به گزارش پارس به نقل از همشهری آنلاین، البته شخصا خیلی این مسئله را دوست ندارم چون حسی که در لمس‌کردن و ورق زدن کتاب وجود دارد به هیچ وجه با حضور در فضای مجازی به دست نمی‌آید. با این وجود فضای مجازی آنقدر دنیای ما را احاطه کرده که دیگر گریزی از آن نیست. الان شما در هر موردی که با سؤالی مواجه می‌شوید که مثلا فلان شخصیت تاریخی که بود یا در مورد تکامل انسان با نکته‌ای مواجه می‌شوید، در لحظه، کلیک می‌کنید و انبوهی مطلب پیش چشمتان قرار می‌گیرد. در گذشته برای یافتن پاسخ یک سوال گاهی باید ساعت‌ها چندین کتاب را مرور می‌کردید و حالا در کسری از ثانیه با انبوهی از اطلاعات مواجه می‌شوید.

البته همه اطلاعاتی که در فضای مجازی وجود دارند هم قابل اعتماد نیستند. خیلی وقت‌ها در اینترنت با مطالبی سخیف و دروغ مواجه می‌شویم که با کمی دقت می‌توان به ماهیت‌شان پی برد. این روزها مردم هم نسبت به انتشار چنین مطالب و اخباری واکنش‌های تردیدآمیزی نشان می‌دهند و به مرور مخاطبان متوجه می‌شوند که هر موضوعی که در شبکه‌های اجتماعی پررنگ می‌شود را نباید باور کرد.

به هر حال فضای مجازی در کنار محاسنش آفت‌هایی هم دارد و اگر آگاهانه سراغ این رسانه برویم کمتر دچار خطا و اشتباه می‌شویم. مهم‌ترین ویژگی شبکه‌های اجتماعی امکانی است که برای تبادل اندیشه در اختیار مخاطبان قرار می‌دهد. حالا اینکه عده‌ای از این فضا سوءاستفاده می‌کنند نباید موجب بی‌اعتنایی به شبکه‌های مجازی شود. باید فرهنگسازی کرد تا مردم از رسانه‌های جدید استفاده درستی بکنند. این اطلاع‌رسانی و ارتباط را باید مغتنم شمرد. الان شبکه‌های مجازی باب گفت‌وگو را باز گذاشته و اگر آداب گفت‌وگو رعایت شود نباید از این فضا هراسید.