد: اگر کشوری شعاری را سر داد که هیچ کس نباید سلاح هسته ای داشته باشد آیا این شعار غلط است؟ ما می گوییم هیچکس در جهان نباید سلاح هسته ای داشته باشد و باید حرکت جهانی برای خلع سلاح و جلوگیری از اشاعه این سلاح ها صورت گیرد. اما وقتیی مناسبات غلط بر جهان حاکم باشد این مناسبات می گوید هیچکس نداشته باشد الا چند کشور.

جلیلی خاطرنشان کرد: ما می گوییم این حق برای این چند کشور از کجا آمده است؟ از سوی دیگر می گوییم انرژی صلح آمیز هسته ای. این حقی است که همه ملت ها می توانند داشته باشند. چه کسی به عده ای این حق را داده که بخواهند عده ای را از این حق محروم کنند؟

وی با بیان اینکه این ها بحث های اساسی است که امروز در جامعه جهانی مطرح است، گفت: کسانی که چند دهه می خواستند مناسبات غلطی را بر جامعه جهانی حاکم کنند باید پاسخگوی افکار عمومی جهان باشند.

دبیر شورای عالی امنیت ملی از کشورهای دارنده سلاح های هسته ای نیز پرسید که تنها کشوری که از سلاح هسته ای در دنیا استفاده کرد، کدام کشور بود؟ آیا آمریکا که خود مجرم استفاده از سلاح های هسته ای است می تواند مدعی جهان عاری از سلاح هسته ای باشد؟

جلیلی با اشاره به زرادخانه های هسته ای آمریکا تصریح کرد: آمریکا نمی تواند امروز مدعی امنیت در موضوع هسته ای باشد.

وی ادامه داد: ما دفاعی که امروز از حقوق ملت ایران در استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای صورت می دهیم، دفاع از حقوق همه ملت های مستقل است که نمی خواهند مناسبات غلط را بپذیرند.

به گزارش خبرنگار فارس، این اظهارات جلیلی با تشویق جلیلی روبرو شد.

جلیلی گفت: این دفاع از حق برخورداری از انرژی هسته ای نیست بلکه دفاع از حق پیشرفت، انتخاب، آزادی و استقلال است. اینکه امروز پیشنهاد می کنیم گفت وگوها در آلماتی باشد بر مبنای یک نگاه راهبردی است. چرا گفت وگوها در خصوص مسائل بین المللی باید در نیویورک، وین و ژنو و جاهایی باشد که این مناسبات غلط را بر ملت ها تحمیل کرده اند. ما می گوییم استانبول، بغداد و آلماتی باید جاهایی باشند که در آنجا درباره مسائل مهم بین المللی گفت وگو شود.