به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، برخي كاربران شبكه هاي اجتماعي نسبت به تغيير طراحي 50 هزار ريالي، واكنش نشان دادند:

esken5hezart

محمدصالح مفتاح 
سردر بنفش دانشگاه تهران و شعر فردوسی، به جای حدیث پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) و انرژی هسته‌ای نشست!

مرتضي احمدي
‏نماد انرژی‌هسته‌ای از اسکناس ۵ هزار تومانی حذف شد. این نماد در طرح جدید به سر در دانشگاه تهران تغییر یافته است.

مهپویا دماوند
اَه اَه اَه اَه
لااقل یککم هارمونی رنگ
رنگ سبز بقل رنگ بنفش روی پس زمینه زرد!
جلف تر از این نمیشد؟
بعد هم حدیث به اون قشنگی رو حذف کردن
جاش یه شعری گذاشتن که به کابینه سالمندان روحیه کاذب بده
با اون توافق ننگینشون هم که انرژی هسته ای رو در حد یک بازی دانشگاهی و صرفا پژوهشی پایین آوردن
طرح برجسته عکس امام هم که به نظر حذف شده

سامان خالقي:
 دانش اگر در ثریا هم باشد یه عده سطل رنگ برمیدارند بنفشش می کنند!
وزرای عزیز تا عید نوروز فرصت دارین نقاشی هاتون رو با موضوع چطور مملکت را بنفش (و گاهی سبز) کنیم؟ به نشانی هیأت دولت ارسال کنین!
جایزه ویژه یه دسته اسکناس پنج هزار تومنی جدید!
پ ن 1: میگن آدم وقتی پیر میشه رفتارش مثل بچه ها میشه. یعنی بچه گانه ترین کاری که یه دولت می تونست انجام بده، همین بود.
پ ن 2: با این کارها زحمات و جانفشانی های شهدای هسته ای رو فراموش نمی کنیم.

خبرجو.م.م

esken5hezart1

وبلاگ نمل:

فروردین ماه 94 گویا قرار است دولت کار مذاکرات را به قول خودش یکسره کند؛هرچند که از ابتدا ما به این مذاکرات خوشبین نبودیم و اکنون هم نیستم ولی فقط دعا می کنیم و امیدواریم آقایان بدانند چه کار می کنند.
مطالبی که جسته و گریخته از این طرف و آن طرف در رابطه با تفاهم و توافق(!) ایشان و 5+1 درز کرده است چندان خوش آیند و به نفع ملت ایران به نظر نمی رسد.
در این بین طرح جدید بانک مرکزی برای اسکانس 5000 تومانی از سال 94 نیز در جای خود عجیب و قابل تأمل است. دولت بجای انداختن تصویر سر در دانشگاه تهران و حذف نماد هسته ای از اسکانس 5000 تومانی بهتر بود رئیسی برای این دانشگاه مادر انتخاب کند نه اینکه یکسال است با سرپرست اداره شود!

مرغ کم حوصله را گو غم خود خور که بر او
رحم آن کس که نهد دام چه خواهد بودن

باده خور غم مخور و پند مقلد منیوش
اعتبار سخن عام چه خواهد بودن

دست رنج تو همان به که شود صرف به کام
دانی آخر که به ناکام چه خواهد بودن

پیر میخانه همی‌خواند معمایی دوش
از خط جام که فرجام چه خواهد بودن